Nog niet klaar Bianca en Cindy
- Onderwerp starter luierdromer
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 35 BRUTALITEIT MET GEVOLGEN.
Om dan Sabine op de schouder te tikken en, die direct toen ze zich omdraaide recht in het gezicht van Carmen te kijken.
Welke Sabine zeer streng aankeek en, zei " Sabine Verven, dat jij ons te streng vindt weet ik allang maar, voor het feit dat jij hier zit is er maar, één verantwoordelijk en, dat ben jij zelf jongedame!"
Nu zagen we dat Sabine tegengas wilde geven maar, Carmen ging door, " helaas voor jullie moeten we jullie wel zeer streng aanpakken aangezien jullie anders helemaal niet meer meewerken".
"Uiteindelijk zitten jullie hier niet voor jullie zweetvoeten hé?"
Dit was iets waar de begeleiding volkomen gelijk in had maar, waarvan we merkten dat de meesten dat niet wilden bekennen maar, Michele en, Astrid al helemaal niet.
Ondertussen was het bijna tijd voor het bezoekuur wat tot verbazing van Carmen rustig en, netjes verliep.
Hierna was het voor we werden ingesloten nog een keer tijd voor koffie maar, dan direct deze zondagavond tijd om alle meiden en, Thomas in te sluiten.
Iets waar iedereen gedisciplineerd aan meewerkten, ook Bianca en, Cindy gingen op het commando om te verdwijnen netjes naar hun kamer.
Tanja Michelle en, Astrid die nog maar, kort vastzaten en, hoewel alle drie door de door hen uitgehaalde rottigheid gehard en, de daaropvolgende aanhouding gewaarschuwd waren besloten zij om niet mee te werken maar, wel dwars te gaan liggen.
Dat wil zeggen, dat zij terwijl de meesten inmiddels naar binnen waren, Tanja Michelle en, Astrid bleven zitten waar ze zaten.
Hierbij was Astrid breeduit op de stenenvloer gaan zitten, niet van plan om toe te geven.
Zodat toen Carmen Hendrika en, Robby op een vriendelijke manier de meiden probeerde te bewegen om naar hun kamer te gaan, dat niet werkte.
Toen dat niet werkte sommeerde ze de drie op wat hardere toon om naar hun kamer te gaan , wat het trio tot vijf keer toe had geweigerd.
In plaats daarvan gaven Michelle en, Astrid op elke vraag een brutaal antwoord, zodat de bewaarders hun handen vol hadden aan de drie meiden.
Wat weer tot gevolg had dat Nathalie Sabine Inge Dorien Suzi Kim en, Judith weer naar buiten kwamen en, de meiden aanmoedigden om door te gaan.
Sterker nu zagen Bianca en, Cindy pas goed hoe dwars en, vervelend Dorien Inge en, Linda konden zijn, want niet alleen moedigden zij de meiden aan maar, vooral Inge wilde zich bij de dwarsliggers aansluiten.
Iets wat samen met Dorien nog lukte ook.
Dat had weer tot gevolg dat toen Carmen en, Hendrika de meiden uit elkaar wilde drijven Sabine en, Judith er nog een schepje bovenop gooide.
Hierbij wisten Sabine en, Dorien Carmen en, Hendrika keihard in hun kruis te raken, zodat die een kort moment terugdeinsde en, beide meiden de kans kregen om de vrouwen tegen de grond te drukken en, bovenop hen te gaan zitten.
Als dat zou lukken!
Dan zouden zij de bewaarders in hun macht hebben maar, toch merkte we allemaal dat ook de vrouwelijke bewaarders op dit soort situaties getraind waren.
Toch betekende dat niet automatisch dat er direct geweld werd gebruikt, integendeel zelfs, want direct zagen Bianca Cindy Erica en, Janneke dat de meiden met zachte dwang omhoog werden getrokken en, op een stoel bij de grote tafel gezet.
Met het bevel te blijven zitten, terwijl de andere meiden werden ingesloten.
Na enkele minuten kwamen Carmen en, Hendrika bij de tafel zitten en, zeiden dat als de betrokken meiden nu naar hun kamer zouden gaan dit incident geen verdere gevolgen zou hebben.
Zo niet, dan wachtte voor vannacht de isoleercel en, zou er niet alleen een melding maar, ook aangifte worden gedaan.
Na deze preek zagen Bianca en, Cindy dat Dorien, Inge dat net als alle meiden gingen zitten en, net als alle meiden nog een glas water en, extra medicatie kregen.
Waarna ook zij werden ingesloten.
DE VOLGENDE OCHTEND
De volgende ochtend merkten Inge en, Dorien net als Michelle Erica en, Astrid dat niet alleen voor de echt verdachte of veroordeelde meiden die mee hadden gedaan met het protest maar, ook de preventiedeelnemers dat er toch aangifte van het incident was gedaan.
Wat concreet betekende dat het risico groot was dat alle betrokkene opnieuw bij de kinderrechter moeten komen en, de preventiedeelnemers het risico lopen om deze keer echt veroordeeld te worden.
Met alle gevolgen van dien.
DEZE MIDDAG
Toen we tegen 4 uur uit school kwamen kregen Dorien en, Inge net als tien andere meiden te horen dat, ze na het luchtten kort bezoek van hun advocaat konden verwachtten.
Die waarschijnlijk een dagvaarding bij zich zou hebben met de nieuwe strafbare feiten.
Net als alle betrokkenen schrok niet alleen Dorien maar, ook Inge hiervan.
Toen Bianca en, Cindy, Dorien en, Inge aankijkend meedeelde dat zij met hen mee zouden gaan naar de rechtbank om beide te steunen, zagen we dat Nicky en, Jaap naar ons toekwamen en, Jaap zei, "meiden geen sprake van, de meiden die zich niet hoeven te verantwoorden voor de grote vechtpartij blijven hier!".
"Ja maar, het is begonnen......."
"Cindy en, Bianca" nu keek Jaap beide fel in de ogen en, siste, " meiden stil nu, jullie hebben het gehoord het antwoord is nee en, blijft nee".
Toen beide bleven drammen keek Nicky ze aan en, blafte, " mond houden jullie hebben het gehoord !".
Hoewel Bianca maar, ook Cindy al het nodige had meegemaakt in de Hunnenberg, kon Cindy het niet laten om het nog eens te proberen.
Om direct te merken dat Jaap en, Nicky er klaar mee waren.
Zodat toen Michelle en, Cindy nog wat zeiden werden beiden alsof ze niets wogen van hun stoel gelift en, ze hoewel beide heftig tegenwerkte het direct richting hun cel ging.
Hier aangekomen werden Cindy en, Michelle niet al te zachtzinnig naar binnen geduwd en, voor ze zich hadden kunnen omdraaien merkte ze dat de deur dicht en, in het slot viel.
Ondertussen hadden onder andere Kim Suzi Linda Dorien alles gezien en, merkte Dorien en, Linda dat het van binnen kookte en zij het liefste Jaap en, Nicky hadden aangepakt maar, beiden beseften dat ze een gevecht met de bewaarders nooit konden winnen.
Zodoende werden na een korte donderpreek ook Thomas en, rest van de meiden ingesloten, wat alles behalve soepel ging maar, toch deden Dorien Linda net als de rest van de meiden hun best om te luisteren en, aan het bevel van insluiten te voldoen.
Toch merkten we dat Marga Judith Lies maar, ook Erica en, Manon niet van plan waren om me te werken.
Ook Michele en, Astrid stonden op het punt zich hierbij aan te sluiten maar, kozen eieren voor hun geld toen ze merkten dat vooral Nicky klaar was met alle protest en, ook nu met de isoleercel dreigde.
Ondertussen waren de meeste meiden ingesloten en, kregen Cindy en, Michelle te horen dat Jaap en, Nicky ook dit incident zouden melden.
Deze mededeling drukte zowel Michele als Cindy met hun neus op de feiten en, besefte Cindy dat ze beter kon luisteren en, zich gedragen en, zich niet in het geweld moest mengen.
TWEE DAGEN LATER
Toen alle meiden donderdagmiddag uit school kwamen en, op de binnenplaats achter de hoge muren mochten luchten kwam Hendrika die samen met Robby middagdienst had bij Cindy Bianca Inge Michelle en, Astrid lopen en, vertelde dat na het bezoekuur Irene en, de andere betrokken advocaten zouden komen.
Dit om in maximaal drie kwartier de ontstane situatie na het tumult van vandaag te bespreken.
Ondertussen was het alweer tijd om naar binnen te gaan en, waar het eerder op de dag een gekkenhuis was geweest, waren alle meiden en, Thomas nu zo binnen.
Zodat we al snel op onze kamers zaten en, wij net als alle betrokkenen snel verschoond werden en, daarna voor het rustuur werden ingesloten.
Hierbij beseften Michele en, Astrid net als Bianca en, Cindy dat de kans groot was dat zij er net als bijvoorbeeld Inge er door de trammelant van vandaag de nodige weken bij zouden krijgen.
Wat een heftige reactie uitlokte maar, toch lukte het Bianca en, Cindy het voor nu van zich af te zetten en, in afwachting van het einde van het rustuur wat te lezen.
Toen ze na het luchtten bij Irene zaten en, wij na een heftige eerste reactie niet direct rustig werden keek Irene ons aan en, zuchtte, " meiden jullie kunnen mij beter vertellen wat er gebeurt is en, hoe het is gegaan".
" Ook wil ik graag weten wat de aanleiding is geweest, zodat wij samen kunnen proberen om de schade zoveel mogelijk kunnen beperken".
Nu werden we kalm genoeg maar, zouden na het verhaal te hebben verteld al snel merken dat de kans groot was dat het tegen zou vallen.
Om dan Sabine op de schouder te tikken en, die direct toen ze zich omdraaide recht in het gezicht van Carmen te kijken.
Welke Sabine zeer streng aankeek en, zei " Sabine Verven, dat jij ons te streng vindt weet ik allang maar, voor het feit dat jij hier zit is er maar, één verantwoordelijk en, dat ben jij zelf jongedame!"
Nu zagen we dat Sabine tegengas wilde geven maar, Carmen ging door, " helaas voor jullie moeten we jullie wel zeer streng aanpakken aangezien jullie anders helemaal niet meer meewerken".
"Uiteindelijk zitten jullie hier niet voor jullie zweetvoeten hé?"
Dit was iets waar de begeleiding volkomen gelijk in had maar, waarvan we merkten dat de meesten dat niet wilden bekennen maar, Michele en, Astrid al helemaal niet.
Ondertussen was het bijna tijd voor het bezoekuur wat tot verbazing van Carmen rustig en, netjes verliep.
Hierna was het voor we werden ingesloten nog een keer tijd voor koffie maar, dan direct deze zondagavond tijd om alle meiden en, Thomas in te sluiten.
Iets waar iedereen gedisciplineerd aan meewerkten, ook Bianca en, Cindy gingen op het commando om te verdwijnen netjes naar hun kamer.
Tanja Michelle en, Astrid die nog maar, kort vastzaten en, hoewel alle drie door de door hen uitgehaalde rottigheid gehard en, de daaropvolgende aanhouding gewaarschuwd waren besloten zij om niet mee te werken maar, wel dwars te gaan liggen.
Dat wil zeggen, dat zij terwijl de meesten inmiddels naar binnen waren, Tanja Michelle en, Astrid bleven zitten waar ze zaten.
Hierbij was Astrid breeduit op de stenenvloer gaan zitten, niet van plan om toe te geven.
Zodat toen Carmen Hendrika en, Robby op een vriendelijke manier de meiden probeerde te bewegen om naar hun kamer te gaan, dat niet werkte.
Toen dat niet werkte sommeerde ze de drie op wat hardere toon om naar hun kamer te gaan , wat het trio tot vijf keer toe had geweigerd.
In plaats daarvan gaven Michelle en, Astrid op elke vraag een brutaal antwoord, zodat de bewaarders hun handen vol hadden aan de drie meiden.
Wat weer tot gevolg had dat Nathalie Sabine Inge Dorien Suzi Kim en, Judith weer naar buiten kwamen en, de meiden aanmoedigden om door te gaan.
Sterker nu zagen Bianca en, Cindy pas goed hoe dwars en, vervelend Dorien Inge en, Linda konden zijn, want niet alleen moedigden zij de meiden aan maar, vooral Inge wilde zich bij de dwarsliggers aansluiten.
Iets wat samen met Dorien nog lukte ook.
Dat had weer tot gevolg dat toen Carmen en, Hendrika de meiden uit elkaar wilde drijven Sabine en, Judith er nog een schepje bovenop gooide.
Hierbij wisten Sabine en, Dorien Carmen en, Hendrika keihard in hun kruis te raken, zodat die een kort moment terugdeinsde en, beide meiden de kans kregen om de vrouwen tegen de grond te drukken en, bovenop hen te gaan zitten.
Als dat zou lukken!
Dan zouden zij de bewaarders in hun macht hebben maar, toch merkte we allemaal dat ook de vrouwelijke bewaarders op dit soort situaties getraind waren.
Toch betekende dat niet automatisch dat er direct geweld werd gebruikt, integendeel zelfs, want direct zagen Bianca Cindy Erica en, Janneke dat de meiden met zachte dwang omhoog werden getrokken en, op een stoel bij de grote tafel gezet.
Met het bevel te blijven zitten, terwijl de andere meiden werden ingesloten.
Na enkele minuten kwamen Carmen en, Hendrika bij de tafel zitten en, zeiden dat als de betrokken meiden nu naar hun kamer zouden gaan dit incident geen verdere gevolgen zou hebben.
Zo niet, dan wachtte voor vannacht de isoleercel en, zou er niet alleen een melding maar, ook aangifte worden gedaan.
Na deze preek zagen Bianca en, Cindy dat Dorien, Inge dat net als alle meiden gingen zitten en, net als alle meiden nog een glas water en, extra medicatie kregen.
Waarna ook zij werden ingesloten.
DE VOLGENDE OCHTEND
De volgende ochtend merkten Inge en, Dorien net als Michelle Erica en, Astrid dat niet alleen voor de echt verdachte of veroordeelde meiden die mee hadden gedaan met het protest maar, ook de preventiedeelnemers dat er toch aangifte van het incident was gedaan.
Wat concreet betekende dat het risico groot was dat alle betrokkene opnieuw bij de kinderrechter moeten komen en, de preventiedeelnemers het risico lopen om deze keer echt veroordeeld te worden.
Met alle gevolgen van dien.
DEZE MIDDAG
Toen we tegen 4 uur uit school kwamen kregen Dorien en, Inge net als tien andere meiden te horen dat, ze na het luchtten kort bezoek van hun advocaat konden verwachtten.
Die waarschijnlijk een dagvaarding bij zich zou hebben met de nieuwe strafbare feiten.
Net als alle betrokkenen schrok niet alleen Dorien maar, ook Inge hiervan.
Toen Bianca en, Cindy, Dorien en, Inge aankijkend meedeelde dat zij met hen mee zouden gaan naar de rechtbank om beide te steunen, zagen we dat Nicky en, Jaap naar ons toekwamen en, Jaap zei, "meiden geen sprake van, de meiden die zich niet hoeven te verantwoorden voor de grote vechtpartij blijven hier!".
"Ja maar, het is begonnen......."
"Cindy en, Bianca" nu keek Jaap beide fel in de ogen en, siste, " meiden stil nu, jullie hebben het gehoord het antwoord is nee en, blijft nee".
Toen beide bleven drammen keek Nicky ze aan en, blafte, " mond houden jullie hebben het gehoord !".
Hoewel Bianca maar, ook Cindy al het nodige had meegemaakt in de Hunnenberg, kon Cindy het niet laten om het nog eens te proberen.
Om direct te merken dat Jaap en, Nicky er klaar mee waren.
Zodat toen Michelle en, Cindy nog wat zeiden werden beiden alsof ze niets wogen van hun stoel gelift en, ze hoewel beide heftig tegenwerkte het direct richting hun cel ging.
Hier aangekomen werden Cindy en, Michelle niet al te zachtzinnig naar binnen geduwd en, voor ze zich hadden kunnen omdraaien merkte ze dat de deur dicht en, in het slot viel.
Ondertussen hadden onder andere Kim Suzi Linda Dorien alles gezien en, merkte Dorien en, Linda dat het van binnen kookte en zij het liefste Jaap en, Nicky hadden aangepakt maar, beiden beseften dat ze een gevecht met de bewaarders nooit konden winnen.
Zodoende werden na een korte donderpreek ook Thomas en, rest van de meiden ingesloten, wat alles behalve soepel ging maar, toch deden Dorien Linda net als de rest van de meiden hun best om te luisteren en, aan het bevel van insluiten te voldoen.
Toch merkten we dat Marga Judith Lies maar, ook Erica en, Manon niet van plan waren om me te werken.
Ook Michele en, Astrid stonden op het punt zich hierbij aan te sluiten maar, kozen eieren voor hun geld toen ze merkten dat vooral Nicky klaar was met alle protest en, ook nu met de isoleercel dreigde.
Ondertussen waren de meeste meiden ingesloten en, kregen Cindy en, Michelle te horen dat Jaap en, Nicky ook dit incident zouden melden.
Deze mededeling drukte zowel Michele als Cindy met hun neus op de feiten en, besefte Cindy dat ze beter kon luisteren en, zich gedragen en, zich niet in het geweld moest mengen.
TWEE DAGEN LATER
Toen alle meiden donderdagmiddag uit school kwamen en, op de binnenplaats achter de hoge muren mochten luchten kwam Hendrika die samen met Robby middagdienst had bij Cindy Bianca Inge Michelle en, Astrid lopen en, vertelde dat na het bezoekuur Irene en, de andere betrokken advocaten zouden komen.
Dit om in maximaal drie kwartier de ontstane situatie na het tumult van vandaag te bespreken.
Ondertussen was het alweer tijd om naar binnen te gaan en, waar het eerder op de dag een gekkenhuis was geweest, waren alle meiden en, Thomas nu zo binnen.
Zodat we al snel op onze kamers zaten en, wij net als alle betrokkenen snel verschoond werden en, daarna voor het rustuur werden ingesloten.
Hierbij beseften Michele en, Astrid net als Bianca en, Cindy dat de kans groot was dat zij er net als bijvoorbeeld Inge er door de trammelant van vandaag de nodige weken bij zouden krijgen.
Wat een heftige reactie uitlokte maar, toch lukte het Bianca en, Cindy het voor nu van zich af te zetten en, in afwachting van het einde van het rustuur wat te lezen.
Toen ze na het luchtten bij Irene zaten en, wij na een heftige eerste reactie niet direct rustig werden keek Irene ons aan en, zuchtte, " meiden jullie kunnen mij beter vertellen wat er gebeurt is en, hoe het is gegaan".
" Ook wil ik graag weten wat de aanleiding is geweest, zodat wij samen kunnen proberen om de schade zoveel mogelijk kunnen beperken".
Nu werden we kalm genoeg maar, zouden na het verhaal te hebben verteld al snel merken dat de kans groot was dat het tegen zou vallen.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOFDSTUK 36
Nu keek Inge Irene aan en, begon met een diepe zucht het verhaal.
" Het begon ermee dat dat er was beloofd dat het rustuur zou vervallen maar, toen Anne Manon en, Lies onderling zaten te kissebissen en, dat dreigde te escaleren wilde de leiding ons alsnog insluiten".
"Helemaal toen Rianne Marga en, ik ons ermee begonnen te bemoeien", zuchtte Inge.
Nou toen wilde Bernhard en, Nicky ons alsnog insluiten maar, dat werd na de eerdere belofte niet gepruimd, zodat er een opstand dreigde".
Toen dat was gesust Escaleerde het opnieuw toen na een discussie werd gedreigd met het intrekken van verschillende weekendverloven".
"Hierdoor ontstond er helemaal een gespannen sfeer, waar ook Marga Erica en, wij mee worstelden".
Na deze uiteenzetting zweeg Inge en, was even in gedachten verzonken maar, ging dan door.
"Toen Rianne Lianne Kim en, Janneke opmerkten dat Marga en, Erica niet zo opgefokt moesten doen, een opmerking die olie op het vuur bleek te zijn".
"Hierna scheelde het niet veel of juist Erica en, Marga begonnen te vechten".
Hierna keek Inge Irene aan en, zuchtte, "eerlijk gezegd vond ik dat er de hele ochtend al een gespannen sfeer op de afdeling hing".
"Dit alles zorgde er dus voor dat Erica en, Marga zowat explodeerden en, zodat toen een paar meiden opmerkten dat Erica en, Marga zich niet zo moesten ( laten) opfokken het hek definitief van de dam was".
Om dan door te gaan, " nou toen Lies Ariadne en, Birgit dat merkten begonnen zij zich er op een vervelende manier mee te bemoeien".
"Tja en, toen haalden Birgit en, Lies hard uit naar Rianne Kim en, Lianne die dat natuurlijk niet op zich lieten zitten en, direct terug sloegen".
Terwijl Bernhard en, Nicky direct probeerden om in te grijpen maar, zij waren te laat!".
Bewust probeerden Dorien Linda en, ik ons erbuiten te houden maar,! " nu zweeg Inge en, zagen we dat zij de tranen in de ogen had staan.
Dan vervolgde Inge, "toen ik zag dat de meiden Cindy maar, vooral Thomas erin probeerden te betrekken, kon ik niet anders dan proberen om in elk geval Thomas te ontzetten!"
Hierna zweeg Inge en, kreeg Bianca de kans om haar kant van het verhaal te vertellen.
Hierna vertelde Bianca dat de verleiding om zich met het relletje te bemoeien erg groot was en, ook zij had teruggeslagen "maar, ik schrok best van een opmerking van Hendrika die hier op volgde".
WRAAK
"Dit alles zorgde er weer voor dat Britt en, Lies uit waren op wraak en, dus Kim Rianne en, Lianne keihard terug te pakken."
"Hierbij hielden de meiden er wel rekening mee dat Linda Dorien en, Inge zouden terugslaan maar, hadden ze niet verwacht dat ook Cindy en, ik ons ermee zouden bemoeien".
Nadat Irene alle versies van het verhaal had aangehoord zei ze terwijl wij de aanzegging hadden gehad dat we nu moesten afronden, " meiden reken erop dat jullie er door dit incident wel een aantal weken bij zullen krijgen".
Zich dan op Bianca en, Cindy richtend, " ook jullie moeten er ernstig rekening mee houden dat, jullie hiervoor moeten voorkomen en, jullie maar, zo 6 tot 8 weken aan jullie broek kunnen krijgen!".
Nu merkte Irene dat Bianca dit maar, half geloofde toen ze uitdagend opmerkte, " dan kunnen we dat in de drie maanden mooi uitzitten".
Nu zag Bianca dat Irene haar met een vernietigende blik aankeek en, zuchtte" nee Bianca, ik bedoel dat bovenop de drie maanden van het preventieproject, je die acht weken erbij krijgt en, apart moet uitzitten".
Hoewel Bianca dat wel had verwacht schrok ze van de aanzegging van Irene.
Toch begreep ze best waarom de meiden zich tegen het regime verzetten maar, ook wist ze donders goed dat het kwaad wat dit betreft al geschied was.
Tot haar verbazing merkte Bianca dat Dorien Manon Linda en, Heidi direct lieten merken dat zij achter Inge stonden.
Waarna Cindy net als Thomas Bianca en, Hendrika aan keek en, beiden zeiden, "Bianca wij gaan met je mee als jij hiervoor naar de rechtbank moet!".
Nu keek Irene Cindy en, Thomas aan en, antwoordde tot verbazing van Inge en, Bianca tweeledig, naar Cindy kijkend.
" Cindy absoluut niet, jij blijft hier totdat jij jezelf moet verantwoorden of wordt opgeroepen om te getuigen!".
"Of dat jij dus zelf voor bijvoorbeeld dit feit moet voorkomen!"
Direct zagen Bianca en, Irene dat Cindy op het punt stond om haar mond open te trekken om haar ongezoute mening te geven.
Voor dat Cindy daarvoor de kans kreeg keek Irene haar aan en, snauwde, " CINDY ik dacht dat mijn antwoord duidelijk was?"
"Nog een keer, het antwoord is nee, jij blijft binnen!
Weer wilde Cindy protesteren maar, zowel Irene als Hendrika die op de achtergrond aanwezig was keken Cindy aan en, zeiden dat zij haar mond dicht moest houden.
Om daar op te laten volgen, " als jij je mond nu niet houd volgen er sancties, begrepen?"
Wijs geworden door wat ze de laatste weken had meegemaakt zweeg Cindy en, ging ze zoals opgelegd zitten.
Waarna de gesprekken al snel werden afgerond.
Hoewel het uurtje luchtten eigenlijk al voorbij was, besloten Hendrika Bernhard en, Carmen om tegen de regels in alle meiden en, Thomas de gelegenheid te geven ook vanmiddag maximaal 30 minuten een frisse neus te halen.
Een gunst waar we allemaal gaarne gebruik van makten.
Omdat het toen ze op de afdeling kwamen al bijna 6 uur was, gingen we direct aan tafel, waar deze woensdag een flinke stapel pannekoeken op ons wachtten.
Waar hoe dan ook ondanks alle spanning gretig op werd aangevallen.
Nadat we na het eten onze corvee taken hadden vervuld mochten we naar de bibliotheek muziek of fitnes,
Een gelegenheid waar ook vanavond gretig gebruik van werd gemaakt.
Terwijl Dorien en, Inge hun spanning afreageerden bij de fitnes zaten Bianca en, Cindy samen met Thomas bij Harrie muziek te maken.
Doordat hierdoor een grootdeel van de spanning wegvloeide merkte het bezoek even later weinig van de gespannen sfeer van eerder op de avond.
Waar we familie hadden verwacht zaten in plaats daarvan juf Patricia Mieke en, Leontien op ons te wachtten.
Na elkaar begroet te hebben en, beleefdheden waren uitgewisseld merkten we al snel dat Mieke en, Leontien niets merkte van de spanning van vanmiddag maar, dat het zesde zintuig van juf Patricia feilloos werkte.
Wat wij merkten toen ze ons aankeek en, heel direct vroeg, Inge Bianca, wat is er wel niet gebeurt?"
Hoewel we zagen dat beide wilde zwijgen en, Inge bij wijze van spreken nog liever haar tong afbeet, keek ze juf Patricia aan en, zuchtte.
" Net als Bianca ben ook ik bij een grote vechtpartij betrokken geweest".
Nu keken Leontien en, Mieke ons aan en, merkte Leontien op, " nou en, we hebben allemaal wel eens een ruzie?"
Deze opmerking deed Bianca en, Inge zwijgen maar, Cindy en, vooral Dorien keken het bezoek aan en, zuchtte.
"Het probleem is dat, van een grote ruzie als vanmiddag de bewakers melding maken bij de gevangenisdirectie en, deze op haar beurt een melding doet bij justitie".
"Hierdoor is de kans groot dat zowel Bianca als Inge opnieuw bij de kinderrechter moeten verschijnen.
Nu begrepen Leontien en, Mieke dat deze ruzie niet alleen voor Inge een extra straf met gevolgen kon opleveren maar, dat ook Bianca ondanks de vrijwillige deelname aan het preventieproject dit haar wel een strafblad kon opleveren.
Wat dus betekende dat beide in dat geval langer vast zouden zitten.
Na dat dit een beetje was bezonken spraken Leontien en, Patricia nog een paar minuten met Erica en, Marga.
Die ook al beseften dat ze wijzer hadden moeten zijn maar, ze nu niet anders konden dan hun lot te dragen.
Nu wilde Leontien en, Mieke naar de ervaringen van Erica en, Marga vragen maar, voordat zij daar de kans voor kregen zei Cindy.
" Dat het hier streng zou worden en, dat de meeste meiden niet echt lieverdjes zijn en, hier niet voor niets zitten, wisten we van te voren ".
"Net als het feit dat er kans is dat zo'n lontje ontploft en, er een ruzie van komt en, er consequent bij een conflict te streng wordt opgetreden".
Nauwelijks had Cindy dat gezegd of, Bernhard tikte haar op de schouder en, zei toen ze hem aankeek, "Cindy ik heb 5 minuten geleden al gezegd dat jullie de gesprekken moeten afronden".
"Dus nu stoppen, begrepen?"
Ondanks dat Cindy de boodschap van Bernhard begrepen had, zagen Leontien en, Mieke dat toen Cindy naar mening van Bernhard en, Carmen niet snel genoeg haar gesprekken beëindigde Carmen direct optrad en, Cindy op niet mis te verstane wijze sommeerde om haar gesprekken onmiddellijk te staken.
Pas toen Cindy een halve minuut later net als Bianca Inge Dorien Thomas en, alle andere meiden opstond en, tussen Bernhard en, Carmen de bezoekersruimte verliet zagen we dat het oké was.
Dit deed Leontien en, Mieke Patricia aankijken en, beide zuchtten dat ze nu zelf hadden gemerkt hoe streng het hier toeging.
Vlak daarna werden de bezoekers opgehaald en, naar buiten gebracht, waar Leontien en, Mieke bijna bij de uitgang een verrassing wachtte.
Nu keek Inge Irene aan en, begon met een diepe zucht het verhaal.
" Het begon ermee dat dat er was beloofd dat het rustuur zou vervallen maar, toen Anne Manon en, Lies onderling zaten te kissebissen en, dat dreigde te escaleren wilde de leiding ons alsnog insluiten".
"Helemaal toen Rianne Marga en, ik ons ermee begonnen te bemoeien", zuchtte Inge.
Nou toen wilde Bernhard en, Nicky ons alsnog insluiten maar, dat werd na de eerdere belofte niet gepruimd, zodat er een opstand dreigde".
Toen dat was gesust Escaleerde het opnieuw toen na een discussie werd gedreigd met het intrekken van verschillende weekendverloven".
"Hierdoor ontstond er helemaal een gespannen sfeer, waar ook Marga Erica en, wij mee worstelden".
Na deze uiteenzetting zweeg Inge en, was even in gedachten verzonken maar, ging dan door.
"Toen Rianne Lianne Kim en, Janneke opmerkten dat Marga en, Erica niet zo opgefokt moesten doen, een opmerking die olie op het vuur bleek te zijn".
"Hierna scheelde het niet veel of juist Erica en, Marga begonnen te vechten".
Hierna keek Inge Irene aan en, zuchtte, "eerlijk gezegd vond ik dat er de hele ochtend al een gespannen sfeer op de afdeling hing".
"Dit alles zorgde er dus voor dat Erica en, Marga zowat explodeerden en, zodat toen een paar meiden opmerkten dat Erica en, Marga zich niet zo moesten ( laten) opfokken het hek definitief van de dam was".
Om dan door te gaan, " nou toen Lies Ariadne en, Birgit dat merkten begonnen zij zich er op een vervelende manier mee te bemoeien".
"Tja en, toen haalden Birgit en, Lies hard uit naar Rianne Kim en, Lianne die dat natuurlijk niet op zich lieten zitten en, direct terug sloegen".
Terwijl Bernhard en, Nicky direct probeerden om in te grijpen maar, zij waren te laat!".
Bewust probeerden Dorien Linda en, ik ons erbuiten te houden maar,! " nu zweeg Inge en, zagen we dat zij de tranen in de ogen had staan.
Dan vervolgde Inge, "toen ik zag dat de meiden Cindy maar, vooral Thomas erin probeerden te betrekken, kon ik niet anders dan proberen om in elk geval Thomas te ontzetten!"
Hierna zweeg Inge en, kreeg Bianca de kans om haar kant van het verhaal te vertellen.
Hierna vertelde Bianca dat de verleiding om zich met het relletje te bemoeien erg groot was en, ook zij had teruggeslagen "maar, ik schrok best van een opmerking van Hendrika die hier op volgde".
WRAAK
"Dit alles zorgde er weer voor dat Britt en, Lies uit waren op wraak en, dus Kim Rianne en, Lianne keihard terug te pakken."
"Hierbij hielden de meiden er wel rekening mee dat Linda Dorien en, Inge zouden terugslaan maar, hadden ze niet verwacht dat ook Cindy en, ik ons ermee zouden bemoeien".
Nadat Irene alle versies van het verhaal had aangehoord zei ze terwijl wij de aanzegging hadden gehad dat we nu moesten afronden, " meiden reken erop dat jullie er door dit incident wel een aantal weken bij zullen krijgen".
Zich dan op Bianca en, Cindy richtend, " ook jullie moeten er ernstig rekening mee houden dat, jullie hiervoor moeten voorkomen en, jullie maar, zo 6 tot 8 weken aan jullie broek kunnen krijgen!".
Nu merkte Irene dat Bianca dit maar, half geloofde toen ze uitdagend opmerkte, " dan kunnen we dat in de drie maanden mooi uitzitten".
Nu zag Bianca dat Irene haar met een vernietigende blik aankeek en, zuchtte" nee Bianca, ik bedoel dat bovenop de drie maanden van het preventieproject, je die acht weken erbij krijgt en, apart moet uitzitten".
Hoewel Bianca dat wel had verwacht schrok ze van de aanzegging van Irene.
Toch begreep ze best waarom de meiden zich tegen het regime verzetten maar, ook wist ze donders goed dat het kwaad wat dit betreft al geschied was.
Tot haar verbazing merkte Bianca dat Dorien Manon Linda en, Heidi direct lieten merken dat zij achter Inge stonden.
Waarna Cindy net als Thomas Bianca en, Hendrika aan keek en, beiden zeiden, "Bianca wij gaan met je mee als jij hiervoor naar de rechtbank moet!".
Nu keek Irene Cindy en, Thomas aan en, antwoordde tot verbazing van Inge en, Bianca tweeledig, naar Cindy kijkend.
" Cindy absoluut niet, jij blijft hier totdat jij jezelf moet verantwoorden of wordt opgeroepen om te getuigen!".
"Of dat jij dus zelf voor bijvoorbeeld dit feit moet voorkomen!"
Direct zagen Bianca en, Irene dat Cindy op het punt stond om haar mond open te trekken om haar ongezoute mening te geven.
Voor dat Cindy daarvoor de kans kreeg keek Irene haar aan en, snauwde, " CINDY ik dacht dat mijn antwoord duidelijk was?"
"Nog een keer, het antwoord is nee, jij blijft binnen!
Weer wilde Cindy protesteren maar, zowel Irene als Hendrika die op de achtergrond aanwezig was keken Cindy aan en, zeiden dat zij haar mond dicht moest houden.
Om daar op te laten volgen, " als jij je mond nu niet houd volgen er sancties, begrepen?"
Wijs geworden door wat ze de laatste weken had meegemaakt zweeg Cindy en, ging ze zoals opgelegd zitten.
Waarna de gesprekken al snel werden afgerond.
Hoewel het uurtje luchtten eigenlijk al voorbij was, besloten Hendrika Bernhard en, Carmen om tegen de regels in alle meiden en, Thomas de gelegenheid te geven ook vanmiddag maximaal 30 minuten een frisse neus te halen.
Een gunst waar we allemaal gaarne gebruik van makten.
Omdat het toen ze op de afdeling kwamen al bijna 6 uur was, gingen we direct aan tafel, waar deze woensdag een flinke stapel pannekoeken op ons wachtten.
Waar hoe dan ook ondanks alle spanning gretig op werd aangevallen.
Nadat we na het eten onze corvee taken hadden vervuld mochten we naar de bibliotheek muziek of fitnes,
Een gelegenheid waar ook vanavond gretig gebruik van werd gemaakt.
Terwijl Dorien en, Inge hun spanning afreageerden bij de fitnes zaten Bianca en, Cindy samen met Thomas bij Harrie muziek te maken.
Doordat hierdoor een grootdeel van de spanning wegvloeide merkte het bezoek even later weinig van de gespannen sfeer van eerder op de avond.
Waar we familie hadden verwacht zaten in plaats daarvan juf Patricia Mieke en, Leontien op ons te wachtten.
Na elkaar begroet te hebben en, beleefdheden waren uitgewisseld merkten we al snel dat Mieke en, Leontien niets merkte van de spanning van vanmiddag maar, dat het zesde zintuig van juf Patricia feilloos werkte.
Wat wij merkten toen ze ons aankeek en, heel direct vroeg, Inge Bianca, wat is er wel niet gebeurt?"
Hoewel we zagen dat beide wilde zwijgen en, Inge bij wijze van spreken nog liever haar tong afbeet, keek ze juf Patricia aan en, zuchtte.
" Net als Bianca ben ook ik bij een grote vechtpartij betrokken geweest".
Nu keken Leontien en, Mieke ons aan en, merkte Leontien op, " nou en, we hebben allemaal wel eens een ruzie?"
Deze opmerking deed Bianca en, Inge zwijgen maar, Cindy en, vooral Dorien keken het bezoek aan en, zuchtte.
"Het probleem is dat, van een grote ruzie als vanmiddag de bewakers melding maken bij de gevangenisdirectie en, deze op haar beurt een melding doet bij justitie".
"Hierdoor is de kans groot dat zowel Bianca als Inge opnieuw bij de kinderrechter moeten verschijnen.
Nu begrepen Leontien en, Mieke dat deze ruzie niet alleen voor Inge een extra straf met gevolgen kon opleveren maar, dat ook Bianca ondanks de vrijwillige deelname aan het preventieproject dit haar wel een strafblad kon opleveren.
Wat dus betekende dat beide in dat geval langer vast zouden zitten.
Na dat dit een beetje was bezonken spraken Leontien en, Patricia nog een paar minuten met Erica en, Marga.
Die ook al beseften dat ze wijzer hadden moeten zijn maar, ze nu niet anders konden dan hun lot te dragen.
Nu wilde Leontien en, Mieke naar de ervaringen van Erica en, Marga vragen maar, voordat zij daar de kans voor kregen zei Cindy.
" Dat het hier streng zou worden en, dat de meeste meiden niet echt lieverdjes zijn en, hier niet voor niets zitten, wisten we van te voren ".
"Net als het feit dat er kans is dat zo'n lontje ontploft en, er een ruzie van komt en, er consequent bij een conflict te streng wordt opgetreden".
Nauwelijks had Cindy dat gezegd of, Bernhard tikte haar op de schouder en, zei toen ze hem aankeek, "Cindy ik heb 5 minuten geleden al gezegd dat jullie de gesprekken moeten afronden".
"Dus nu stoppen, begrepen?"
Ondanks dat Cindy de boodschap van Bernhard begrepen had, zagen Leontien en, Mieke dat toen Cindy naar mening van Bernhard en, Carmen niet snel genoeg haar gesprekken beëindigde Carmen direct optrad en, Cindy op niet mis te verstane wijze sommeerde om haar gesprekken onmiddellijk te staken.
Pas toen Cindy een halve minuut later net als Bianca Inge Dorien Thomas en, alle andere meiden opstond en, tussen Bernhard en, Carmen de bezoekersruimte verliet zagen we dat het oké was.
Dit deed Leontien en, Mieke Patricia aankijken en, beide zuchtten dat ze nu zelf hadden gemerkt hoe streng het hier toeging.
Vlak daarna werden de bezoekers opgehaald en, naar buiten gebracht, waar Leontien en, Mieke bijna bij de uitgang een verrassing wachtte.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 37 LEONTIEN EN, MIEKE
Want ondanks dat zij door een andere gang liepen dan wij zagen ze door de dikke glazen wand die de gangen van elkaar scheiden, dat de gevangen gehouden meiden niet rechtstreeks naar de de afdeling gingen maar, dat wij eerst via de visitatieafdeling moesten.
De visitatie zelf was gelukkig voor ons achter gesloten deuren maar, zowel het strafbankje als het poortje waar wij doorheen moesten en, waar de beslissing viel wie er vanavond aan de beurt waren was wel vanaf de andere gang te zien.
Dus konden Leontien en, Mieke zien dat onder andere Inge en, Cindy net als Eva en, Marga op hun beurt moesten wachten.
Dit ziende vroegen zowel Leontien als Mieke waarom een aantal meiden op het bankje zaten te wachten.
Direct keek Carmen die bij de betrokken meiden zat om ze te bewaken, Leontien en, Mieke aan en, antwoordde, " meiden als jullie dit echt willen weten, komt Nicky, dat is de mevrouw die nu vlakbij jullie staat jullie halen en, brengt jullie dan hier naar toe!"
"Dan kunnen jullie het niet alleen zien maar, ook zelf ervaren", dat het hier niet bij zou blijven konden ze op dat moment nog niet bevroeden.
Hoewel ze hier beiden wat zenuwachtig van werden had hun nieuwsgierigheid toch de overhand zodat ze beide op het aanbod ingingen.
Dat het ingaan op dit aanbod uiteindelijk meer gevolgen had dan ze vermoeden zouden ze snel genoeg merken.
Dan liet Nicky Leontien en, Mieke binnen, terwijl toen zij binnenkwamen Bianca en, Inge hen direct aankeken en, fluisterde Bianca in het oor.
"Dat jullie op het aanbod om mee te doen aan het preventieproject in zouden gaan had ik nooit verwacht maar, wat er nu gebeurt slaat alles."
"Helemaal omdat wij en, jullie ook hen al het nodige verteld hebben!".
Ondertussen zagen en, hoorden we dat Nicky nog eens vroeg of Mieke en, Leontien zeker wisten of ze dit wilden zien en, ervaren maar, vooral of ze beseften wat de volgende stap zou zijn!
EÉN NIEUWE VERRASSING
Van de conversatie tussen Mieke Leontien en, Nicky kregen wij niets mee, behalve dat terwijl wij nog steeds op het strafbankje zaten te wachtten, Nicky Carmen wenkte die naar de verbindingsdeur liep en, deze opende toen Carmen Leontien en, Mieke daar stonden.
Waarna Nicky Mieke en, Leontien aan Carmen overdroeg, dit zorgde ervoor dat Inge en, Cindy nieuwsgierig elke beweging volgde.
Terwijl ondertussen Paula nog onwetend van wat er speelde het ene na het andere meisje binnenliet, wat in een best snel tempo ging.
Zodat Paula na een kwartier de gang op kwam om als één van de laatsten Bianca en, Cindy binnen te roepen.
Eénmaal binnen kreeg Bianca direct de opdracht om zich helemaal uitte kleedden en, voegde Paula daar aan toe, "Bianca denk erom ook je luier gaat af!"
"Ja Paula, al kan ik niet beloven dat ik niet over je heen plas of druk".
"Bianca dat weet ik en, als het nodig is zal ik je wassen en, helpen met je luier!"
"Bovendien weet ik dat jullie er niets aan kunnen doen".
Ondertussen was Bianca helemaal naakt voor Paula verschenen, die direct het tengere lijf van Bianca betaste en, in haar op commando geopende mond keek.
Om dan bij haar vagina clitores en, anus naar binnen te gaan, terwijl net op dat moment Nicky op de deur klopte en, meedeelde dat ze nog twee meiden voor Paula had.
Hoewel Paula dacht dat Bianca en, Cindy de de laatste waren en, Bianca bijna klaar was zei ze toch dat Nicky de toegevoegde meiden binnen mocht brengen.
Binnengekomen stonden zowel Mieke als Leontien verbaasd naar het hele tafereel te kijken.
Op het moment dat Bianca klaar was verscheen Cindy direct voor Paula en, terwijl die Cindy aan een grondige inspectie onderwierp, hielp Nicky Bianca met haar luier.
Waarna Bianca met enige hulp zich verder aankleedde en, Paula vertelde wat visiteren inhield en, waarom dat gedaan werd.
Direct hierna kregen zowel Leontien als Mieke de opdracht om naast Thomas die ook op zijn beurt wachtte te gaan zitten.
Toen even later Cindy klaar was en, werd geholpen met haar luier en, werd aangekleed, zagen Leontien en, Mieke dat ook Thomas het commando kreeg om uitte kleedden.
Iets wat ook hij, tot verbazing van Leontien onmiddellijk deed, voor zij Nicky hier naar kon vragen keek die haar aan en, vertelde hoe Thomas hier gekomen was.
Ook vertelde zij Leontien en, Mieke dat ook Thomas zich strikt aan de strenge regels van de gevangenis moest houden en, ook hij dus door het poortje moest.
Ook werd verteld dat als Thomas met Inge meeging naar de rechtbank hij ook dan gevisiteerd werd maar, ook dat hij net als de verdachte meiden dan handboeien om kreeg.
Bij de laatste opmerking zag iedereen Leontien en, Mieke rillen over hun hele lijf
Nu draaide Paula zich naar Leontien en, zei dat Leontien mee moest komen en, zij zich achter het gordijn moest uitkleedden.
Terwijl Leontien deed wat haar werd opgedragen waren Cindy en, Inge klaar om naar de afdeling te worden gebracht.
Pas toen zagen wij Leontien en, Mieke op het strafbankje zitten, wat ons verbaasd deed opkijken en, zag Nicky vooral Inge verbaasd kijken.
Direct vertelde Nicky Bianca en, Inge wat beide meiden hadden gezien, om dan te vervolgen.
"Dat deed beide meiden verbaasd opkijken" en, zag Nicky dat vooral Inge vreemd opkeek.
Dan keek Nicky Bianca aan en, zei "Bianca net als eerder Cindy en, jij zijn Mieke en, Leontien nieuwsgierig naar wat ze hadden gezien en, van jullie gehoord".
"Dit gegeven deed mij besluiten om beide bij Paula binnen te lijden en, beide ook het vervelende onderzoek te laten ondergaan".
Toen Nicky was uitgesproken waren alle meiden die door de scan waren geweest en, Thomas klaar en, werd de terugtocht naar de afdeling aangekondigd.
Wat dus toch het afscheid van Leontien en, Mieke betekende!
Tenminste dat dachten wij, net als Leontien en, Mieke zelf, aangezien we aan hen merkten dat zij dachten dat, zij hadden begrepen dat Nicky hen de visitatie wilde laten ervaren.
Om beide daarna naar de uitgang te begeleiden.
Tot ieders verbazing bleek dat laatste allerminst het geval, want nadat wij waren gesommeerd om twee aan twee voor Nicky uit naar de afdeling te lopen.
Bleek dat toen Mieke en, Leontien zich naar de andere deur begaven die hen naar buiten zou helpen, dat Nora die Nicky kwam helpen,.
Net als Nicky zelf beiden aansprak, " hé jullie daar,!"
"Als jullie denken dat het met de visitatie ervaring voor jullie voorbij is hebben jullie het mis".
Direct zagen wij dat Mieke maar, vooral Leontien schrok van deze harde toon en, direct stil stonden niet wetende wat er nu ging gebeuren
Totdat Nicky met twee grote stappen naast hen stond.
Beide streng aankijkend en, dan kalm zei " Leontien en, Mieke, dat jullie, jullie klasgenoten steunen en, dus hier vaak op bezoek komen, waarderen niet alleen zij maar, ook wij als bewaarders".
"Bovendien is dat iets bijzonders, wat we niet vaak zien, meestal juist het tegenovergestelde, helaas".
Om dan door te gaan," meestal zien we juist dat vrienden en, vriendinnen de meiden keihard laten vallen".
"Zelfs hun zogenaamde vrienden en, vriendinnen waar ze de criminele activiteiten mee ondernamen waardoor ze hier terecht kwamen."
Nu zagen de andere meiden en, Thomas ons knikken dat ze dat herkenden.
Ondertussen waren we allemaal op de afdeling aangekomen en, gingen de meeste meiden aan de grote tafel zitten voor koffie cappuccino of thee.
Nu richtte Nora zich tot Leontien en, Mieke en, zei hen, haar te volgen, zodat Nora de meiden hun kamer kon wijzen.
Dat niet alleen wij maar, meer meiden dit niet hadden verwacht bleek wel toen verschillende meiden geschrokken in het rond keken en, onder andere Inge Dorien Bianca Kim en, Sabine Nora en, beide meiden aanstaarden en, mompelden.
"Wat krijgen we nu weer?"
Hoewel zowel Wij als Inge en, Dorien alle vier verbaasd opkeken en, zwegen vatte veel andere meiden dat op als dat wij totaal overbluft waren.
Mede daarom lieten zij ons nu met rust.
Nadat Nora Mieke en, Leontien beide een kamer had gewezen en, had toegezegd dat zij zou zorgen dat de meiden morgenochtend schoon ondergoed en, toiletartikelen zouden hebben zodat ze zich deze 24 uur zouden redden
Toen dat was gebeurt schoven ook Leontien en, Mieke aan voor koffie keken Sabine Eva Anne en, Ursula beiden aan en, vroeg Ursula die als eerste haar verbazing te boven was, " Waarom moesten jullie ineens naar Paula en, worden ook jullie nu vastgehouden?"
Nu keken Leontien en, Mieke de groep rond en, antwoordde Leontien " toen we naar buiten werden geleid zagen we door de grote glazen ruit dat een deel van jullie op een bankje zaten te wachtten."
"Waarop wij ons direct afvroegen wat er aan de hand was, hierop vertelde, hoe heet ze nou ook weer?"
Nu keek Leontien aarzelend naar Mieke, die antwoordde "Leontien dat was Nicky".
"Hm juist Nicky dus, die vertelde ons waarom jullie regelmatig gevisiteerd worden".
"Hierna keek ze ons aan en, dwong ons min of meer om dat verschrikkelijke gefriemel en, betasten aan in en, over ons lijf ook te ondergaan".
"Nou enfin zoals een deel van jullie hebben gezien en, gehoord moesten wij dus ook letterlijk met de billen bloot".
"Nou toen we dat hadden gehad dachten we dat het klaar was en, wij naar buiten geleid zouden worden om naar huis te gaan".
"Precies toen wij naar de buitendeur wilden riep Nora ons terug en, zei " als jullie denken dat jullie met alleen deze ervaring wegkomen, hebben jullie het mis!"
Direct moesten we Nora deze kant op volgen en, vertelde zij dat om het regime hier te ervaren we tenminste 24 uur worden vastgehouden".
Hier keken niet alleen de echte gestraften maar, ook de preventiedeelnemers vanop.
Ondertussen hadden de meeste meiden hun warme drank op en, was het bijna 9 uur.
Hierop kwam Nora het kantoor uit keek de meiden en, Thomas aan en, riep "meiden Thomas 9 uur, mokken opruimen en, wegwezen jullie, naar jullie kamers!"
Ondanks alle verhalen schrokken Leontien en, Mieke van de commanderende toon van Nora.
Toch voldeden ook zij net als Thomas wij en, alle andere meiden aan het gegeven bevel.
Zodat ook deze woensdagavond even na 9 uur alle meiden en, Thomas op hun kamer zaten en, nadat iedereen die een nachtluier moest hebben en, eventueel geholpen was met het verschonen en, eventueel de nachtmedicatie had gehad, vielen al snel daarna achter elkaar de celdeuren in het slot.
Waar meestal na het insluiten de meiden nog even in een boek lazen of een puzzeltje maakten en, dan vrij snel in slaap vielen moesten de meesten nu even tot zichzelf komen.
Zodat de meesten alles even overdachten voor ze in slaap vielen, nadat ze deze woensdagavond hadden verwerkt, die tot net na het bezoekuur was verlopen als alle anderen maar, daarna een beetje verwarrend was geworden.
Dit zorgde er bovendien voor dat veel meiden zich afvroegen wat de donderdag voor verrassingen zou brengen!
Want ondanks dat zij door een andere gang liepen dan wij zagen ze door de dikke glazen wand die de gangen van elkaar scheiden, dat de gevangen gehouden meiden niet rechtstreeks naar de de afdeling gingen maar, dat wij eerst via de visitatieafdeling moesten.
De visitatie zelf was gelukkig voor ons achter gesloten deuren maar, zowel het strafbankje als het poortje waar wij doorheen moesten en, waar de beslissing viel wie er vanavond aan de beurt waren was wel vanaf de andere gang te zien.
Dus konden Leontien en, Mieke zien dat onder andere Inge en, Cindy net als Eva en, Marga op hun beurt moesten wachten.
Dit ziende vroegen zowel Leontien als Mieke waarom een aantal meiden op het bankje zaten te wachten.
Direct keek Carmen die bij de betrokken meiden zat om ze te bewaken, Leontien en, Mieke aan en, antwoordde, " meiden als jullie dit echt willen weten, komt Nicky, dat is de mevrouw die nu vlakbij jullie staat jullie halen en, brengt jullie dan hier naar toe!"
"Dan kunnen jullie het niet alleen zien maar, ook zelf ervaren", dat het hier niet bij zou blijven konden ze op dat moment nog niet bevroeden.
Hoewel ze hier beiden wat zenuwachtig van werden had hun nieuwsgierigheid toch de overhand zodat ze beide op het aanbod ingingen.
Dat het ingaan op dit aanbod uiteindelijk meer gevolgen had dan ze vermoeden zouden ze snel genoeg merken.
Dan liet Nicky Leontien en, Mieke binnen, terwijl toen zij binnenkwamen Bianca en, Inge hen direct aankeken en, fluisterde Bianca in het oor.
"Dat jullie op het aanbod om mee te doen aan het preventieproject in zouden gaan had ik nooit verwacht maar, wat er nu gebeurt slaat alles."
"Helemaal omdat wij en, jullie ook hen al het nodige verteld hebben!".
Ondertussen zagen en, hoorden we dat Nicky nog eens vroeg of Mieke en, Leontien zeker wisten of ze dit wilden zien en, ervaren maar, vooral of ze beseften wat de volgende stap zou zijn!
EÉN NIEUWE VERRASSING
Van de conversatie tussen Mieke Leontien en, Nicky kregen wij niets mee, behalve dat terwijl wij nog steeds op het strafbankje zaten te wachtten, Nicky Carmen wenkte die naar de verbindingsdeur liep en, deze opende toen Carmen Leontien en, Mieke daar stonden.
Waarna Nicky Mieke en, Leontien aan Carmen overdroeg, dit zorgde ervoor dat Inge en, Cindy nieuwsgierig elke beweging volgde.
Terwijl ondertussen Paula nog onwetend van wat er speelde het ene na het andere meisje binnenliet, wat in een best snel tempo ging.
Zodat Paula na een kwartier de gang op kwam om als één van de laatsten Bianca en, Cindy binnen te roepen.
Eénmaal binnen kreeg Bianca direct de opdracht om zich helemaal uitte kleedden en, voegde Paula daar aan toe, "Bianca denk erom ook je luier gaat af!"
"Ja Paula, al kan ik niet beloven dat ik niet over je heen plas of druk".
"Bianca dat weet ik en, als het nodig is zal ik je wassen en, helpen met je luier!"
"Bovendien weet ik dat jullie er niets aan kunnen doen".
Ondertussen was Bianca helemaal naakt voor Paula verschenen, die direct het tengere lijf van Bianca betaste en, in haar op commando geopende mond keek.
Om dan bij haar vagina clitores en, anus naar binnen te gaan, terwijl net op dat moment Nicky op de deur klopte en, meedeelde dat ze nog twee meiden voor Paula had.
Hoewel Paula dacht dat Bianca en, Cindy de de laatste waren en, Bianca bijna klaar was zei ze toch dat Nicky de toegevoegde meiden binnen mocht brengen.
Binnengekomen stonden zowel Mieke als Leontien verbaasd naar het hele tafereel te kijken.
Op het moment dat Bianca klaar was verscheen Cindy direct voor Paula en, terwijl die Cindy aan een grondige inspectie onderwierp, hielp Nicky Bianca met haar luier.
Waarna Bianca met enige hulp zich verder aankleedde en, Paula vertelde wat visiteren inhield en, waarom dat gedaan werd.
Direct hierna kregen zowel Leontien als Mieke de opdracht om naast Thomas die ook op zijn beurt wachtte te gaan zitten.
Toen even later Cindy klaar was en, werd geholpen met haar luier en, werd aangekleed, zagen Leontien en, Mieke dat ook Thomas het commando kreeg om uitte kleedden.
Iets wat ook hij, tot verbazing van Leontien onmiddellijk deed, voor zij Nicky hier naar kon vragen keek die haar aan en, vertelde hoe Thomas hier gekomen was.
Ook vertelde zij Leontien en, Mieke dat ook Thomas zich strikt aan de strenge regels van de gevangenis moest houden en, ook hij dus door het poortje moest.
Ook werd verteld dat als Thomas met Inge meeging naar de rechtbank hij ook dan gevisiteerd werd maar, ook dat hij net als de verdachte meiden dan handboeien om kreeg.
Bij de laatste opmerking zag iedereen Leontien en, Mieke rillen over hun hele lijf
Nu draaide Paula zich naar Leontien en, zei dat Leontien mee moest komen en, zij zich achter het gordijn moest uitkleedden.
Terwijl Leontien deed wat haar werd opgedragen waren Cindy en, Inge klaar om naar de afdeling te worden gebracht.
Pas toen zagen wij Leontien en, Mieke op het strafbankje zitten, wat ons verbaasd deed opkijken en, zag Nicky vooral Inge verbaasd kijken.
Direct vertelde Nicky Bianca en, Inge wat beide meiden hadden gezien, om dan te vervolgen.
"Dat deed beide meiden verbaasd opkijken" en, zag Nicky dat vooral Inge vreemd opkeek.
Dan keek Nicky Bianca aan en, zei "Bianca net als eerder Cindy en, jij zijn Mieke en, Leontien nieuwsgierig naar wat ze hadden gezien en, van jullie gehoord".
"Dit gegeven deed mij besluiten om beide bij Paula binnen te lijden en, beide ook het vervelende onderzoek te laten ondergaan".
Toen Nicky was uitgesproken waren alle meiden die door de scan waren geweest en, Thomas klaar en, werd de terugtocht naar de afdeling aangekondigd.
Wat dus toch het afscheid van Leontien en, Mieke betekende!
Tenminste dat dachten wij, net als Leontien en, Mieke zelf, aangezien we aan hen merkten dat zij dachten dat, zij hadden begrepen dat Nicky hen de visitatie wilde laten ervaren.
Om beide daarna naar de uitgang te begeleiden.
Tot ieders verbazing bleek dat laatste allerminst het geval, want nadat wij waren gesommeerd om twee aan twee voor Nicky uit naar de afdeling te lopen.
Bleek dat toen Mieke en, Leontien zich naar de andere deur begaven die hen naar buiten zou helpen, dat Nora die Nicky kwam helpen,.
Net als Nicky zelf beiden aansprak, " hé jullie daar,!"
"Als jullie denken dat het met de visitatie ervaring voor jullie voorbij is hebben jullie het mis".
Direct zagen wij dat Mieke maar, vooral Leontien schrok van deze harde toon en, direct stil stonden niet wetende wat er nu ging gebeuren
Totdat Nicky met twee grote stappen naast hen stond.
Beide streng aankijkend en, dan kalm zei " Leontien en, Mieke, dat jullie, jullie klasgenoten steunen en, dus hier vaak op bezoek komen, waarderen niet alleen zij maar, ook wij als bewaarders".
"Bovendien is dat iets bijzonders, wat we niet vaak zien, meestal juist het tegenovergestelde, helaas".
Om dan door te gaan," meestal zien we juist dat vrienden en, vriendinnen de meiden keihard laten vallen".
"Zelfs hun zogenaamde vrienden en, vriendinnen waar ze de criminele activiteiten mee ondernamen waardoor ze hier terecht kwamen."
Nu zagen de andere meiden en, Thomas ons knikken dat ze dat herkenden.
Ondertussen waren we allemaal op de afdeling aangekomen en, gingen de meeste meiden aan de grote tafel zitten voor koffie cappuccino of thee.
Nu richtte Nora zich tot Leontien en, Mieke en, zei hen, haar te volgen, zodat Nora de meiden hun kamer kon wijzen.
Dat niet alleen wij maar, meer meiden dit niet hadden verwacht bleek wel toen verschillende meiden geschrokken in het rond keken en, onder andere Inge Dorien Bianca Kim en, Sabine Nora en, beide meiden aanstaarden en, mompelden.
"Wat krijgen we nu weer?"
Hoewel zowel Wij als Inge en, Dorien alle vier verbaasd opkeken en, zwegen vatte veel andere meiden dat op als dat wij totaal overbluft waren.
Mede daarom lieten zij ons nu met rust.
Nadat Nora Mieke en, Leontien beide een kamer had gewezen en, had toegezegd dat zij zou zorgen dat de meiden morgenochtend schoon ondergoed en, toiletartikelen zouden hebben zodat ze zich deze 24 uur zouden redden
Toen dat was gebeurt schoven ook Leontien en, Mieke aan voor koffie keken Sabine Eva Anne en, Ursula beiden aan en, vroeg Ursula die als eerste haar verbazing te boven was, " Waarom moesten jullie ineens naar Paula en, worden ook jullie nu vastgehouden?"
Nu keken Leontien en, Mieke de groep rond en, antwoordde Leontien " toen we naar buiten werden geleid zagen we door de grote glazen ruit dat een deel van jullie op een bankje zaten te wachtten."
"Waarop wij ons direct afvroegen wat er aan de hand was, hierop vertelde, hoe heet ze nou ook weer?"
Nu keek Leontien aarzelend naar Mieke, die antwoordde "Leontien dat was Nicky".
"Hm juist Nicky dus, die vertelde ons waarom jullie regelmatig gevisiteerd worden".
"Hierna keek ze ons aan en, dwong ons min of meer om dat verschrikkelijke gefriemel en, betasten aan in en, over ons lijf ook te ondergaan".
"Nou enfin zoals een deel van jullie hebben gezien en, gehoord moesten wij dus ook letterlijk met de billen bloot".
"Nou toen we dat hadden gehad dachten we dat het klaar was en, wij naar buiten geleid zouden worden om naar huis te gaan".
"Precies toen wij naar de buitendeur wilden riep Nora ons terug en, zei " als jullie denken dat jullie met alleen deze ervaring wegkomen, hebben jullie het mis!"
Direct moesten we Nora deze kant op volgen en, vertelde zij dat om het regime hier te ervaren we tenminste 24 uur worden vastgehouden".
Hier keken niet alleen de echte gestraften maar, ook de preventiedeelnemers vanop.
Ondertussen hadden de meeste meiden hun warme drank op en, was het bijna 9 uur.
Hierop kwam Nora het kantoor uit keek de meiden en, Thomas aan en, riep "meiden Thomas 9 uur, mokken opruimen en, wegwezen jullie, naar jullie kamers!"
Ondanks alle verhalen schrokken Leontien en, Mieke van de commanderende toon van Nora.
Toch voldeden ook zij net als Thomas wij en, alle andere meiden aan het gegeven bevel.
Zodat ook deze woensdagavond even na 9 uur alle meiden en, Thomas op hun kamer zaten en, nadat iedereen die een nachtluier moest hebben en, eventueel geholpen was met het verschonen en, eventueel de nachtmedicatie had gehad, vielen al snel daarna achter elkaar de celdeuren in het slot.
Waar meestal na het insluiten de meiden nog even in een boek lazen of een puzzeltje maakten en, dan vrij snel in slaap vielen moesten de meesten nu even tot zichzelf komen.
Zodat de meesten alles even overdachten voor ze in slaap vielen, nadat ze deze woensdagavond hadden verwerkt, die tot net na het bezoekuur was verlopen als alle anderen maar, daarna een beetje verwarrend was geworden.
Dit zorgde er bovendien voor dat veel meiden zich afvroegen wat de donderdag voor verrassingen zou brengen!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 38 INZAGE EN, HET GEVOLG
De volgende ochtend merkten Jaap en, Nicolien bij aanvang dienst direct dat er nu twee kamers meer bezet waren dan gisteren.
Dit deed Nicolien direct het verslag van de woensdagavondploeg erbij pakken en, inzien.
Op het moment dat ze bij het punt van de uitgeleiding van de bezoekers kwam keek ze Jaap aan en, zei "ha Jaap hier heb ik het".
"De meiden en, Thomas moesten op weg van de bezoekersruimte naar de afdeling weer door het poortje en, bij rood naar Paula".
"Doordat de avondploeg vergeten was om het gordijn van de wand tussen de gang naar buiten en, de gang naar de afdeling te sluiten, zagen Leontien en, Mieke de meiden die op het bankje zaten te wachten zitten toen zij begeleid werden naar de uitgang".
"Dat Leontien en, Mieke hun hier vastzittende klasgenoten steunen weten we, aangezien ze hier vanaf het moment dat hun klasgenoten hier zitten regelmatig op bezoek komen", ging Nicolien door.
Dan keek ze verder en, zei tegen Jaap, " toen Leontien en, Mieke de meiden op het bankje zagen zitten vroegen zij Nicky die hen naar buiten zou brengen waarom de meiden daar zaten".
Nadat Nicky had verteld dat de meiden regelmatig gevisiteerd worden gaf zij Mieke en, Leontien de mogelijkheid om de visitatie van dichtbij te aanschouwen en, bovendien zelf ervaren wat dit betekende, een aanbod waar de meiden direct op ingingen!".
Dan las Nicky verder en, vertelde dat zowel Leontien als Mieke dit onderzoek net als alle gedetineerde meiden absoluut niet als prettig hadden ervaren".
Dan ging Nicolien verder, " toen dat voorbij was en, beiden weer waren aangekleed dachten Leontien en, Mieke dat het daarbij bleef en, zij naar buiten geleid zouden worden.
Want dat visiteren automatisch betekende dat ze vastgehouden zouden worden konden ze niet weten, aangezien Nicky dat had verzwegen".
"Wat ze ook nog niet konden weten is dat zij vanmiddag met Claudia Anne Inge Bianca en, nog wat meiden meegaan naar de rechtbank".
"In hun geval puur om vanaf de publieke tribune het proces te volgen".
Nu keek Jaap Nicolien aan en, mompelde dan, "hm dat betekend dus dat ook zij in elk geval vandaag en, morgen vastzitten?".
"Ja Jaap maar, kom op het is tijd om de cellen te openen en, de meiden en, Thomas te zeggen dat ze mogen douchen".
"Oké maar, Thomas dan, gaat die nu naar huis?"
"Nee Jaap ook hij mag gaan douchen en, aankleedden maar, blijft ook binnen".
Terwijl Jaap en, Nicolien dit bespraken werden alle meiden en, Thomas langzaam wakker.
Terwijl Inge besefte dat zij net als Dorien en, Linda maar, ook wij en, Thomas inmiddels drie weken vastzaten maar, merkten ook dat het al normaal was om uren achter een gesloten deur te zitten.
Terwijl wij net als Heidi Suzi Sabine en, de rest heel goed begrepen dat Leontien en, Mieke alles van gisteravond nog moesten verwerken.
Leontien en, Mieke aankijkend zeiden niet alleen wij maar, net zo goed Inge en, Dorien, " meiden zulke dingen komen altijd onverwacht".
Waar wij nog aan toevoegden, " ondanks dat wij er voor hadden getekend en, dus wisten wat ons te wachtten stond werden we toch verrast toen het eerder en, op een plaats gebeurde waar we het totaal niet hadden verwacht".
Nu knikten Inge en, Dorien en, zei Dorien, "ondanks dat wij wisten dat Bianca en, Cindy zich hadden aangemeld voor het preventieproject schrokken we wel toen zij vertelden dat zij toen ze met jullie de kerk uitkwamen gearresteerd waren".
Doordat we door het onverwachte gebeuren behoorlijk aan het kletsen waren, schoten we totaal niet op, wat zonder dat wij het merkten weer irritatie opwekte bij Jaap en, Nicolien.
Wat betekende dat wij op moesten passen maar, toch hadden Nathalie Lianne Anne en, Janneke inmiddels een melige bui.
Zodat ze in plaats van te luisteren behoorlijk bijdehand zeg maar, gerust recalcitrant deden door zich wel maar, uiterst langzaam naar de douche te begeven.
Iets wat net zolang goed ging totdat Nicolien na bijna twee minuten het getreuzel zat was en, brulde dat we tempo moesten maken aangezien er een programma was waar we ons aan te houden hadden.
Wat ook al negatief werkte was het feit dat er nauwelijks privacy was, waardoor wij ons nog steeds wat ongemakkelijk voelden.
Iets wat we ook zagen aan Leontien en, Mieke.
Welke laatste alsof de duvel er mee speelde uitgerekend nu merkte dat ze ongesteld was.
Ondertussen probeerde Mieke toch van het douchemoment te genieten en, het plasje bloed te negeren.
Terwijl ze zich inzeepte zich bedacht dat ze de inhoud van het als nood verkregen toilettasje mee vond vallen.
Waardoor ze zich lekker kon wassen, dat dit laatste vanochtend niet voor allemaal gold konden we wel horen aan het gejammer van Nathalie Anne Janneke Lianne die twee aan twee inmiddels op nogal ruwe wijze door Jaap en, Nicolien onder de douche waren gezet.
Om dan op ruwe wijze gewassen te worden.
Om dan direct te worden afgespoeld waarna zij direct het commando kregen om onder de douche vandaan te komen en, zich zo snel mogelijk af te drogen en, aan te kleedden.
Waarna toen het kwartet was aangekleed Jaap hem dwong hem te volgen, " zodat we jullie tot de rest zo naar school is kunnen insluiten."
"Bovendien zullen jullie na het ontbijt een aantal vervelende corvee klusjes als opdracht mogen doen" schamperde Jaap.
Nadat het kwartet apart was genomen meegenomen en, was ingesloten, volgde er voor de rest een snel ontbijt.
Hierbij merkten ook Mieke en, Leontien dat ook al was het geen luxe wat er blonk het toch een goed voedzaam en, gezond ontbijt was wat zij zich goed lieten smaken.
Toen dat even later op was en, alles was afgewassen en, opgeruimd was het tijd voor school.
Waar alle meiden inmiddels gewend waren dat ook Thomas mee ging, keken Leontien en, Mieke hier van op maar, direct zei Nicolien, " Mieke Leontien, net als jullie is ook Thomas leerplichtig en, het feit dat jullie vastzitten ontslaat zowel Thomas als jullie niet van die leerplicht".
"Zodat in overleg met zijn school de leerkrachten bepalen wat hij voor zijn vakken moet doen".
"Verder zullen jullie merken dat Thomas met bijvoorbeeld biologie gewoon met jullie meedoet ".
"Buiten dat zullen jullie nog wel meer verrassingen krijgen te verwerken".
Aangekomen in het lokaal werden Mieke en, Leontien voorgesteld en, gingen ze aan het werk.
Al snel merkten ook Mieke en, Leontien dat ze goed meekwamen maar, ook dat Thomas goed meedeed.
Toch was er wel iets waar ze van opkeken, namelijk de equipetraining die in tegenstelling tot gebruikelijk na de pauze op het programma stond
Waar dat anders een middagactiviteit was, was dit naar voren gehaald omdat vanmiddag verschillende meiden naar de rechtbank moesten.
Tot verbazing van Leontien en, Mieke bleek het pittige kost te zijn.
Toch zagen ze als snel dat ook Bianca Cindy Dorien en, Inge net als de meesten hun handen er vol aan hadden.
Hierdoor waren de meeste meiden goed moe toen ze om kwart voor 12 werden opgehaald voor de lunch.
NAAR DE RECHTBANK ( VERANTWOORDDEN VOOR VECHTPARTIJ)
Ondanks dat we na de lunch bijna direct naar de rechtbank moesten om ons te verantwoordden voor de vechtpartij van afgelopen week werd er tijdens de lunch goed gegeten.
Na de lunch dachten we heel even dat naast ons Inge en, nog een aantal al veroordeelde of in voorlopige hechtenis zittende meiden wij de enige van het preventieproject waren.
Toch zagen we dat naast ons, ook Tanja Michelle Marga Astrid en,, Netty gesommeerd werden om net als nog vier meiden om mee te komen.
Toen we ons naar de deur begaven, terwijl de achterblijvers waaronder dachten wij Dorien en, Cindy de instructie hadden gehad om of aan de grote tafel te blijven zitten.
Of naar hun kamer te gaan maar, absoluut weg te blijven bij de grote deur.
Tot onze verbazing kregen zowel Dorien als Cindy net als Thomas binnen twee minuten alsnog het commando om ons te volgen .
Toen beiden Nora en, Jaap vroegen waarom ze toch mee moesten keek Nora ze aan en, antwoordde, " in een situatie als deze wil de rechter niet alleen horen wat er volgens de verdachten is gebeurt".
"Ook willen ze medegevangenen horen als getuigen , om te voorkomen dat de betrokkenen elkaar de schuld kunnen geven en, hun eigen aandeel ontkennen".
Omdat Cindy het allemaal maar, matig geloofde had zij zich op een stil momentje in plaats van aan te sluiten teruggetrokken op haar kamer.
Zodat toen Nora keek of allen die mee moesten er waren, zij Cindy ineens kwijt was, Jaap aankeek en, vroeg of hij Cindy had gezien!.
Direct zei Jaap, Nora houd jij deze meiden in het gareel dan ga ik Cindy halen".
Toen Jaap boven kwam bleek Cindy inderdaad op haar kamer te zijn, waar ze zich had opgetut en, nu aan het tafeltje zat te lezen.
"Nu keek Jaap haar aan en, zei " Cindy Evertsen, boek neerleggen en, meekomen!"
Om dan toen Cindy het commando negeerde te vervolgen, Cindy dit is een bevel, jij bent opgeroepen als getuige en, dus verplicht om in de rechtbank te verschijnen".
"Want ook al staat er het nodige op camera toch willen de rechters toch twee medegedetineerden als getuige horen en, daar ben jij er één van."
Inmiddels was ook Nicolien komen kijken waar Cindy bleef en, zei toen Cindy nogmaals vroeg waarom ze nu ineens wel mee moest, " Cindy nogmaals, de rechters willen om duidelijkheid te krijgen medegevangenen horen als getuigen maar, kom op we moeten gaan".
terwijl ze naar beneden liepen en, vervolgens naar de grote deur knikte Cindy en, vervolgde Nicolien, "daarom gaan Thomas en, nu Dorien ook mee".
Terwijl het inmiddels door de gang naar Paula ging keek Cindy Nicolien aan en, vroeg " moeten Thomas en, Dorien ook getuigen Nicolien?"
"Ja Cindy.
Ondertussen had Cindy zich bij de andere meiden die mee moesten aangesloten en, zaten ze inmiddels op het bankje te wachtten op Paula.
Doordat ze even moesten wachten had Cindy tijd om alles te overdenken, zodat ze even later Nicolien aankeek en, haar vroeg.
"Nicolien ben ik doordat Bianca en, ik vriendinnen zijn niet partijdig?"
Direct antwoordde Nicolien, "Cindy wat wij verwachtten is dat jullie puur vertellen wat jullie hebben gezien en, je ook wat Bianca betreft open en, eerlijk verteld wat je hebt gezien".
Terwijl Cindy en, Nicolien in gesprek waren verscheen Paula en, nodigden dachten wij als eerste Claudia en, Leontien uit om binnen te komen en, eenmaal binnen zich uit te kleedden en, de visitatie te ondergaan".
Terwijl Anne Lies en, Manon helemaal klaar waren en, Rianne en, Michelle inmiddels gefouilleerd werden en, vervolgens in de boeien geslagen.
Terwijl Suzi en, Britt dat inmiddels achter de rug hadden, zodat ze met de handen geboeid op de rug zaten te wachtten.
Ondertussen werden Leontien en, Cindy aan een visitatie onderworpen, terwijl hoewel zij eerst niet mee hoefden inmiddels ook Inge en, Bianca
als potentiële en, verdachten binnen gebracht voor de visitatie.
Wat beiden ondanks dat het niet nieuw was deed rillen, toch was het net als bij Inge en, Thomas snel gebeurt.
Waarna ze eenmaal aangekleed werden opgehaald om gefouilleerd en, geboeid te worden.
Waar Leontien en, Mieke die op het allerlaatste moment net als Leontien ook mee moest om het proces vanaf de publieke tribune te volgen en, nu de visitatie net als Cindy en, als gisteravond gelaten ondergingen, schrokken beide meiden toen ze weer waren aangekleed de andere ruimte werden binnengebracht.
Waar alle meiden die hen waren voor gegaan inmiddels met geboeide handen zaten te wachten en, ook zij in afwachting van het geboeid worden ook moesten gaan zitten.
Nog geen vijf minuten later waren Bianca Mieke en, Cindy aan de beurt en, moesten ze met hun gezicht naar en, hun handen plat tegen de muur gaan staan.
Direct daarna kregen ze de opdracht om hun handen rustig op en, met de polsen naast elkaar op hun rug te laten zakken.
waarna ook zij de handboeien tegen hun polsen voelde komen, die direct vast geklikt werden, iets wat Bianca bijna tweeënhalve week geleden al een paar keer had ervaren.
Zodat zij nauwelijks reageerden maar, doordat het voor Leontien en, Mieke de eerste keer was dat zij in de boeien werden geslagen gaven ze van schrik een gilletje!
Waarna ook zij weer moesten gaan zitten en, ook Leontien en, Mieke merkten dat hun polsen muurvast zaten.
Wat geen pretje was, iets wat ook Leontien en, Mieke die zich net als de andere meiden en, Thomas stoer hielden direct merkte.
Nu waren we allemaal geboeid en, ging het direct naar de binnenplaats, waar de bus die ons naar de rechtbank zou brengen al stond te wachtten.
Al snel waren we onderweg, om na een kort ritje bij de rechtbank in Arnhem te arriveren.
Eenmaal binnen en, verlost van de handboeien werden Leontien en, Mieke naar de publieke tribune en, wij naar de rechtszaal gebracht.
Waar Cindy Dorien en, Thomas in het getuigenbankje plaatsnamen, terwijl Inge Bianca net als de andere verdachten in het verdachtenbankje moesten gaan zitten.
Nauwelijks gezeten kwamen ook de officier van Justitie de advocaten en, tot slot de rechters binnen en, nadat de rechters waren gaan zitten en, ook de verdachten en, het publiek waren gaan zitten kon het proces beginnen.
Nu waren vooral Bianca en, Inge benieuwd wat de eis maar, vooral de uitspraak zou worden.
De volgende ochtend merkten Jaap en, Nicolien bij aanvang dienst direct dat er nu twee kamers meer bezet waren dan gisteren.
Dit deed Nicolien direct het verslag van de woensdagavondploeg erbij pakken en, inzien.
Op het moment dat ze bij het punt van de uitgeleiding van de bezoekers kwam keek ze Jaap aan en, zei "ha Jaap hier heb ik het".
"De meiden en, Thomas moesten op weg van de bezoekersruimte naar de afdeling weer door het poortje en, bij rood naar Paula".
"Doordat de avondploeg vergeten was om het gordijn van de wand tussen de gang naar buiten en, de gang naar de afdeling te sluiten, zagen Leontien en, Mieke de meiden die op het bankje zaten te wachten zitten toen zij begeleid werden naar de uitgang".
"Dat Leontien en, Mieke hun hier vastzittende klasgenoten steunen weten we, aangezien ze hier vanaf het moment dat hun klasgenoten hier zitten regelmatig op bezoek komen", ging Nicolien door.
Dan keek ze verder en, zei tegen Jaap, " toen Leontien en, Mieke de meiden op het bankje zagen zitten vroegen zij Nicky die hen naar buiten zou brengen waarom de meiden daar zaten".
Nadat Nicky had verteld dat de meiden regelmatig gevisiteerd worden gaf zij Mieke en, Leontien de mogelijkheid om de visitatie van dichtbij te aanschouwen en, bovendien zelf ervaren wat dit betekende, een aanbod waar de meiden direct op ingingen!".
Dan las Nicky verder en, vertelde dat zowel Leontien als Mieke dit onderzoek net als alle gedetineerde meiden absoluut niet als prettig hadden ervaren".
Dan ging Nicolien verder, " toen dat voorbij was en, beiden weer waren aangekleed dachten Leontien en, Mieke dat het daarbij bleef en, zij naar buiten geleid zouden worden.
Want dat visiteren automatisch betekende dat ze vastgehouden zouden worden konden ze niet weten, aangezien Nicky dat had verzwegen".
"Wat ze ook nog niet konden weten is dat zij vanmiddag met Claudia Anne Inge Bianca en, nog wat meiden meegaan naar de rechtbank".
"In hun geval puur om vanaf de publieke tribune het proces te volgen".
Nu keek Jaap Nicolien aan en, mompelde dan, "hm dat betekend dus dat ook zij in elk geval vandaag en, morgen vastzitten?".
"Ja Jaap maar, kom op het is tijd om de cellen te openen en, de meiden en, Thomas te zeggen dat ze mogen douchen".
"Oké maar, Thomas dan, gaat die nu naar huis?"
"Nee Jaap ook hij mag gaan douchen en, aankleedden maar, blijft ook binnen".
Terwijl Jaap en, Nicolien dit bespraken werden alle meiden en, Thomas langzaam wakker.
Terwijl Inge besefte dat zij net als Dorien en, Linda maar, ook wij en, Thomas inmiddels drie weken vastzaten maar, merkten ook dat het al normaal was om uren achter een gesloten deur te zitten.
Terwijl wij net als Heidi Suzi Sabine en, de rest heel goed begrepen dat Leontien en, Mieke alles van gisteravond nog moesten verwerken.
Leontien en, Mieke aankijkend zeiden niet alleen wij maar, net zo goed Inge en, Dorien, " meiden zulke dingen komen altijd onverwacht".
Waar wij nog aan toevoegden, " ondanks dat wij er voor hadden getekend en, dus wisten wat ons te wachtten stond werden we toch verrast toen het eerder en, op een plaats gebeurde waar we het totaal niet hadden verwacht".
Nu knikten Inge en, Dorien en, zei Dorien, "ondanks dat wij wisten dat Bianca en, Cindy zich hadden aangemeld voor het preventieproject schrokken we wel toen zij vertelden dat zij toen ze met jullie de kerk uitkwamen gearresteerd waren".
Doordat we door het onverwachte gebeuren behoorlijk aan het kletsen waren, schoten we totaal niet op, wat zonder dat wij het merkten weer irritatie opwekte bij Jaap en, Nicolien.
Wat betekende dat wij op moesten passen maar, toch hadden Nathalie Lianne Anne en, Janneke inmiddels een melige bui.
Zodat ze in plaats van te luisteren behoorlijk bijdehand zeg maar, gerust recalcitrant deden door zich wel maar, uiterst langzaam naar de douche te begeven.
Iets wat net zolang goed ging totdat Nicolien na bijna twee minuten het getreuzel zat was en, brulde dat we tempo moesten maken aangezien er een programma was waar we ons aan te houden hadden.
Wat ook al negatief werkte was het feit dat er nauwelijks privacy was, waardoor wij ons nog steeds wat ongemakkelijk voelden.
Iets wat we ook zagen aan Leontien en, Mieke.
Welke laatste alsof de duvel er mee speelde uitgerekend nu merkte dat ze ongesteld was.
Ondertussen probeerde Mieke toch van het douchemoment te genieten en, het plasje bloed te negeren.
Terwijl ze zich inzeepte zich bedacht dat ze de inhoud van het als nood verkregen toilettasje mee vond vallen.
Waardoor ze zich lekker kon wassen, dat dit laatste vanochtend niet voor allemaal gold konden we wel horen aan het gejammer van Nathalie Anne Janneke Lianne die twee aan twee inmiddels op nogal ruwe wijze door Jaap en, Nicolien onder de douche waren gezet.
Om dan op ruwe wijze gewassen te worden.
Om dan direct te worden afgespoeld waarna zij direct het commando kregen om onder de douche vandaan te komen en, zich zo snel mogelijk af te drogen en, aan te kleedden.
Waarna toen het kwartet was aangekleed Jaap hem dwong hem te volgen, " zodat we jullie tot de rest zo naar school is kunnen insluiten."
"Bovendien zullen jullie na het ontbijt een aantal vervelende corvee klusjes als opdracht mogen doen" schamperde Jaap.
Nadat het kwartet apart was genomen meegenomen en, was ingesloten, volgde er voor de rest een snel ontbijt.
Hierbij merkten ook Mieke en, Leontien dat ook al was het geen luxe wat er blonk het toch een goed voedzaam en, gezond ontbijt was wat zij zich goed lieten smaken.
Toen dat even later op was en, alles was afgewassen en, opgeruimd was het tijd voor school.
Waar alle meiden inmiddels gewend waren dat ook Thomas mee ging, keken Leontien en, Mieke hier van op maar, direct zei Nicolien, " Mieke Leontien, net als jullie is ook Thomas leerplichtig en, het feit dat jullie vastzitten ontslaat zowel Thomas als jullie niet van die leerplicht".
"Zodat in overleg met zijn school de leerkrachten bepalen wat hij voor zijn vakken moet doen".
"Verder zullen jullie merken dat Thomas met bijvoorbeeld biologie gewoon met jullie meedoet ".
"Buiten dat zullen jullie nog wel meer verrassingen krijgen te verwerken".
Aangekomen in het lokaal werden Mieke en, Leontien voorgesteld en, gingen ze aan het werk.
Al snel merkten ook Mieke en, Leontien dat ze goed meekwamen maar, ook dat Thomas goed meedeed.
Toch was er wel iets waar ze van opkeken, namelijk de equipetraining die in tegenstelling tot gebruikelijk na de pauze op het programma stond
Waar dat anders een middagactiviteit was, was dit naar voren gehaald omdat vanmiddag verschillende meiden naar de rechtbank moesten.
Tot verbazing van Leontien en, Mieke bleek het pittige kost te zijn.
Toch zagen ze als snel dat ook Bianca Cindy Dorien en, Inge net als de meesten hun handen er vol aan hadden.
Hierdoor waren de meeste meiden goed moe toen ze om kwart voor 12 werden opgehaald voor de lunch.
NAAR DE RECHTBANK ( VERANTWOORDDEN VOOR VECHTPARTIJ)
Ondanks dat we na de lunch bijna direct naar de rechtbank moesten om ons te verantwoordden voor de vechtpartij van afgelopen week werd er tijdens de lunch goed gegeten.
Na de lunch dachten we heel even dat naast ons Inge en, nog een aantal al veroordeelde of in voorlopige hechtenis zittende meiden wij de enige van het preventieproject waren.
Toch zagen we dat naast ons, ook Tanja Michelle Marga Astrid en,, Netty gesommeerd werden om net als nog vier meiden om mee te komen.
Toen we ons naar de deur begaven, terwijl de achterblijvers waaronder dachten wij Dorien en, Cindy de instructie hadden gehad om of aan de grote tafel te blijven zitten.
Of naar hun kamer te gaan maar, absoluut weg te blijven bij de grote deur.
Tot onze verbazing kregen zowel Dorien als Cindy net als Thomas binnen twee minuten alsnog het commando om ons te volgen .
Toen beiden Nora en, Jaap vroegen waarom ze toch mee moesten keek Nora ze aan en, antwoordde, " in een situatie als deze wil de rechter niet alleen horen wat er volgens de verdachten is gebeurt".
"Ook willen ze medegevangenen horen als getuigen , om te voorkomen dat de betrokkenen elkaar de schuld kunnen geven en, hun eigen aandeel ontkennen".
Omdat Cindy het allemaal maar, matig geloofde had zij zich op een stil momentje in plaats van aan te sluiten teruggetrokken op haar kamer.
Zodat toen Nora keek of allen die mee moesten er waren, zij Cindy ineens kwijt was, Jaap aankeek en, vroeg of hij Cindy had gezien!.
Direct zei Jaap, Nora houd jij deze meiden in het gareel dan ga ik Cindy halen".
Toen Jaap boven kwam bleek Cindy inderdaad op haar kamer te zijn, waar ze zich had opgetut en, nu aan het tafeltje zat te lezen.
"Nu keek Jaap haar aan en, zei " Cindy Evertsen, boek neerleggen en, meekomen!"
Om dan toen Cindy het commando negeerde te vervolgen, Cindy dit is een bevel, jij bent opgeroepen als getuige en, dus verplicht om in de rechtbank te verschijnen".
"Want ook al staat er het nodige op camera toch willen de rechters toch twee medegedetineerden als getuige horen en, daar ben jij er één van."
Inmiddels was ook Nicolien komen kijken waar Cindy bleef en, zei toen Cindy nogmaals vroeg waarom ze nu ineens wel mee moest, " Cindy nogmaals, de rechters willen om duidelijkheid te krijgen medegevangenen horen als getuigen maar, kom op we moeten gaan".
terwijl ze naar beneden liepen en, vervolgens naar de grote deur knikte Cindy en, vervolgde Nicolien, "daarom gaan Thomas en, nu Dorien ook mee".
Terwijl het inmiddels door de gang naar Paula ging keek Cindy Nicolien aan en, vroeg " moeten Thomas en, Dorien ook getuigen Nicolien?"
"Ja Cindy.
Ondertussen had Cindy zich bij de andere meiden die mee moesten aangesloten en, zaten ze inmiddels op het bankje te wachtten op Paula.
Doordat ze even moesten wachten had Cindy tijd om alles te overdenken, zodat ze even later Nicolien aankeek en, haar vroeg.
"Nicolien ben ik doordat Bianca en, ik vriendinnen zijn niet partijdig?"
Direct antwoordde Nicolien, "Cindy wat wij verwachtten is dat jullie puur vertellen wat jullie hebben gezien en, je ook wat Bianca betreft open en, eerlijk verteld wat je hebt gezien".
Terwijl Cindy en, Nicolien in gesprek waren verscheen Paula en, nodigden dachten wij als eerste Claudia en, Leontien uit om binnen te komen en, eenmaal binnen zich uit te kleedden en, de visitatie te ondergaan".
Terwijl Anne Lies en, Manon helemaal klaar waren en, Rianne en, Michelle inmiddels gefouilleerd werden en, vervolgens in de boeien geslagen.
Terwijl Suzi en, Britt dat inmiddels achter de rug hadden, zodat ze met de handen geboeid op de rug zaten te wachtten.
Ondertussen werden Leontien en, Cindy aan een visitatie onderworpen, terwijl hoewel zij eerst niet mee hoefden inmiddels ook Inge en, Bianca
als potentiële en, verdachten binnen gebracht voor de visitatie.
Wat beiden ondanks dat het niet nieuw was deed rillen, toch was het net als bij Inge en, Thomas snel gebeurt.
Waarna ze eenmaal aangekleed werden opgehaald om gefouilleerd en, geboeid te worden.
Waar Leontien en, Mieke die op het allerlaatste moment net als Leontien ook mee moest om het proces vanaf de publieke tribune te volgen en, nu de visitatie net als Cindy en, als gisteravond gelaten ondergingen, schrokken beide meiden toen ze weer waren aangekleed de andere ruimte werden binnengebracht.
Waar alle meiden die hen waren voor gegaan inmiddels met geboeide handen zaten te wachten en, ook zij in afwachting van het geboeid worden ook moesten gaan zitten.
Nog geen vijf minuten later waren Bianca Mieke en, Cindy aan de beurt en, moesten ze met hun gezicht naar en, hun handen plat tegen de muur gaan staan.
Direct daarna kregen ze de opdracht om hun handen rustig op en, met de polsen naast elkaar op hun rug te laten zakken.
waarna ook zij de handboeien tegen hun polsen voelde komen, die direct vast geklikt werden, iets wat Bianca bijna tweeënhalve week geleden al een paar keer had ervaren.
Zodat zij nauwelijks reageerden maar, doordat het voor Leontien en, Mieke de eerste keer was dat zij in de boeien werden geslagen gaven ze van schrik een gilletje!
Waarna ook zij weer moesten gaan zitten en, ook Leontien en, Mieke merkten dat hun polsen muurvast zaten.
Wat geen pretje was, iets wat ook Leontien en, Mieke die zich net als de andere meiden en, Thomas stoer hielden direct merkte.
Nu waren we allemaal geboeid en, ging het direct naar de binnenplaats, waar de bus die ons naar de rechtbank zou brengen al stond te wachtten.
Al snel waren we onderweg, om na een kort ritje bij de rechtbank in Arnhem te arriveren.
Eenmaal binnen en, verlost van de handboeien werden Leontien en, Mieke naar de publieke tribune en, wij naar de rechtszaal gebracht.
Waar Cindy Dorien en, Thomas in het getuigenbankje plaatsnamen, terwijl Inge Bianca net als de andere verdachten in het verdachtenbankje moesten gaan zitten.
Nauwelijks gezeten kwamen ook de officier van Justitie de advocaten en, tot slot de rechters binnen en, nadat de rechters waren gaan zitten en, ook de verdachten en, het publiek waren gaan zitten kon het proces beginnen.
Nu waren vooral Bianca en, Inge benieuwd wat de eis maar, vooral de uitspraak zou worden.
Jackrussel
Toplid
Mooie stuk weer
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 39 OPNIEUW VOOR DE RECHTER
Toen we allemaal zaten keek de voorzitter van de rechtbank ons aan en, checkte of we waren wie zij dachten.
Toen dat klopte kon het proces beginnen.
Tot onze verbazing zat er en andere rechter maar, mevrouw Brandsma was er wel weer namens het openbaar ministerie.
Direct keek zij Bianca en, Inge ernstig aan en, zei " nou meiden, dat ik jullie hier nu al weer tref valt me tegen".
Om dan te vervolgen, " meiden, ruzie hebben we allemaal wel eens en, is op zich helemaal niet erg"
Om dan te vervolgen, " in een gevangenis hoeft er soms maar, iets kleins te gebeuren of er is een conflict maar, wat er nu gebeurt is kunnen we niet zomaar laten passeren".
"Wel zal ik er rekening mee houden dat het de eerste keer is dat jullie hierbij betrokken waren en, hiervoor moeten voor komen ".
"Bovendien pleit voor jullie Inge en, Bianca dat jullie niet degenen zijn die het gevecht hebben uitgelokt of begonnen te vechten".
"Wat voor jou Inge nog extra verzachtend werkt is het feit dat jij je op de afdeling verblijvende broertje probeerde te beschermen."
" Helaas hebben jullie beiden de fout gemaakt dat jullie doorgingen met vechten toen je de kans had om het gevecht te staken".
"In plaats daarvan zochten jullie op dat moment de confrontatie bewust op en, dat is de rede dat we jullie vervolgen", sloot mevrouw Brandsma haar betoog af.
Nu mocht Irene haar betoog houden, "dan mag u namens uw cliënten reageren mevrouw Denekamp".
Direct betoogde Irene dat Bianca maar, vooral Inge haar best had gedaan zich er buiten te houden maar, dat toen Bianca en, Cindy per ongeluk of met opzet, dat laat ik in het midden hard geraakt zijn maar, feit is dat zij het gevoel hadden dat ze in de verdrukking zaten en, niets anders konden dan terugslaan".
"Wel beseffen beide meiden maar, vooral Bianca dat zij op het moment dat ze kon had moeten stoppen, wat ze niet hebben gedaan"!
Ondanks de spanning die van beide gezichten was af te lezen, slaagde Irene er in om beide meiden hun kalmte te laten bewaren.
Wat dan weer kwam omdat Irene gezegd had dat dit in hun voordeel kon werken, wat de eventuele straf kon laten meevallen.
Toen Inge en, Bianca na het betoog van Irene mochten reageren gaven beiden eerlijk toe dat zij ondanks dat ze hadden geprobeerd om zich er buiten te houden zich er mee hadden bemoeit "maar, ik laat me niet nog eens aftuigen zoals op mijn eerste ochtend in de douche, zuchtte Inge.
Waarna ook Bianca toegaf dat zij niet altijd zo lief was als zijzelf dacht.
Waarna Inge nog zei, " mevrouw de rechter, mevrouw de officier, om te beginnen weet ik beter dan mij lief is, dat ik geen lieverdje ben maar, het eerste is dat ik op mijn eerste ochtend in de gevangenis, nu ruim twee weken geleden te zijn afgetuigd me niet nog een keer laat verrassen".
Om dan door te gaan" ik weet heel goed dat het lijntje tussen verdediging of bewust vechten heel dun is maar, toch was ik daar niet op uit".
Nu keek de kinderrechter beide meiden aan en, antwoordde, "Inge Bianca zowel wij als mevrouw Brandsma begrijpen jullie beter dan jullie misschien denken".
"Bovendien houden we daar rekening mee maar, dat betekend net als in de vrije wereld niet dat we alles accepteren en, jullie overal mee wegkomen".
Nu nam de rechter een slok van haar koffie om dan door te gaan, " Inge dat jij je ermee bemoeit als je broertje Thomas in het nauw komt begrijpen we."
"Net als het feit dat je in het vuur van de strijd niet direct stopt met vechten maar, helaas ben jij uiteindelijk je boekje te buiten gegaan, wat betekend dat jij er nu twee weken voorwaardelijk bij krijgt".
"Bovendien blijft het voorwaardelijk deel wat er staat, nu staan".
Nu wilde Inge reageren maar, zei de rechter, "meiden in alle consternatie vergeet ik helemaal om de meegekomen getuigen te horen".
Dan Cindy aankijkend vroeg de voorzitter van de rechtbank, " Cindy Evertsen kan jij vertellen wat er buiten jou eigen aandeel is gebeurt?"
Dan kreeg Cindy het woord en, zei ze, " om te beginnen was ons beloofd dat het verplichte rustuur zou vervallen maar, toen Anne Manon en, Lies onderling begonnen te kiften en, dat bovendien dreigde te escaleren wilde de leiding ons alsnog voor het rustuur insluiten".
"Hierop ontstond er een complete opstand, waarbij Erica en, Marga puur door stress begonnen te schoppen en, te slaan".
"Waarbij wij net als Inge en, Bianca het geluk hadden dat we de kans kregen om ons afzijdig te houden, iets wat in het begin best goed ging".
Totdat Bianca en, ik voor ons gevoel in het nauw werden gedreven en, we dus uit verdediging terugvochten, wat goed ging totdat Bianca de kans kreeg om het gevecht te staken maar, zij toch doorging".
"Dan over Inge, voor haar geldt bijna hetzelfde, het grote verschil is dat zij haar zelfbeheersing verloor, toen zij zag dat Thomas in het nauw werd gedreven!"
"Dank je Cindy je verhaal is duidelijk".
Dan mocht Thomas zijn verhaal verhaal vertellen.
Direct viel op dat hij praktische hetzelfde vertelde als Cindy, waarna de kinderrechter haar wenkbrauwen fronste en, dan zei "in tegenstelling tot wat ik straks zei, betekend dit alles afwegend Inge dat, jij er zes weken waarvan drie voorwaardelijk bij krijgt".
"Verder blijft het voorwaardelijke deel wat er al stond staan"!
Hoewel we allemaal zagen dat Inge schrok, begrepen we uit haar reactie dat zij met dit vonnis kon leven.
BIANCA
Dan richtte de rechter zich tot Bianca.
"Bianca van Veren voor jou geldt net als voor Inge dat het voor je pleit dat jij je in eerste instantie buiten het gevecht hield'" .
" Dat pleit voor jou, helaas was er even later geen mogelijkheid meer voor en, moest jij jezelf verdedigen ".
"Helaas ben jij daarin te ver gegaan, waardoor we nu niet anders kunnen dan jou drie weken onvoorwaardelijk opleggen".
"Die jij na de drie maanden van het project gaat uitzitten".
Hoewel Bianca met de uitspraak kon leven schrok ze wel even maar, besloot dan om zich hierbij neer te leggen.
Waarna de de zaak na een reactie van Irene als van de officier van justitie werd gesloten, waarna er nog verschillende andere meiden van zowel het preventieproject als de van de rest aan de beurt waren.
Dat Dorien en, Cindy ook nu getuigden verbaasde Inge en, Bianca niet.
Wat vooral Irene Denekamp wel verbaasde was dat zowel Cindy als Dorien ook nu open en, eerlijk vertelde wat ze hadden gezien en, wat het aandeel van de meiden die nu terecht stonden was geweest.
Zodat in tegenstelling tot wat zowel Irene als mevrouw Brandsma hadden verwacht Cindy en, Dorien zich ook nu puur aan de feiten hielden.
Zodat ze niet in het voordeel van Inge of Bianca getuigden, ten opzichte van de andere meiden.
Toen de laatste zaak gesloten was en, de betrokken meiden de uitslag verwerkten zagen Bianca en, Cindy dat hoewel Leontien en, Mieke samen met school ook bij het eerste proces waren geweest, vandaag indruk had gemaakt.
Dat laatste merkten we toen we na het verschonen gevisiteerd gefouilleerd en, geboeid werden.
Waar wij dat net als Thomas inmiddels min of meer gewend waren en, kalm ondergingen.
Merkten we dat bij Mieke en, Leontien de koude rillingen over hun rug en, de tranen over hun wangen liepen.
Terwijl Inge met haar gezicht naar de muur en, met haar handen op haar rug stond en, merkte dat de handboeien zich om haar polsen sloten.
Dan ging het direct naar de bus die ons terugbracht naar de gevangenis.
Gelukkig was het wel toegestaan om onderweg met elkaar te praten, waar we dankbaar gebruik van maakten.
Inge en, Bianca echter waren vooral met zichzelf bezig, waarbij Inge zich afvroeg of zij haar vervroegde invrijheidsstelling hiermee verspeeld had.
Het tweede wat zij zich afvroeg was waarom Cindy en, Dorien eerst niet mee mochten en, later ineens wel en, bovendien niet als verdachten maar, als getuigen.
Vooral omdat Inge zich net als Bianca meende te herinneren dat Dorien er zaterdag flink op los gebeukt had.
Toen Inge na deze overdenking om zich heen keek, zag zij dat ook Bianca met deze vragen zat, terwijl Dorien en, Cindy opgelucht adem haalde.
Aangekomen bij de gevangenis ging het na binnenkomst rechtstreeks naar Paula en, toen dat klaar was, waarbij ook Leontien Mieke en, Thomas gevisiteerd werden ging het naar de afdeling.
Nauwelijks binnen bleek het alweer direct tijd om te luchten, hoewel Bianca moe was en, niet veel zin had, ging ze toch mee naar buiten.
Hierdoor hoorden we niet dat Bernhard en, Nora de afgelopen dag bespraken maar, zagen we ook niet dat Bernhard Linda Cindy en, Dorien apart nam.
Toen Bianca dat even later wel merkte en, hun achterna ging merkte ze toen ze dichterbij kwam dat Bernhard haar opdroeg om bij hen uit de buurt te blijven.
Waardoor ze maar, afstand hield, hoewel ze graag wilde weten wat er aan de hand was.
Het enige wat ze opving waren wat flarden als vechtpartij en, advocaat.
Hoewel ze wel wat vermoede werd Bianca hier niet veel wijzer van.
Zodat zij bij het naar binnen gaan Dorien en, Cindy aan het praten probeerde te krijgen.
Hoewel dat wel lukte bleven ze tot frustratie van Bianca om de hele brij heen draaien, zodat aangekomen op de afdeling Bianca en, Inge geen cent wijzer waren geworden.
Waardoor vooral Bianca vol vragen zat, toen Bernhard haar voor het rustuur insloot.
Toen dat rustuur voorbij was er gegeten was en, ook de activiteiten achter de rug waren, bleek ineens dat Irene nog op bezoek kwam om de afgelopen dag en, het vervolg te bespreken.
DE NABESPREKING
Direct na het begroetingsritueel keek ze Inge en, Bianca aan en, zei "meiden ik adviseer jullie om je bij de uitspraak van vanmiddag neer te leggen".
"Alles teruglezend maak ik uit de stukken op dat alleen de eerste vechtpartij is behandeld, de tweede is wegens te weinig bewijs geseponeerd, zoals dat in juridische jargon heet."
"Dat wil in dit geval zeggen dat het openbaarministerie moeilijk tot niet kan bewijzen wie wat gedaan heeft".
Dit deed de betrokkenen opgelucht adem halen maar, dan richtte Irene zich tot Dorien en, Cindy " meiden voor de afgelopen dag waren jullie opgeroepen als getuigen maar, als jullie denken dat het openbaar ministerie en, de rechtbank jullie aandeel in de vechtpartij is ontgaan, hebben jullie het mis!".
Nu schrokken Dorien en, Cindy zodat beiden een plas deden en, een dunne drab hun luier in voelde lopen, wat Irene ondanks alles negeerde.
Nu vervolgde Irene, " Cindy Dorien, inmiddels heb ik wat jullie betreft een dagvaarding ontvangen waarin staat dat jullie Maandag aanstaande om 11uur in Arnhem worden verwacht".
Ondanks dat Cindy en, vooral Dorien zich al hadden verbaasd over het feit dat zij alleen als getuige waren opgeroepen en, nu dus dachten dat zij niet als verdachten hoefden te verschijnen.
Schrokken ze nu behoorlijk.
Om dan te zien niet alleen Inge en, Bianca maar, ook Leontien en, Mieke die bij hoge uitzondering bij dit vertrouwelijke gesprek aanwezig mochten zijn zich verbaasden.
Nu waren we echt klaar, tenminste dat dachten we maar, richtte Irene zich ineens op Thomas maar, vooral op Leontien en, Mieke.
Die net als wij verbaasd opkeken, net als wij niet wetend wat er nu zou komen!
Toen we allemaal zaten keek de voorzitter van de rechtbank ons aan en, checkte of we waren wie zij dachten.
Toen dat klopte kon het proces beginnen.
Tot onze verbazing zat er en andere rechter maar, mevrouw Brandsma was er wel weer namens het openbaar ministerie.
Direct keek zij Bianca en, Inge ernstig aan en, zei " nou meiden, dat ik jullie hier nu al weer tref valt me tegen".
Om dan te vervolgen, " meiden, ruzie hebben we allemaal wel eens en, is op zich helemaal niet erg"
Om dan te vervolgen, " in een gevangenis hoeft er soms maar, iets kleins te gebeuren of er is een conflict maar, wat er nu gebeurt is kunnen we niet zomaar laten passeren".
"Wel zal ik er rekening mee houden dat het de eerste keer is dat jullie hierbij betrokken waren en, hiervoor moeten voor komen ".
"Bovendien pleit voor jullie Inge en, Bianca dat jullie niet degenen zijn die het gevecht hebben uitgelokt of begonnen te vechten".
"Wat voor jou Inge nog extra verzachtend werkt is het feit dat jij je op de afdeling verblijvende broertje probeerde te beschermen."
" Helaas hebben jullie beiden de fout gemaakt dat jullie doorgingen met vechten toen je de kans had om het gevecht te staken".
"In plaats daarvan zochten jullie op dat moment de confrontatie bewust op en, dat is de rede dat we jullie vervolgen", sloot mevrouw Brandsma haar betoog af.
Nu mocht Irene haar betoog houden, "dan mag u namens uw cliënten reageren mevrouw Denekamp".
Direct betoogde Irene dat Bianca maar, vooral Inge haar best had gedaan zich er buiten te houden maar, dat toen Bianca en, Cindy per ongeluk of met opzet, dat laat ik in het midden hard geraakt zijn maar, feit is dat zij het gevoel hadden dat ze in de verdrukking zaten en, niets anders konden dan terugslaan".
"Wel beseffen beide meiden maar, vooral Bianca dat zij op het moment dat ze kon had moeten stoppen, wat ze niet hebben gedaan"!
Ondanks de spanning die van beide gezichten was af te lezen, slaagde Irene er in om beide meiden hun kalmte te laten bewaren.
Wat dan weer kwam omdat Irene gezegd had dat dit in hun voordeel kon werken, wat de eventuele straf kon laten meevallen.
Toen Inge en, Bianca na het betoog van Irene mochten reageren gaven beiden eerlijk toe dat zij ondanks dat ze hadden geprobeerd om zich er buiten te houden zich er mee hadden bemoeit "maar, ik laat me niet nog eens aftuigen zoals op mijn eerste ochtend in de douche, zuchtte Inge.
Waarna ook Bianca toegaf dat zij niet altijd zo lief was als zijzelf dacht.
Waarna Inge nog zei, " mevrouw de rechter, mevrouw de officier, om te beginnen weet ik beter dan mij lief is, dat ik geen lieverdje ben maar, het eerste is dat ik op mijn eerste ochtend in de gevangenis, nu ruim twee weken geleden te zijn afgetuigd me niet nog een keer laat verrassen".
Om dan door te gaan" ik weet heel goed dat het lijntje tussen verdediging of bewust vechten heel dun is maar, toch was ik daar niet op uit".
Nu keek de kinderrechter beide meiden aan en, antwoordde, "Inge Bianca zowel wij als mevrouw Brandsma begrijpen jullie beter dan jullie misschien denken".
"Bovendien houden we daar rekening mee maar, dat betekend net als in de vrije wereld niet dat we alles accepteren en, jullie overal mee wegkomen".
Nu nam de rechter een slok van haar koffie om dan door te gaan, " Inge dat jij je ermee bemoeit als je broertje Thomas in het nauw komt begrijpen we."
"Net als het feit dat je in het vuur van de strijd niet direct stopt met vechten maar, helaas ben jij uiteindelijk je boekje te buiten gegaan, wat betekend dat jij er nu twee weken voorwaardelijk bij krijgt".
"Bovendien blijft het voorwaardelijk deel wat er staat, nu staan".
Nu wilde Inge reageren maar, zei de rechter, "meiden in alle consternatie vergeet ik helemaal om de meegekomen getuigen te horen".
Dan Cindy aankijkend vroeg de voorzitter van de rechtbank, " Cindy Evertsen kan jij vertellen wat er buiten jou eigen aandeel is gebeurt?"
Dan kreeg Cindy het woord en, zei ze, " om te beginnen was ons beloofd dat het verplichte rustuur zou vervallen maar, toen Anne Manon en, Lies onderling begonnen te kiften en, dat bovendien dreigde te escaleren wilde de leiding ons alsnog voor het rustuur insluiten".
"Hierop ontstond er een complete opstand, waarbij Erica en, Marga puur door stress begonnen te schoppen en, te slaan".
"Waarbij wij net als Inge en, Bianca het geluk hadden dat we de kans kregen om ons afzijdig te houden, iets wat in het begin best goed ging".
Totdat Bianca en, ik voor ons gevoel in het nauw werden gedreven en, we dus uit verdediging terugvochten, wat goed ging totdat Bianca de kans kreeg om het gevecht te staken maar, zij toch doorging".
"Dan over Inge, voor haar geldt bijna hetzelfde, het grote verschil is dat zij haar zelfbeheersing verloor, toen zij zag dat Thomas in het nauw werd gedreven!"
"Dank je Cindy je verhaal is duidelijk".
Dan mocht Thomas zijn verhaal verhaal vertellen.
Direct viel op dat hij praktische hetzelfde vertelde als Cindy, waarna de kinderrechter haar wenkbrauwen fronste en, dan zei "in tegenstelling tot wat ik straks zei, betekend dit alles afwegend Inge dat, jij er zes weken waarvan drie voorwaardelijk bij krijgt".
"Verder blijft het voorwaardelijke deel wat er al stond staan"!
Hoewel we allemaal zagen dat Inge schrok, begrepen we uit haar reactie dat zij met dit vonnis kon leven.
BIANCA
Dan richtte de rechter zich tot Bianca.
"Bianca van Veren voor jou geldt net als voor Inge dat het voor je pleit dat jij je in eerste instantie buiten het gevecht hield'" .
" Dat pleit voor jou, helaas was er even later geen mogelijkheid meer voor en, moest jij jezelf verdedigen ".
"Helaas ben jij daarin te ver gegaan, waardoor we nu niet anders kunnen dan jou drie weken onvoorwaardelijk opleggen".
"Die jij na de drie maanden van het project gaat uitzitten".
Hoewel Bianca met de uitspraak kon leven schrok ze wel even maar, besloot dan om zich hierbij neer te leggen.
Waarna de de zaak na een reactie van Irene als van de officier van justitie werd gesloten, waarna er nog verschillende andere meiden van zowel het preventieproject als de van de rest aan de beurt waren.
Dat Dorien en, Cindy ook nu getuigden verbaasde Inge en, Bianca niet.
Wat vooral Irene Denekamp wel verbaasde was dat zowel Cindy als Dorien ook nu open en, eerlijk vertelde wat ze hadden gezien en, wat het aandeel van de meiden die nu terecht stonden was geweest.
Zodat in tegenstelling tot wat zowel Irene als mevrouw Brandsma hadden verwacht Cindy en, Dorien zich ook nu puur aan de feiten hielden.
Zodat ze niet in het voordeel van Inge of Bianca getuigden, ten opzichte van de andere meiden.
Toen de laatste zaak gesloten was en, de betrokken meiden de uitslag verwerkten zagen Bianca en, Cindy dat hoewel Leontien en, Mieke samen met school ook bij het eerste proces waren geweest, vandaag indruk had gemaakt.
Dat laatste merkten we toen we na het verschonen gevisiteerd gefouilleerd en, geboeid werden.
Waar wij dat net als Thomas inmiddels min of meer gewend waren en, kalm ondergingen.
Merkten we dat bij Mieke en, Leontien de koude rillingen over hun rug en, de tranen over hun wangen liepen.
Terwijl Inge met haar gezicht naar de muur en, met haar handen op haar rug stond en, merkte dat de handboeien zich om haar polsen sloten.
Dan ging het direct naar de bus die ons terugbracht naar de gevangenis.
Gelukkig was het wel toegestaan om onderweg met elkaar te praten, waar we dankbaar gebruik van maakten.
Inge en, Bianca echter waren vooral met zichzelf bezig, waarbij Inge zich afvroeg of zij haar vervroegde invrijheidsstelling hiermee verspeeld had.
Het tweede wat zij zich afvroeg was waarom Cindy en, Dorien eerst niet mee mochten en, later ineens wel en, bovendien niet als verdachten maar, als getuigen.
Vooral omdat Inge zich net als Bianca meende te herinneren dat Dorien er zaterdag flink op los gebeukt had.
Toen Inge na deze overdenking om zich heen keek, zag zij dat ook Bianca met deze vragen zat, terwijl Dorien en, Cindy opgelucht adem haalde.
Aangekomen bij de gevangenis ging het na binnenkomst rechtstreeks naar Paula en, toen dat klaar was, waarbij ook Leontien Mieke en, Thomas gevisiteerd werden ging het naar de afdeling.
Nauwelijks binnen bleek het alweer direct tijd om te luchten, hoewel Bianca moe was en, niet veel zin had, ging ze toch mee naar buiten.
Hierdoor hoorden we niet dat Bernhard en, Nora de afgelopen dag bespraken maar, zagen we ook niet dat Bernhard Linda Cindy en, Dorien apart nam.
Toen Bianca dat even later wel merkte en, hun achterna ging merkte ze toen ze dichterbij kwam dat Bernhard haar opdroeg om bij hen uit de buurt te blijven.
Waardoor ze maar, afstand hield, hoewel ze graag wilde weten wat er aan de hand was.
Het enige wat ze opving waren wat flarden als vechtpartij en, advocaat.
Hoewel ze wel wat vermoede werd Bianca hier niet veel wijzer van.
Zodat zij bij het naar binnen gaan Dorien en, Cindy aan het praten probeerde te krijgen.
Hoewel dat wel lukte bleven ze tot frustratie van Bianca om de hele brij heen draaien, zodat aangekomen op de afdeling Bianca en, Inge geen cent wijzer waren geworden.
Waardoor vooral Bianca vol vragen zat, toen Bernhard haar voor het rustuur insloot.
Toen dat rustuur voorbij was er gegeten was en, ook de activiteiten achter de rug waren, bleek ineens dat Irene nog op bezoek kwam om de afgelopen dag en, het vervolg te bespreken.
DE NABESPREKING
Direct na het begroetingsritueel keek ze Inge en, Bianca aan en, zei "meiden ik adviseer jullie om je bij de uitspraak van vanmiddag neer te leggen".
"Alles teruglezend maak ik uit de stukken op dat alleen de eerste vechtpartij is behandeld, de tweede is wegens te weinig bewijs geseponeerd, zoals dat in juridische jargon heet."
"Dat wil in dit geval zeggen dat het openbaarministerie moeilijk tot niet kan bewijzen wie wat gedaan heeft".
Dit deed de betrokkenen opgelucht adem halen maar, dan richtte Irene zich tot Dorien en, Cindy " meiden voor de afgelopen dag waren jullie opgeroepen als getuigen maar, als jullie denken dat het openbaar ministerie en, de rechtbank jullie aandeel in de vechtpartij is ontgaan, hebben jullie het mis!".
Nu schrokken Dorien en, Cindy zodat beiden een plas deden en, een dunne drab hun luier in voelde lopen, wat Irene ondanks alles negeerde.
Nu vervolgde Irene, " Cindy Dorien, inmiddels heb ik wat jullie betreft een dagvaarding ontvangen waarin staat dat jullie Maandag aanstaande om 11uur in Arnhem worden verwacht".
Ondanks dat Cindy en, vooral Dorien zich al hadden verbaasd over het feit dat zij alleen als getuige waren opgeroepen en, nu dus dachten dat zij niet als verdachten hoefden te verschijnen.
Schrokken ze nu behoorlijk.
Om dan te zien niet alleen Inge en, Bianca maar, ook Leontien en, Mieke die bij hoge uitzondering bij dit vertrouwelijke gesprek aanwezig mochten zijn zich verbaasden.
Nu waren we echt klaar, tenminste dat dachten we maar, richtte Irene zich ineens op Thomas maar, vooral op Leontien en, Mieke.
Die net als wij verbaasd opkeken, net als wij niet wetend wat er nu zou komen!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 40 DRUKTE EN, ONGEWOONTE
Dan hernam Irene, " Mieke Leontien, waarschijnlijk worden jullie maandag na afloop van het proces tegen Dorien en, Cindy losgelaten".
"Zodat jullie dinsdag weer op jullie eigen school zitten".
Terwijl beiden opgelucht adem haalden keek Irene Inge en, Thomas aan en, vervolgde.
" Inge, niet leuk voor jou maar, ik weet wel bijna zeker dat ook Thomas maandagmiddag wordt vrijgelaten".
Dit deed Inge zoals verwacht zuchtten maar, haar rug rechten, om dan zowel Irene als Thomas en, ons aan te kijken maar, voor zij wat kon zeggen vervolgde Irene.
"Inge voor jou is dit keihard maar, zoals gezegd zal maandag niet alleen de zaak van de vechtpartij tegen Cindy en, Dorien door de rechtbank worden behandeld maar, zal net als Mieke en, Leontien Thomas de Hunnenberg mogen verlaten".
Tot verbazing van Irene keek Inge haar aan en, zei dan heel kalm, "dat Leontien en, Mieke hier al een aantal dagen verblijven mag je verrassend noemen".
Om dan na een korte adempauze te vervolgen, "wat betreft Thomas had ik eigenlijk verwacht dat hij één of twee nachten zou blijven maar, niet dat hij na bijna een maand nog vast zou zitten".
Tijdens deze reactie van Inge zagen Bianca en, Cindy dat Dorien maar, vooral Inge zich groot hielden.
"Dat Thomas ineens op mijn kamer zat was al een grote verrassing maar, wat me nog veel meer heeft verbaasd is dat, hij nu al zolang bij mij binnen zit".
Ondertussen verbaasden het ons dat Inge haar emoties onder controle had en, zich knap staande hield.
Terwijl ook wij onder het genot van nog een kop koffie of thee, alles even moesten verwerken en, op een rijtje zetten.
Waarbij we voor ons gevoel veel te snel de opdracht kregen om dit gesprek af te ronden en, direct de mededeling volgde om mee te komen naar beneden omdat het tijd was om te luchtten.
Een activiteit wat altijd al een hoogtepunt van de dag was maar, nu de kans gaf om alle emoties de vrijeloop te laten.
Op de luchtplaats gekomen kwamen alle tongen los.
Niet alleen over het naderende proces maar, ook de aanstaande vrijlating van Leontien en, Mieke maar, vooral van Thomas.
Wat voor ons allemaal maar, vooral voor Inge heftig nieuws was, ook al wist ze vanaf het eerste moment dat Thomas binnen zat, dat dit moment zou komen.
De volgende verbazing kwam bijna direct toen Thomas zei dat hij als hij een spreekbeurt moest houden, hij een spreekbeurt over zijn verblijf in de Hunnenberg wilde houden.
Deze mededeling verbaasde niet alleen ons maar, ook Nicky Nora en, Robby keken verbaasd maar, direct vertelde Nora dat het vaker gebeurde dat in dit geval meiden die na het uitzitten van hun straf bij ontslag uit de gevangenis om materiaal vroegen om een spreekbeurt te houden over hun verblijf hier.
Dit deed Inge en, Cindy vragen of er boeken mappen of folders aanwezig waren waar ze informatie uit mochten gebruiken,
Direct zei Robby, "Ja dat is er maar, dat kunnen jullie beter bij het bezoek aan de bibliotheek vanavond vragen".
Direct zagen Thomas Inge maar, ook Cindy dat veel meiden deze opmerking in hun oren knoopten.
Door dit alles was het al snel tijd om weer naar binnen te gaan en, keken Erica Marga maar, ook Inge Dorien en, Michele Thomas aan en, merkten Marga en, Michele op, "Thomas eigenlijk zou je de spreekbeurt hier op de afdeling moeten houden!".
Deze opmerking deed Thomas maar, ook Inge en, Dorien opkijken, denkend dat gezien alle beveiliging dit onmogelijk was.
Iets wat Thomas ook wel begreep.
Hierdoor keken onder andere Thomas en, Inge verbaasd op toen Nicky opmerkte, " Op de afdeling of bij de klaslokalen is gezien de strenge beveiliging helaas niet mogelijk"!
Nu viel er een stilte en, in die stilte vroegen wij maar, ook Sabine Michele Suzi en, Manon zich net als wij afvragend wat er nu voor vervolg zou komen.
Ondertussen realiseerden Suzi en, Heidi zich dat hun straf er bijna op zat en, zij snel weer vrij zouden zijn.
Dat betekende ook dat ze komend weekend weer met verlof mochten en, het daarna nog maar, twee weken tuchten was.
Toen Suzi en, Sabine ons zagen zuchten zeiden beide direct dat dit moment ook voor ons en, zelfs voor Inge en, Dorien zou komen.
"Bovendien weten jullie inmiddels dat de bewakers er alles aan doen om het weekend zo leuk en, aangenaam mogelijk te maken", ging Sabine hier op in.
Dan wilden we antwoordden maar, kapte Robby dat af met de mededeling dat het tijd was om naar binnen te gaan en, het tijd was voor het rustuur.
Voordat dit aanbrak kregen we binnengekomen eerst nog koffie of thee en, onze post van deze woensdag.
Hier zaten voor velen opbeurende kaarten bij, waar veel meiden energie uit haalden.
Hierdoor merkten we dat niet alleen wij ( Bianca en, Cindy )kalmeerden maar, ook aan Linda Inge en, Dorien zagen we dat de spanning afnam.
Waardoor we allemaal kalm naar onze kamer gingen en, we na het rustuur smulden van de pannekoeken met spek ham kaas krenten of naturel.
Wat er allemaal voor zorgde dat we allemaal kalm en, redelijk positief waren en, na het eten en, corveetaken kalm naar de bibliotheek gingen.
Wat ook gold voor het bezoekuur, waar ook deze woensdag weer onze jonge broertjes zusjes, neefjes en, nichtjes op bezoek kwamen.
Wat het weer een gezellig uurtje maakte, wat weer veel te snel om was.
DE ONVERWACHTE MEDEDELING.
Op weg naar de afdeling was er vanavond gelukkig geen visitatie.
Terug op de afdeling wilden verschillende meiden direct naar hun kamer maar, verzochten Robby Jaap en, Carmen ons om allemaal aan de grote tafel te komen zitten.
Dit omdat ze een hele bijzondere mededeling hadden.
Nauwelijks allemaal van koffie thee of cappuccino voorzien stak Robby van wal.
" Meiden zoals jullie de laatste weken wel gemerkt zullen hebben, kan zowel de vloer als het plafond wel wat onderhoud gebruiken en, kunnen de muren zowel van de leefruimte als jullie kamers wel een likje verf gebruiken!. "
Nu merkten de bewakers dat veel meiden een waaronder Nathalie Inge Dorien Bianca en, Manon knikten van ja.
Wat voor Jaap en, Robby een teken was dat ze waren begrepen en, dat de meiden waarschijnlijk wel begrepen wat hier op zou volgen.
Dan ging Jaap door, " dat betekend inderdaad dat de meesten van jullie donderdagmiddag na schooltijd met verlof mogen en, jullie pas maandagavond om 7 uur worden terugverwacht".
"Helaas is het vluchtgevaar van enkele van jullie te groot om jullie met weekend te laten gaan, of zijn de strafbare feiten waarvoor jullie hier zitten te ernstig!"
Nu viel er even een onaangename stilte en, zagen Inge Dorien en, wij verschillende meiden wit worden, wat betekende dat die al vermoeden wat er zou volgen.
Inderdaad ging Jaap door, "Helaas zijn er verschillende onder jullie bij wie we dat op dit moment niet aandurven".
"Wat betekend dat jullie voor het weekend naar een andere jeugdgevangenis zullen worden overgeplaatst ".
Direct na deze mededeling brak er een enorm geroezemoes los.
Het eerste was dat veel meiden inderdaad moesten toegeven dat zowel de huiskamer als veel cellen wel een likje verf konden gebruiken.
Dat we niet allemaal met weekend mochten mocht kon veel meiden minder bekoren.
Dat zorgde uiteindelijk voor stress en, spanning maar, Bernhard die inmiddels als extra ondersteuning binnen was zei terwijl zijn blik over de afdeling gleed.
"Meiden maak jullie geen zorgen, het komt allemaal goed!".
Dan vervolgde Bernhard "maar, voor nu genoeg geweest, morgen praten we verder".
Nadat we onze mokken leeg hadden verdwenen we stuk voor stuk naar onze kamers.
Dorien en, Inge maar, ook Cindy en, Manon hadden het allemaal kalm aangehoord en, geaccepteerd maar, nu voelden ze toch dat er de nodige spanning los kwam.
Wat Dorien de andere drie deed aankijken en, na even nadenken zeggen, "kom meiden dan gaan we naar het kantoortje, vragen of we vanavond mogen douchen".
Zonder antwoord af te wachtten liep Dorien direct gevolgd door Inge naar het kantoortje, waar Jaap en, Carmen de dag verslagen schreven.
Toen de meiden hadden aangeklopt en, Carmen open had opengedaan vroeg ze direct wat Thomas en, de meiden wilden.
Direct zei Dorien, " toen ik de eerste avond kwam vragen of ik mocht douchen, werd dat toegestaan en, zeiden jullie dat als ik dat netjes kwam vragen, het meestal wel mogelijk was!".
"Nou welnu, bij deze kom ik net als Inge Bianca Cindy en, Thomas vragen of we aangezien het een heftige woensdag was wij nu mogen douchen?
Hierop keken Jaap en, Carmen elkaar aan en, na een kort overleg zei Jaap.
" Meiden Thomas Akkoord, jullie mogen max vijf minuten douchen, als jullie beloven dat jullie daarna zo snel mogelijk eventueel met onze hulp afdrogen verzorgen en, aankleedden".
Dan ging Jaap door, "eerlijk gezegd verbaasd deze vraag ons na vanavond helemaal niet."
Direct ging het onder leiding van Carmen naar de douches, dit lieten we ons geen twee keer zeggen.
Hierdoor stonden we binnen 3 minuten allemaal onder de douche, wat voor allemaal een genot was.
Toch kwamen we juist omdat we maar 5 minuten kregen direct in actie en, zeepten ons lekker in maar, spoelden ook direct af toen dat gevraagd werd.
Zodoende waren we snel geluierd en, aangekleed waarna we op de afdeling nog eens koffie thee of cappuccino kregen maar, toen dat op was werden we direct ingesloten.
Eénmaal alleen moesten onder andere Inge en, Dorien net al vele andere meiden waaronder wij alle info van vanavond even verwerken.
Ondanks dat vielen de meesten toch snel in slaap.
MOOI NIEUWS
Deze donderdagochtend viel er nog niets bijzonders te bespeuren maar, begon om half 8 het programma zoals elke door de weekse dag.
Ook de lunch na een ochtend school verliep zoals elke andere dag maar, toen we na de corvee terug wilden naar het klaslokaal voor onder andere een equipetraining, zeiden Nicolien en, Nicky dat we moesten gaan zitten en, blijven zitten.
Dat omdat er weer een bijzondere mededeling was.
BIJNA ALLEMAAL MET WEEKENDVERLOF
Dan keek Carmen de kring rond waarna ze begon, nog eens het verhaal over komend weekend te vertellen. "Thomas, meiden aangezien de afdeling komend weekend wordt onderworpen aan een grote renovatie, wordt de afdeling straks om 4 uur helemaal ontruimd en, moet deze om 5 uur helemaal leeg zijn!"
Nu zagen we dat niet alleen wij maar iedereen verbaasd opkeek maar, voor we konden reageren ging Carmen verder.
"Dat betekend voor de meesten van jullie dat, jullie een lang weekend naar huis mogen".
Dat dit bericht voor een algemene vreugde zorgde hadden Jaap en, Carmen wel verwacht maar, toch temperden ze de vreugde nog even.
Om dan door te gaan, " echter is het helaas zo dat enkelen van jullie een weekend vrijheid ( nog) niet aankunnen, of door vervelend gedrag niet verdienen".
Nu merkten we dat het heel stil werd en, verschillende meiden opkeken, zich afvragend wie er bedoeld werden maar, vooral wat er met hen zou gebeuren.
Direct nadat dit bezonken was keek Jaap onder andere Claudia Ariadne Kim en, Birgit aan en, zei.
" Dat betekend voor jullie dat jullie straks naar een aparte vleugel van een Jeugdgevangenis voor jongens zullen worden overbracht".
Deze mededeling deed de betrokkenen diep zuchtten maar, Dorien maar, vooral Inge juist opgelucht adem halen.
Aangezien beide meiden blijkbaar het voordeel van de twijfel kregen.
Dan dachten we dat dit het was maar, toen Bianca en, Cindy net als Inge naar hun kamer wilden om in te pakken, gebeurde er ineens van alles tegelijk.
Dan hernam Irene, " Mieke Leontien, waarschijnlijk worden jullie maandag na afloop van het proces tegen Dorien en, Cindy losgelaten".
"Zodat jullie dinsdag weer op jullie eigen school zitten".
Terwijl beiden opgelucht adem haalden keek Irene Inge en, Thomas aan en, vervolgde.
" Inge, niet leuk voor jou maar, ik weet wel bijna zeker dat ook Thomas maandagmiddag wordt vrijgelaten".
Dit deed Inge zoals verwacht zuchtten maar, haar rug rechten, om dan zowel Irene als Thomas en, ons aan te kijken maar, voor zij wat kon zeggen vervolgde Irene.
"Inge voor jou is dit keihard maar, zoals gezegd zal maandag niet alleen de zaak van de vechtpartij tegen Cindy en, Dorien door de rechtbank worden behandeld maar, zal net als Mieke en, Leontien Thomas de Hunnenberg mogen verlaten".
Tot verbazing van Irene keek Inge haar aan en, zei dan heel kalm, "dat Leontien en, Mieke hier al een aantal dagen verblijven mag je verrassend noemen".
Om dan na een korte adempauze te vervolgen, "wat betreft Thomas had ik eigenlijk verwacht dat hij één of twee nachten zou blijven maar, niet dat hij na bijna een maand nog vast zou zitten".
Tijdens deze reactie van Inge zagen Bianca en, Cindy dat Dorien maar, vooral Inge zich groot hielden.
"Dat Thomas ineens op mijn kamer zat was al een grote verrassing maar, wat me nog veel meer heeft verbaasd is dat, hij nu al zolang bij mij binnen zit".
Ondertussen verbaasden het ons dat Inge haar emoties onder controle had en, zich knap staande hield.
Terwijl ook wij onder het genot van nog een kop koffie of thee, alles even moesten verwerken en, op een rijtje zetten.
Waarbij we voor ons gevoel veel te snel de opdracht kregen om dit gesprek af te ronden en, direct de mededeling volgde om mee te komen naar beneden omdat het tijd was om te luchtten.
Een activiteit wat altijd al een hoogtepunt van de dag was maar, nu de kans gaf om alle emoties de vrijeloop te laten.
Op de luchtplaats gekomen kwamen alle tongen los.
Niet alleen over het naderende proces maar, ook de aanstaande vrijlating van Leontien en, Mieke maar, vooral van Thomas.
Wat voor ons allemaal maar, vooral voor Inge heftig nieuws was, ook al wist ze vanaf het eerste moment dat Thomas binnen zat, dat dit moment zou komen.
De volgende verbazing kwam bijna direct toen Thomas zei dat hij als hij een spreekbeurt moest houden, hij een spreekbeurt over zijn verblijf in de Hunnenberg wilde houden.
Deze mededeling verbaasde niet alleen ons maar, ook Nicky Nora en, Robby keken verbaasd maar, direct vertelde Nora dat het vaker gebeurde dat in dit geval meiden die na het uitzitten van hun straf bij ontslag uit de gevangenis om materiaal vroegen om een spreekbeurt te houden over hun verblijf hier.
Dit deed Inge en, Cindy vragen of er boeken mappen of folders aanwezig waren waar ze informatie uit mochten gebruiken,
Direct zei Robby, "Ja dat is er maar, dat kunnen jullie beter bij het bezoek aan de bibliotheek vanavond vragen".
Direct zagen Thomas Inge maar, ook Cindy dat veel meiden deze opmerking in hun oren knoopten.
Door dit alles was het al snel tijd om weer naar binnen te gaan en, keken Erica Marga maar, ook Inge Dorien en, Michele Thomas aan en, merkten Marga en, Michele op, "Thomas eigenlijk zou je de spreekbeurt hier op de afdeling moeten houden!".
Deze opmerking deed Thomas maar, ook Inge en, Dorien opkijken, denkend dat gezien alle beveiliging dit onmogelijk was.
Iets wat Thomas ook wel begreep.
Hierdoor keken onder andere Thomas en, Inge verbaasd op toen Nicky opmerkte, " Op de afdeling of bij de klaslokalen is gezien de strenge beveiliging helaas niet mogelijk"!
Nu viel er een stilte en, in die stilte vroegen wij maar, ook Sabine Michele Suzi en, Manon zich net als wij afvragend wat er nu voor vervolg zou komen.
Ondertussen realiseerden Suzi en, Heidi zich dat hun straf er bijna op zat en, zij snel weer vrij zouden zijn.
Dat betekende ook dat ze komend weekend weer met verlof mochten en, het daarna nog maar, twee weken tuchten was.
Toen Suzi en, Sabine ons zagen zuchten zeiden beide direct dat dit moment ook voor ons en, zelfs voor Inge en, Dorien zou komen.
"Bovendien weten jullie inmiddels dat de bewakers er alles aan doen om het weekend zo leuk en, aangenaam mogelijk te maken", ging Sabine hier op in.
Dan wilden we antwoordden maar, kapte Robby dat af met de mededeling dat het tijd was om naar binnen te gaan en, het tijd was voor het rustuur.
Voordat dit aanbrak kregen we binnengekomen eerst nog koffie of thee en, onze post van deze woensdag.
Hier zaten voor velen opbeurende kaarten bij, waar veel meiden energie uit haalden.
Hierdoor merkten we dat niet alleen wij ( Bianca en, Cindy )kalmeerden maar, ook aan Linda Inge en, Dorien zagen we dat de spanning afnam.
Waardoor we allemaal kalm naar onze kamer gingen en, we na het rustuur smulden van de pannekoeken met spek ham kaas krenten of naturel.
Wat er allemaal voor zorgde dat we allemaal kalm en, redelijk positief waren en, na het eten en, corveetaken kalm naar de bibliotheek gingen.
Wat ook gold voor het bezoekuur, waar ook deze woensdag weer onze jonge broertjes zusjes, neefjes en, nichtjes op bezoek kwamen.
Wat het weer een gezellig uurtje maakte, wat weer veel te snel om was.
DE ONVERWACHTE MEDEDELING.
Op weg naar de afdeling was er vanavond gelukkig geen visitatie.
Terug op de afdeling wilden verschillende meiden direct naar hun kamer maar, verzochten Robby Jaap en, Carmen ons om allemaal aan de grote tafel te komen zitten.
Dit omdat ze een hele bijzondere mededeling hadden.
Nauwelijks allemaal van koffie thee of cappuccino voorzien stak Robby van wal.
" Meiden zoals jullie de laatste weken wel gemerkt zullen hebben, kan zowel de vloer als het plafond wel wat onderhoud gebruiken en, kunnen de muren zowel van de leefruimte als jullie kamers wel een likje verf gebruiken!. "
Nu merkten de bewakers dat veel meiden een waaronder Nathalie Inge Dorien Bianca en, Manon knikten van ja.
Wat voor Jaap en, Robby een teken was dat ze waren begrepen en, dat de meiden waarschijnlijk wel begrepen wat hier op zou volgen.
Dan ging Jaap door, " dat betekend inderdaad dat de meesten van jullie donderdagmiddag na schooltijd met verlof mogen en, jullie pas maandagavond om 7 uur worden terugverwacht".
"Helaas is het vluchtgevaar van enkele van jullie te groot om jullie met weekend te laten gaan, of zijn de strafbare feiten waarvoor jullie hier zitten te ernstig!"
Nu viel er even een onaangename stilte en, zagen Inge Dorien en, wij verschillende meiden wit worden, wat betekende dat die al vermoeden wat er zou volgen.
Inderdaad ging Jaap door, "Helaas zijn er verschillende onder jullie bij wie we dat op dit moment niet aandurven".
"Wat betekend dat jullie voor het weekend naar een andere jeugdgevangenis zullen worden overgeplaatst ".
Direct na deze mededeling brak er een enorm geroezemoes los.
Het eerste was dat veel meiden inderdaad moesten toegeven dat zowel de huiskamer als veel cellen wel een likje verf konden gebruiken.
Dat we niet allemaal met weekend mochten mocht kon veel meiden minder bekoren.
Dat zorgde uiteindelijk voor stress en, spanning maar, Bernhard die inmiddels als extra ondersteuning binnen was zei terwijl zijn blik over de afdeling gleed.
"Meiden maak jullie geen zorgen, het komt allemaal goed!".
Dan vervolgde Bernhard "maar, voor nu genoeg geweest, morgen praten we verder".
Nadat we onze mokken leeg hadden verdwenen we stuk voor stuk naar onze kamers.
Dorien en, Inge maar, ook Cindy en, Manon hadden het allemaal kalm aangehoord en, geaccepteerd maar, nu voelden ze toch dat er de nodige spanning los kwam.
Wat Dorien de andere drie deed aankijken en, na even nadenken zeggen, "kom meiden dan gaan we naar het kantoortje, vragen of we vanavond mogen douchen".
Zonder antwoord af te wachtten liep Dorien direct gevolgd door Inge naar het kantoortje, waar Jaap en, Carmen de dag verslagen schreven.
Toen de meiden hadden aangeklopt en, Carmen open had opengedaan vroeg ze direct wat Thomas en, de meiden wilden.
Direct zei Dorien, " toen ik de eerste avond kwam vragen of ik mocht douchen, werd dat toegestaan en, zeiden jullie dat als ik dat netjes kwam vragen, het meestal wel mogelijk was!".
"Nou welnu, bij deze kom ik net als Inge Bianca Cindy en, Thomas vragen of we aangezien het een heftige woensdag was wij nu mogen douchen?
Hierop keken Jaap en, Carmen elkaar aan en, na een kort overleg zei Jaap.
" Meiden Thomas Akkoord, jullie mogen max vijf minuten douchen, als jullie beloven dat jullie daarna zo snel mogelijk eventueel met onze hulp afdrogen verzorgen en, aankleedden".
Dan ging Jaap door, "eerlijk gezegd verbaasd deze vraag ons na vanavond helemaal niet."
Direct ging het onder leiding van Carmen naar de douches, dit lieten we ons geen twee keer zeggen.
Hierdoor stonden we binnen 3 minuten allemaal onder de douche, wat voor allemaal een genot was.
Toch kwamen we juist omdat we maar 5 minuten kregen direct in actie en, zeepten ons lekker in maar, spoelden ook direct af toen dat gevraagd werd.
Zodoende waren we snel geluierd en, aangekleed waarna we op de afdeling nog eens koffie thee of cappuccino kregen maar, toen dat op was werden we direct ingesloten.
Eénmaal alleen moesten onder andere Inge en, Dorien net al vele andere meiden waaronder wij alle info van vanavond even verwerken.
Ondanks dat vielen de meesten toch snel in slaap.
MOOI NIEUWS
Deze donderdagochtend viel er nog niets bijzonders te bespeuren maar, begon om half 8 het programma zoals elke door de weekse dag.
Ook de lunch na een ochtend school verliep zoals elke andere dag maar, toen we na de corvee terug wilden naar het klaslokaal voor onder andere een equipetraining, zeiden Nicolien en, Nicky dat we moesten gaan zitten en, blijven zitten.
Dat omdat er weer een bijzondere mededeling was.
BIJNA ALLEMAAL MET WEEKENDVERLOF
Dan keek Carmen de kring rond waarna ze begon, nog eens het verhaal over komend weekend te vertellen. "Thomas, meiden aangezien de afdeling komend weekend wordt onderworpen aan een grote renovatie, wordt de afdeling straks om 4 uur helemaal ontruimd en, moet deze om 5 uur helemaal leeg zijn!"
Nu zagen we dat niet alleen wij maar iedereen verbaasd opkeek maar, voor we konden reageren ging Carmen verder.
"Dat betekend voor de meesten van jullie dat, jullie een lang weekend naar huis mogen".
Dat dit bericht voor een algemene vreugde zorgde hadden Jaap en, Carmen wel verwacht maar, toch temperden ze de vreugde nog even.
Om dan door te gaan, " echter is het helaas zo dat enkelen van jullie een weekend vrijheid ( nog) niet aankunnen, of door vervelend gedrag niet verdienen".
Nu merkten we dat het heel stil werd en, verschillende meiden opkeken, zich afvragend wie er bedoeld werden maar, vooral wat er met hen zou gebeuren.
Direct nadat dit bezonken was keek Jaap onder andere Claudia Ariadne Kim en, Birgit aan en, zei.
" Dat betekend voor jullie dat jullie straks naar een aparte vleugel van een Jeugdgevangenis voor jongens zullen worden overbracht".
Deze mededeling deed de betrokkenen diep zuchtten maar, Dorien maar, vooral Inge juist opgelucht adem halen.
Aangezien beide meiden blijkbaar het voordeel van de twijfel kregen.
Dan dachten we dat dit het was maar, toen Bianca en, Cindy net als Inge naar hun kamer wilden om in te pakken, gebeurde er ineens van alles tegelijk.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 41 HET BUITENGEWONE BUITEN KANSJE
Om te beginnen kregen Eva Ariadne Kim en, Janneke te horen dat zij nu absoluut niet met weekend mochten.
Dit vooral omdat de feiten waarvoor zij vastzaten te ernstig waren.
Direct keken zowel Kim als Janneke Jaap aan en, mopperden, "jullie kunnen me wat, net als de anderen gaan wij wel met weekend!"
"Wat denken jullie wel niet?"
Nu keek Jaap het kwartet aan en, antwoordde kalm maar, beslist " luisteren jullie, gezien de zeer ernstige feiten waarvoor jullie vast zitten en, het potentieel vluchtgevaar is het niet alleen zo dat zowel wij als justitie maar, vooral de reclassering het niet verantwoord vinden om jullie met weekend te laten gaan".
Nu wilden de betrokken meiden direct reageren, zeg maar, rustig protesteren maar, Jaap vervolgde direct, " "het overvallen van supermarkten en, tankstations zijn nog al ernstige feiten"
"Het is niet voor niets dat jullie de maximale straf van 2 jaar die het jeugdrecht kent hebben gekregen".
Van deze opmerking schrokken niet alleen de vier betrokken meiden maar, ook wij en, dan vooral Dorien en, Inge.
Welke laatste net als Linda beseften dat ze blij mochten zijn dat ze na nauwelijks een maand al met weekend mochten.
Ook beseften Dorien en, Inge zich dat ze zich niet moesten laten verleiden tot het uithalen van rottigheid.
Ondertussen zaten we met zijn allen aan de grote tafel koffie of thee te drinken.
Nauwelijks gezeten kregen Eva Janneke Kim en, Ariadne van Carmen de opdracht om naar hun kamer te gaan om hun spullen te pakken.
Hoewel we allemaal zagen geen van de vier meiden het met deze gang van zaken eens was, had niemand van hen het lef om dwars te gaan liggen.
Uiteindelijk nadat het kwartet met hun spullen terugkwamen werden ze meegenomen om gevisiteerd te worden.
Toen dat was gebeurt en, wij onze spullen hadden ingepakt, werden ook wij per kwartet meegenomen naar de visitatie, om gevisiteerd te worden.
Toen dat was gebeurt en, toen we daar doorheen waren mochten we stuk voor stuk meekomen om onze ingeleverde spullen als sieraden telefoons horloges en, dergelijke op te halen.
Direct toen we dat allemaal hadden werden we naar de uitgang begeleid waar al de nodige familie stonden te wachtten.
Buiten gekomen vielen velen waaronder Inge en, Dorien hun ouders in de armen, zo blij waren we met dit buitenkansje.
Ook Bianca en, Cindy werden door Sandra en, Nancy verwelkomd alsof ze een jaar vast hadden gezeten.
Terwijl wij bij kletsten hoorden we Inge en, Dorien zeggen dat zij zich komend weekend koest zouden houden en, zich zouden gedragen.
Aangezien ze de waarschuwing dubbel en, dwars begrepen hadden.
Dan zagen Sandra en, Nancy net als Bianca en, Cindy dat Inge en, Dorien nog steeds met hun ouders stonden te praten maar, konden we terwijl wij instapten niet verstaan waar ze het overhadden.
Wel zagen we dat beiden heftig met hun vader en, moeder in gesprek waren.
Toen wij beide in het kinderzitje zaten en, Nancy en, Sandra zelf ingestapt waren keken ze ons via de binnenspiegel aan en, wilden alles weten over ons verblijf in De Hunnenberg.
Nu keek Cindy Nancy aan en, zuchtte direct, "dat het in een gevangenis een strenge bedoening is, hadden Bianca en, ik al begrepen maar, het was nog veel strenger dan we van Linda Inge en, Dorien hadden begrepen".
Nauwelijks was Cindy uitgesproken of Bianca vervolgde, "dat heb ik vooral gemerkt toen Inge en, ik na tegenwerken en, vervelend doen voor enkele uren in de isoleercel werden gegooid".
"Mam die isoleercel is nog erger dan mijn cel op de afdeling".
Na deze opmerking vertelde Bianca aangevuld door Cindy hoe het zo ver was gekomen.
Ook vertelde Cindy nog van de binnenkomst in De Hunnenberg, waarbij Carmen direct tegen haar optrad toen zij een gegeven bevel bewust negeerde.
Ondertussen schoten we flink op en, terwijl we steeds dichter bij huis kwamen vertelde ook Bianca hoe ze haar gevangenschap ervaren had.
DORIEN EN, INGE
Terwijl wij de poort van de gevangenis uitrijdend vertelden zaten ondertussen ook Inge en, Dorien bij hun ouders in de auto.
Hoewel Dorien en, Inge ook de afgelopen weken hun ervaringen tijdens het bezoekuur met hun ouders Harm en, Marlies ( Dorien) en, Edward en, Isabella( Inge) hadden gedeeld, hadden ze door de altijd op de achtergrond aanwezige bewaarders het beide niet gedurfd om zich helemaal te laten gaan en, hun echte gevoelens te uitten.
Iets wat nu wel openlijk kon, zodat niet alleen wij maar, vooral Dorien en, Inge hoopten dat zij los zouden komen van de criminaliteit en, hun zogenaamde vriendinnen.
Wat niet eens echte vriendinnen waren.
Nu keken Harm en, Marlies Dorien aan en, zuchtte Marlies "Dorien lieverd, wij hebben jullie meerdere malen gewaarschuwd maar, helaas konden jullie je hebzucht net als de groepsdruk geen weerstand bieden"!
"Daar dragen jullie nu de gevolgen van, denk daar maar, eens over na!".
Direct knikte Dorien en, antwoordde, " ja jullie hebben gelijk, het is mijn eigen schuld, iets wat ik pas na de veroordeling echt besefte maar, toen was het te laat".
Ook bij Inge was dit onderweg naar huis het gespreksonderwerp, hierbij zagen Isabella en, Edward al snel dat Inge dat ten volle besefte en, beloofde ze hard haar best te doen om de criminele activiteiten te staken.
In plaats daarvan wilde ze zoals Bernhard geadviseerd had een bijbaantje zoeken maar, betwijfelde Inge direct of er een werkgever zou zijn die
Haar een kans wilde geven.
Tot verbazing van Inge zeiden Edward en, Isabella dat ze al voor Inge aan het zoeken waren, waarbij de kans heel groot was dat ze iets voor haar gevonden hadden.
Terwijl zowel Inge en, Dorien als Bianca en, Cindy inmiddels thuis kwamen zei zowel Isabella tegen Inge als Harm tegen Dorien nogmaals dat ze voor beiden op zoek waren naar een bij baantje.
Ook zeiden ze dat er al contacten waren gelegd en, als de meiden echt wilden ze morgen zouden gaan kijken.
Terwijl dit besproken werd merkten Sandra en, Nancy dat hun dochters nog steeds geen spijt hadden van hun keuze om vrijwillig mee te doen aan het preventieproject van de Hunnenberg maar, ook dat zij de daar gegeven waarschuwingen wel degelijk serieus moesten nemen.
Ook zagen ze dat beide meiden deze dus goed in hun oren hadden geknoopt.
Waarbij het Nancy en, Sandra opviel dat hun dochters lieten blijken dat zij na wat ze nu al hadden meegemaakt zich wel drie keer zouden bedenken eer ze zouden stelen inbreken of een misdrijf zouden plegen.
Dat laatste beloofden Inge Dorien en, Linda ook plechtig aan hun ouders.
Toch merkten Inge en, Dorien dat hun moeders deze belofte maar, half geloofden.
Dat merkten zij vooral toen ze thuis aankwamen en, uitstapten, waarbij zoals de ouders al verwachtten vooral foute vriendinnen hun dochters stonden op te wachtten.
ONZE THUISKOMST
Terwijl dit speelde reden ook Bianca en, Cindy bij Cindy de straat in.
Toen Bianca en, Cindy uit het kinderzitje waren bevrijd, zagen ze dat Leontien en, Mieke al op hen stonden te wachtten.
Direct vroeg Nancy beide meiden om binnen te komen, waar beiden direct gehoor aan gaven.
Bij de thuiskomst van Dorien en, Inge zagen Isabella en, Marlies dat de tam tam zijn werk alweer gedaan had, aangezien er een aantal vriendinnen van de meiden uit het criminele milieu op hen stonden te wachtten.
Deze constatering deed beide moeders het ergste vrezen en, lieten ze ook merken dat ze niet blij waren, dat deze meiden lucht hadden gekregen van het weekendverlof van hun dochters.
Tot verbazing van de ouders leek het er toch op dat de aanhouding voorgeleiding, veroordeling en, het vastzitten positief hadden gewerkt.
Aangezien ze zagen dat de meiden wel begroet werden maar, Inge en, vooral Dorien zich afzijdig hielden en, zelfs een afwerend gebaar maakten, toen en paar meiden na bijgepraat te hebben opperden om vanavond en, komend weekend een juwelier in de stad leeg te halen en, te proberen een paar geldautomaten te kraken.
Hierbij viel het Harm en, Edward op dat waar beide meiden tot hun arrestatie bij zo'n voorstel direct toehapten, beide nu goed nadachten en, Inge als Dorien hun hoofd schudden.
Waarna Dorien zei, "meiden jullie gaan jullie gang maar, maar, wij passen".
Toen ze opmerkingen kregen als, " nou zeg doe niet zo flauw" zagen Isabella en, Marlies dat Dorien eens diep zuchtte, "als jullie ons in de gevangenis gezelschap willen houden ?"
Direct hoorden Inge maar, ook Lisa Marlies Edward en, Harm het Sarcasme in de toon van Dorien.
Iets wat ook de zogenaamde vriendinnen verbaasden maar, al snel begrepen dat Dorien en, Inge gepakt waren en, inmiddels een gevangenisstraf uitzaten maar, met weekend verlof waren.
Wat er voor zorgde dat een aantal meiden afdropen, terwijl een paar andere wilde weten hoe het ons in de gevangenis was vergaan maar, vooral waarvoor we waren veroordeeld en, hoelang we moesten brommen!
BIJ CINDY THUIS
Ondertussen waren Bianca en, Cindy bij Cindy binnen en, viel beide meiden direct op dat alles er nog net zo bij stond als toen zij enkele weken geleden het huis hadden verlaten om naar de kerk te gaan.
Toen de meiden dat zagen dachten ze dat ze niet weg waren geweest maar, hielden die gedachten voor zichzelf.
Toen Cindy zich op de grote bank nestelde merkte ze direct dat ze nat was maar, ook dat ze weer gedrukt had.
Deze constatering maakte Cindy onzeker, want moest ze zich weer aan de strenge regels van haar moeder houden?
Of mocht ze zich ook nu zelf verzorgen?
Om te beginnen kregen Eva Ariadne Kim en, Janneke te horen dat zij nu absoluut niet met weekend mochten.
Dit vooral omdat de feiten waarvoor zij vastzaten te ernstig waren.
Direct keken zowel Kim als Janneke Jaap aan en, mopperden, "jullie kunnen me wat, net als de anderen gaan wij wel met weekend!"
"Wat denken jullie wel niet?"
Nu keek Jaap het kwartet aan en, antwoordde kalm maar, beslist " luisteren jullie, gezien de zeer ernstige feiten waarvoor jullie vast zitten en, het potentieel vluchtgevaar is het niet alleen zo dat zowel wij als justitie maar, vooral de reclassering het niet verantwoord vinden om jullie met weekend te laten gaan".
Nu wilden de betrokken meiden direct reageren, zeg maar, rustig protesteren maar, Jaap vervolgde direct, " "het overvallen van supermarkten en, tankstations zijn nog al ernstige feiten"
"Het is niet voor niets dat jullie de maximale straf van 2 jaar die het jeugdrecht kent hebben gekregen".
Van deze opmerking schrokken niet alleen de vier betrokken meiden maar, ook wij en, dan vooral Dorien en, Inge.
Welke laatste net als Linda beseften dat ze blij mochten zijn dat ze na nauwelijks een maand al met weekend mochten.
Ook beseften Dorien en, Inge zich dat ze zich niet moesten laten verleiden tot het uithalen van rottigheid.
Ondertussen zaten we met zijn allen aan de grote tafel koffie of thee te drinken.
Nauwelijks gezeten kregen Eva Janneke Kim en, Ariadne van Carmen de opdracht om naar hun kamer te gaan om hun spullen te pakken.
Hoewel we allemaal zagen geen van de vier meiden het met deze gang van zaken eens was, had niemand van hen het lef om dwars te gaan liggen.
Uiteindelijk nadat het kwartet met hun spullen terugkwamen werden ze meegenomen om gevisiteerd te worden.
Toen dat was gebeurt en, wij onze spullen hadden ingepakt, werden ook wij per kwartet meegenomen naar de visitatie, om gevisiteerd te worden.
Toen dat was gebeurt en, toen we daar doorheen waren mochten we stuk voor stuk meekomen om onze ingeleverde spullen als sieraden telefoons horloges en, dergelijke op te halen.
Direct toen we dat allemaal hadden werden we naar de uitgang begeleid waar al de nodige familie stonden te wachtten.
Buiten gekomen vielen velen waaronder Inge en, Dorien hun ouders in de armen, zo blij waren we met dit buitenkansje.
Ook Bianca en, Cindy werden door Sandra en, Nancy verwelkomd alsof ze een jaar vast hadden gezeten.
Terwijl wij bij kletsten hoorden we Inge en, Dorien zeggen dat zij zich komend weekend koest zouden houden en, zich zouden gedragen.
Aangezien ze de waarschuwing dubbel en, dwars begrepen hadden.
Dan zagen Sandra en, Nancy net als Bianca en, Cindy dat Inge en, Dorien nog steeds met hun ouders stonden te praten maar, konden we terwijl wij instapten niet verstaan waar ze het overhadden.
Wel zagen we dat beiden heftig met hun vader en, moeder in gesprek waren.
Toen wij beide in het kinderzitje zaten en, Nancy en, Sandra zelf ingestapt waren keken ze ons via de binnenspiegel aan en, wilden alles weten over ons verblijf in De Hunnenberg.
Nu keek Cindy Nancy aan en, zuchtte direct, "dat het in een gevangenis een strenge bedoening is, hadden Bianca en, ik al begrepen maar, het was nog veel strenger dan we van Linda Inge en, Dorien hadden begrepen".
Nauwelijks was Cindy uitgesproken of Bianca vervolgde, "dat heb ik vooral gemerkt toen Inge en, ik na tegenwerken en, vervelend doen voor enkele uren in de isoleercel werden gegooid".
"Mam die isoleercel is nog erger dan mijn cel op de afdeling".
Na deze opmerking vertelde Bianca aangevuld door Cindy hoe het zo ver was gekomen.
Ook vertelde Cindy nog van de binnenkomst in De Hunnenberg, waarbij Carmen direct tegen haar optrad toen zij een gegeven bevel bewust negeerde.
Ondertussen schoten we flink op en, terwijl we steeds dichter bij huis kwamen vertelde ook Bianca hoe ze haar gevangenschap ervaren had.
DORIEN EN, INGE
Terwijl wij de poort van de gevangenis uitrijdend vertelden zaten ondertussen ook Inge en, Dorien bij hun ouders in de auto.
Hoewel Dorien en, Inge ook de afgelopen weken hun ervaringen tijdens het bezoekuur met hun ouders Harm en, Marlies ( Dorien) en, Edward en, Isabella( Inge) hadden gedeeld, hadden ze door de altijd op de achtergrond aanwezige bewaarders het beide niet gedurfd om zich helemaal te laten gaan en, hun echte gevoelens te uitten.
Iets wat nu wel openlijk kon, zodat niet alleen wij maar, vooral Dorien en, Inge hoopten dat zij los zouden komen van de criminaliteit en, hun zogenaamde vriendinnen.
Wat niet eens echte vriendinnen waren.
Nu keken Harm en, Marlies Dorien aan en, zuchtte Marlies "Dorien lieverd, wij hebben jullie meerdere malen gewaarschuwd maar, helaas konden jullie je hebzucht net als de groepsdruk geen weerstand bieden"!
"Daar dragen jullie nu de gevolgen van, denk daar maar, eens over na!".
Direct knikte Dorien en, antwoordde, " ja jullie hebben gelijk, het is mijn eigen schuld, iets wat ik pas na de veroordeling echt besefte maar, toen was het te laat".
Ook bij Inge was dit onderweg naar huis het gespreksonderwerp, hierbij zagen Isabella en, Edward al snel dat Inge dat ten volle besefte en, beloofde ze hard haar best te doen om de criminele activiteiten te staken.
In plaats daarvan wilde ze zoals Bernhard geadviseerd had een bijbaantje zoeken maar, betwijfelde Inge direct of er een werkgever zou zijn die
Haar een kans wilde geven.
Tot verbazing van Inge zeiden Edward en, Isabella dat ze al voor Inge aan het zoeken waren, waarbij de kans heel groot was dat ze iets voor haar gevonden hadden.
Terwijl zowel Inge en, Dorien als Bianca en, Cindy inmiddels thuis kwamen zei zowel Isabella tegen Inge als Harm tegen Dorien nogmaals dat ze voor beiden op zoek waren naar een bij baantje.
Ook zeiden ze dat er al contacten waren gelegd en, als de meiden echt wilden ze morgen zouden gaan kijken.
Terwijl dit besproken werd merkten Sandra en, Nancy dat hun dochters nog steeds geen spijt hadden van hun keuze om vrijwillig mee te doen aan het preventieproject van de Hunnenberg maar, ook dat zij de daar gegeven waarschuwingen wel degelijk serieus moesten nemen.
Ook zagen ze dat beide meiden deze dus goed in hun oren hadden geknoopt.
Waarbij het Nancy en, Sandra opviel dat hun dochters lieten blijken dat zij na wat ze nu al hadden meegemaakt zich wel drie keer zouden bedenken eer ze zouden stelen inbreken of een misdrijf zouden plegen.
Dat laatste beloofden Inge Dorien en, Linda ook plechtig aan hun ouders.
Toch merkten Inge en, Dorien dat hun moeders deze belofte maar, half geloofden.
Dat merkten zij vooral toen ze thuis aankwamen en, uitstapten, waarbij zoals de ouders al verwachtten vooral foute vriendinnen hun dochters stonden op te wachtten.
ONZE THUISKOMST
Terwijl dit speelde reden ook Bianca en, Cindy bij Cindy de straat in.
Toen Bianca en, Cindy uit het kinderzitje waren bevrijd, zagen ze dat Leontien en, Mieke al op hen stonden te wachtten.
Direct vroeg Nancy beide meiden om binnen te komen, waar beiden direct gehoor aan gaven.
Bij de thuiskomst van Dorien en, Inge zagen Isabella en, Marlies dat de tam tam zijn werk alweer gedaan had, aangezien er een aantal vriendinnen van de meiden uit het criminele milieu op hen stonden te wachtten.
Deze constatering deed beide moeders het ergste vrezen en, lieten ze ook merken dat ze niet blij waren, dat deze meiden lucht hadden gekregen van het weekendverlof van hun dochters.
Tot verbazing van de ouders leek het er toch op dat de aanhouding voorgeleiding, veroordeling en, het vastzitten positief hadden gewerkt.
Aangezien ze zagen dat de meiden wel begroet werden maar, Inge en, vooral Dorien zich afzijdig hielden en, zelfs een afwerend gebaar maakten, toen en paar meiden na bijgepraat te hebben opperden om vanavond en, komend weekend een juwelier in de stad leeg te halen en, te proberen een paar geldautomaten te kraken.
Hierbij viel het Harm en, Edward op dat waar beide meiden tot hun arrestatie bij zo'n voorstel direct toehapten, beide nu goed nadachten en, Inge als Dorien hun hoofd schudden.
Waarna Dorien zei, "meiden jullie gaan jullie gang maar, maar, wij passen".
Toen ze opmerkingen kregen als, " nou zeg doe niet zo flauw" zagen Isabella en, Marlies dat Dorien eens diep zuchtte, "als jullie ons in de gevangenis gezelschap willen houden ?"
Direct hoorden Inge maar, ook Lisa Marlies Edward en, Harm het Sarcasme in de toon van Dorien.
Iets wat ook de zogenaamde vriendinnen verbaasden maar, al snel begrepen dat Dorien en, Inge gepakt waren en, inmiddels een gevangenisstraf uitzaten maar, met weekend verlof waren.
Wat er voor zorgde dat een aantal meiden afdropen, terwijl een paar andere wilde weten hoe het ons in de gevangenis was vergaan maar, vooral waarvoor we waren veroordeeld en, hoelang we moesten brommen!
BIJ CINDY THUIS
Ondertussen waren Bianca en, Cindy bij Cindy binnen en, viel beide meiden direct op dat alles er nog net zo bij stond als toen zij enkele weken geleden het huis hadden verlaten om naar de kerk te gaan.
Toen de meiden dat zagen dachten ze dat ze niet weg waren geweest maar, hielden die gedachten voor zichzelf.
Toen Cindy zich op de grote bank nestelde merkte ze direct dat ze nat was maar, ook dat ze weer gedrukt had.
Deze constatering maakte Cindy onzeker, want moest ze zich weer aan de strenge regels van haar moeder houden?
Of mocht ze zich ook nu zelf verzorgen?
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 42 IN HET VRIJE WEEKEND
Direct keek Cindy naar Bianca, die ook al niet wist wat er na de babybehandeling vanaf de vakantie nu wel of niet mocht.
Na een korte onaangename stilte die er nu ontstond, verbraken Sandra en, Nancy de stilte en, keek Nancy Cindy aan en, antwoordde "hoewel ik de kinderstoel en, de box net als het ledikant heb laten staan".
"Net zo de kinderlijke kleding en, het tuigje bewaard heb, hoeft dat niet als jij echt niet wil!"
Direct zag Nancy de opluchting in de ogen van haar dochter, die direct antwoordde, " mam daar ben ik blij mee".
"Ook al begrijp ik echt wel dat je mijn bedplassen zat was en, je mij een lesje wilde geven!
Nu knikte Nancy terwijl er een glimlach op haar gezicht verscheen , waarmee de vrede tussen moeder en, dochter getekend leek.
Dit betekende zoals Cindy merkte ook dat ze zonder bezwaar op de bank mocht blijven zitten en, ook de koffie waar ze om vroeg kreeg en, wel in een gewoon kopje.
Datzelfde gold voor Bianca maar, waar Cindy na de koffie op de bank bleef zitten met een boek wat ze van de gevangenisbibliotheek geleend had.
Totdat ze haar koffie op had en, Nancy vroeg "Cindy kom je?"
"Dan gaan we eten".
Direct keek Cindy Nancy aan en, zei dan "mam dat je me in de kinderstoel zet en, een slab voor doet vindt ik prima maar, mag ik dan wel een gewone maaltijd?
Direct keek Nancy Cindy aan en, knikte.
"Cindy, ik bied je mijn nederige excuses aan".
"Doordat ik jou bedplassen spuugzat was, wilde ik je voorlopig opnieuw opvoeden vanaf anderhalf jaar".
"Begrijp je?"
Tot opluchting van Nancy zei Cindy, " ja hoor mam en, op zich vindt ik die kinderstoel box en, het ledikantje nog niet eens zo erg".
"Er zijn zelfs momenten geweest dat ik in de gevangenis op mijn bed lag, ik verlangde naar het vastliggen in het ledikantje".
Van dat laatste keek Nancy op maar, zei nogmaals, "Cindy ik besefte pas toen jullie weg waren hoe ver ik was gegaan en, hoe jij dat beleefd moet hebben".
"Ook besefte ik dat jij en, Bianca jullie van je goeie kant hebben laten zien toen jullie je vrijwillig lieten insluiten om Dorien Inge en, Linda te steunen"!
Dan zweeg Nancy, keek Cindy haar aan die zuchtte ook diep en, zei "mam dat Dorien Inge en, Linda geen lieverdjes zijn en, korte lontjes hebben wisten we wel en, hebben we de afgelopen weken vaak genoeg gezien".
"Toch hebben de meeste meiden ook hun nette beschaafde momenten hoor".
Ondertussen zat Cindy in de kinderstoel en, ook nu met het tuigje maar, vond ze dat deze vrijdagavond helemaal niet erg.
Sterker het zorgde er voor dat ze voor het eerst sinds haar arrestatie totaal ontspande.
Zodat ze netjes hapte van de lepeltjes macaroni die Nancy haar voorhield.
Toen ze tegen kwart voor 7 klaar waren met eten dacht Cindy dat ze nu direct in bad moest en, net als eerst ook om 7 uur naar bed moest.
In plaats daarvan zei Nancy ineens, "Cindy als jij wil mag je nu naar Bianca en, verwacht ik je rond half 10 terug".
Nu zag Nancy Cindy stralen Nancy aankijken en, zuchtten, "mam je bent geweldig".
Dit deed Nancy Cindy aankijken en, zij ze "kom Cindy dan zal ik je verschonen dan kan je naar Bianca lekker chillen".
BIANCA
Ook voor Bianca was de thuiskomst na een maand opsluiting een opluchting maar, waar Cindy blij was dat Nancy haar niet weer in de baby rol drukte, wilde Bianca direct na thuiskomst in de box zitten.
Dit zorgde ervoor dat toen Cindy binnenkwam ze even met haar ogen knipperde toen Bianca met alleen een safariluier en, een kort kinderlijk shirt in de box zat.
Ondanks dat Cindy wist dat Bianca in tegenstellig tot haar zelf de babybehandeling wel kon waarderen.
Nauwelijks op de bank gezeten keek Sandra Cindy aan en, vroeg "Cindy wil je Bianca verschonen?"
Nog voor Sandra was uitgesproken zag ze beide meiden stralen.
Bianca omdat zij weer eens als baby werd behandeld en, nergens aan hoefde te denken of zich druk over hoefde te maken.
Terwijl Cindy juist genoot van het feit dat ze behalve dan dat ze een luier moest dragen omdat ze nu eenmaal incontinent was, ze verder als een 17 jarige werd behandeld.
Hierdoor zag Sandra dat het een win win situatie was.
DORIEN EN, INGE
Op het moment dat Cindy Bianca verzorgde zaten Dorien Linda en, Inge bij Dorien thuis aan het diner.
Hierbij kregen ze alle drie een compliment voor hun positieve gedrag bij thuiskomst.
Voor dat echter zo ver was hadden ze eerst koffie gedronken met daarbij wat lekkers.
Op het moment dat Isabelle dit verzorgde vertelden Inge en, Dorien hoe ze de afgelopen vier weken gevangenschap hadden ervaren.
Tot opluchting van Edward en, Isabella maar, ook van Harm en, Marlies bleek de harde leerschool, die de Hunnenberg is wel en positieve uitwerking op hun dochters te hebben en, miste ook de opmerking van Bernhard zijn uitwerking niet.
Wat bleek toen alle drie tijdens de koffie zeiden dat ze best een weekendbaantje wilden.
Uitgesproken zag Dorien dat het al half 7 was geweest en, Harm en, Edward opstonden en. zeiden "meiden daar houden we jullie aan maar, nu als de bliksem verschonen".
Om dan te vervolgen, " dan kunnen we zo snel mogelijk gaan".
Tot verbazing maar, vooral opluchting van beide vaders handelden de drie meiden onmiddellijk en, stonden ze al snel, dus ruim voor vertrek klaar.
Zodoende melden ze zich om 10 voor 7 bij het filiaal van Albert-Heijn in het winkelcentrum, waar ze zich bij de servicebalie melden en, vertelden waar ze voor kwamen.
Nu werd direct de bedrijfsleider gewaarschuwd, welke hen direct meenam naar zijn kantoortje.
HET SOLICITATIE GESPREK.
In het kantoortje stelden zowel de meiden als de bedrijfsleider zich voor, waarna de bedrijfsleider het woord nam.
" Meiden mooi om te zien dat jullie het jullie gegeven advies ter harte nemen maar, gezien het feit dat jullie op dit moment maar, beperkt inzetbaar zijn mogen jullie als je weet dat je met verlof mag dat laten weten."
"Zodat ik jullie dan zo snel mogelijk kan inroosteren".
Deze vraag werd direct met de gevraagde belofte beantwoord.
Waarna Dorien direct vroeg, "meneer hoe lang van te voren wilt u dat weten?"
"Dorien ik ben voor jullie gewoon Jan maar, als jullie me 2 a 3 dagen tevoren laten weten dat jullie met weekend mogen komt dat wel goed".
"Dan even een waarschuwing, net als iedereen moeten jullie als jullie snoep drank of wat dan ook uit de winkel willen meenemen dat net als alle klanten wel bij je collega's bij de kassa afrekenen".
"Duidelijk meiden?"
Nu keek Inge op en, zuchtte " ja Jan, één keer vastzitten is één keer te veel".
Nu knikten ook Linda en, Dorien waarna Jan doorging, " als jullie iemand betrappen druk dan op de pieper die ik jullie zo geef en, die je aan de riem op je broek bij je draagt".
"probeer dan ook om de boef staande te houden en, mocht dat niet lukken probeer dan te onthouden hoe hij of zij eruit ziet".
Dit beloofden alle drie onmiddellijk waarna Jan de meiden meenam voor een rondleiding door de winkel, terwijl Dorien en, Linda besefte hoe verleidelijk het was om vooral geurtjes en, cosmetica achterover te drukken.
Direct na de rondleiding nam Jan de meiden mee naar de kleedruimte waar hij de bedrijfskleding voor de meiden pakte en, zij zich mochten omkleden.
BIANCA EN, CINDY
Terwijl Dorien Inge en, Linda werden rondgeleid genoten Bianca en, Cindy elk op hun eigen manier.
Toen Bianca nadat Cindy binnen was nog wat in de box had gespeeld en, ze van Cindy tegen kwart over 8 uur nog een flesje melk en, een fruithapje had gehad, gaf ze aan dat zij in bad en, naar bed wilde.
Deze vraag verbaasde Cindy maar, Sandra knikte en, zei "Bianca Cindy mag jou in bad doen en, als zij jou gewassen heeft doet ze jou een katoenenluier om en, krijg je een plasticbroek aan".
Hierop knikte Bianca dat dit goed was, waarna Cindy haar meenam naar boven en, uitkleedde.
Hierbij zag ze niet alleen dat de luier van haar hartsvriendin kletsnat was en, Bianca nu lag te drukken maar, vooral rustig bleef liggen.
DE EERSTE AVONDDIENST IN DE SUPERMARKT
Op het moment dat Cindy Bianca naar bed bracht werden Inge Dorien en, Linda aan de andere medewerkers voorgesteld.
Toen dat was gebeurt was het inmiddels half 8 en, werden de meiden stuk voor stuk aan het werk gezet.
De eerste opdracht was toiletpapier maar, ook vochtig toiletpapier op merk vanaf de grote kar in het goeie schap te plaatsen.
Inge kreeg ondertussen de opdracht om samen met een ander meisje binnengekomen lege flessen op grote en, merk te selecteren en, de flessen in de goeie krat te plaatsen.
Om deze dan weer op de kar van het betreffende merk te zetten, het betreffende meisje bleek net als Inge 17 te zijn terwijl de jongen die hen even later kwam helpen bijna 18 was.
Al snel merkte Inge dat beiden van alles van Inge wilden weten.
Doordat Inge met het ene meisje dat zich voorstelde als Mieke en, de jongen als Jaap in het magazijn werkten hadden zij geen direct contact met klanten.
Iets wat Dorien en, Linda wel hadden maar, ze geen moeite mee hadden maar, rustig doorgingen met hun opdracht.
Dat een paar meiden waar Dorien en, Linda mee hadden ingebroken en, overvallen hadden gepleegd en, die hen bij thuiskomst hadden verwelkomt nu kwamen kijken verbaasde hen niet.
Net zo min als dat Babette Esmee en, Stella probeerden te provoceren door voor hun neus te proberen kleine artikelen waaronder scheermesjes en, oogschaduw in hun zakken te steken.
In plaats van de meiden te laten lopen reageerde Linda maar, vooral Dorien onmiddellijk, "hé daar haal die zakken leeg en, leg alles netjes terug!
" Waarom zou ik?" vroeg Stella Dorien aankijkend.
"Omdat jullie anders een groot risico lopen dat jullie ons in Nijmegen gezelschap mogen komen houden en, als jullie denken dat de bajes een hotel is!"
"Vergissen jullie je gigantische".
Antwoordde Dorien terwijl ze gewoon met haar werk doorging.
Ondertussen kwamen de manager en, zijn assistent terug van een onderling overleg.
Direct keken beiden Dorien en, Inge aan en, vroeg "hebben jullie moeilijkheden?"
"Nee hoor maar, deze meiden hoorden ook tot het clubje waarmee wij rottigheid mee hebben uitgevreten en, dachten blijkbaar dat zij ons wel aan hun kant zouden vinden en, wij hen zouden ontzien".
Dan keek de manager die zich inmiddels voorstelde als Christiaan en, zei Dorien Linda goed gedaan".
Dan keek hij Babette Esmee en, Stella aan en, zei, "kom mee dan leggen we alle spullen netjes terug en, noteer ik jullie gegevens en, is het voor deze keer klaar".
Om dan terwijl ze wegliepen door te gaan, " als jullie hier of in het winkelcentrum weer betrapt worden doen we aangifte bij de politie en, wacht jullie hetzelfde lot als Dorien Linda en, Inge".
Tot verbazing van Linda en, Dorien liepen Stella Esmee en, Babette met Christiaan mee om de zaak af te handelen en, zei zijn assistent.
" Goed gedaan meiden, dit laat zien dat jullie van jullie detentie geleerd hebben".
Om dan verder te gaan, " meiden het is bijna 9 uur, dat betekend dat als jullie als dit klaar is het ook voor vanavond klaar is".
Direct knikten Dorien en, Linda, terwijl ze de laatste pakken keukenpapier op de goeie plaats zetten.
Toen dat was gebeurt pakten ze de kar en, zetten deze in het magazijn terug.
Hierna melden ze zich bij Christiaan, terwijl ze Inge aan zagen komen, die Christiaan aankeek en, grapte.
"Christiaan, ik kan geen krat of fles meer zien zeg!".
Direct keek Christiaan op en, zei "jullie hebben alle 3 netjes gewerkt en, je goed gedragen".
Als jullie even meelopen naar mijn kantoor kunnen we nog wat formulieren invullen en, tekenen, dan is het voor vanavond genoeg en, zie ik jullie morgen om half9."
Aangekomen bij heet kantoor werd alles geregeld en, zei Christiaan dat hij tevreden was.
Dan vroeg Inge Christaan, de winkel gaat voor het personeel toch om 7 uur al open?"
"Ja Inge maar, aangezien veel van vooral mijn zaterdagpersoneel relatief jong zijn en, net als jullie maar, 6 uur per dag mogen werken verdeel ik jullie over de dag".
Nu knikten de meiden en, vertelden Linda en, Dorien nadat zij de laatste formulieren hadden ingevuld en, ze zich alle drie hadden verschoond aan Inge dat zij Stella Esmee en, Babette op heterdaad hadden betrapt.
Toen zij dachten dat Dorien en, Linda hen wel zouden laten lopen, ze van een koude kermis thuis kwamen.
Terwijl Inge werd bijgepraat waren de ouders van de meiden gearriveerd en, werden ook zij bijgepraat.
Hierna waren ze alle drie vlug vertrokken, onderweg naar huis vertelden zowel Inge als Dorien en, Linda dat ze fijn hadden gewerkt en, het met collega's best klikte.
Ook vertelden ze alle drie 3 dat Christiaan en, de assistent bedrijfsleider tevreden waren en, zij alle 3 om half negen morgenochtend op het werk verwachten.
Ook vertelden Dorien en, Linda dat zij Stella Esmee en, Babette op heterdaad hadden betrapt " en, dan probeerden ze onder onze ogen dure cosmetica scheermesjes en, oogschaduw in hun zakken te verbergen".
Ondertussen waren alle drie de meiden met hun ouders bij de auto 's waar ze merkten dat ze nat waren, iets wat ze voor nu maar, voor lief namen.
ONDERTUSSEN BIJ BIANCA
Waar Dorien Inge en, Linda deze Donderdagavond aan het werk waren deed Cindy bij Sandra en, Bianca thuis Bianca in bad.
Waarbij Cindy zag dat terwijl zij de behandeling als baby verschrikkelijk vond, haar vriendin van de streling wasbeurt en, de lieve kleine woordjes lag te genieten.
Dat deed Bianca ook toen Cindy haar uit het bad haalde haar afdroogde insmeerde met babylotion en, haar op verzoek van Sandra een katoenenluier omdeed.
Toen Cindy dat zag keek ze Sandra aan en, zei "waar ik dat thuis al helemaal niet wilde, heb ik katoenenluiers in de gevangenis zelfs gemist".
Hoewel Cindy wist dat Bianca het allemaal veel minder erg vond als zijzelf verbaasde dit antwoord haar toch wel.
Toch had Cindy de katoenenluier over de onderbuik van Bianca gevouwen en, de luier vastgespeld.
Hierna kleedde Cindy haar vriendin verder aan en, mocht daarna ook nog de tanden van haar vriendin poetsen.
Hierna vroeg Cindy of Bianca nog mee ging om beneden wat te drinken of direct naar bed ging!
"Cindy dat ik door die twee prikken incontinent ben is niet altijd leuk maar, ik merk dat ik hierdoor makkelijker ontspan".
Nu wilde Cindy reageren maar, Bianca vervolgde, " bovendien heb ik het klein zijn sinds onze aanhouding vier weken geleden gemist!"
Aan de gezichtsuitdrukking van Bianca zag Cindy dat haar vriendin het meende.
Dan vroeg Cindy nog een keer of Bianca mee ging naar beneden om samen wat te drinken.
Direct keek Bianca Cindy aan en, antwoordde, "nee Cindy ik wil naar bed".
"Nou kom dan maar, Bianca dan zal ik je naar bed brengen!
Zonder dat de meiden het hadden gemerkt was Sandra komen kijken of alles goed ging en, reageerde direct.
"dat lijkt me een goed idee Cindy"
Op de kamer van Bianca gekomen zagen de meiden dat zowel het ledikant als de commode nog net zo stonden als toen ze 4 weken geleden het huis hadden verlaten om naar de kerk te gaan.
Onbewust ging Bianca direct op de nog steeds in het ledikant liggende en, aan het bed vastgemaakte trappelzak liggen.
Welke direct door Cindy werd afgesloten, zodat Bianca direct volledig vast lag.
Tot slot kreeg Bianca van Cindy een speentje, waarna Cindy Bianca alleen liet en, zelf naar beneden ging.
Hier kreeg ze op haar eigen verzoek koffie van Sandra en, praten ze terwijl de tijd doortikte samen na over de afgelopen vier weken.
Zo werd het al snel 9 uur, wat betekende dat Cindy opstond om naar de gang te lopen haar jas te pakken en, naar huis te gaan.
Echter op het moment dat Cindy de gang in wilde lopen keek Sandra haar recht in haar gezicht en, zei " Cindy even wachtten!"
Direct keek Cindy naar Bianca, die ook al niet wist wat er na de babybehandeling vanaf de vakantie nu wel of niet mocht.
Na een korte onaangename stilte die er nu ontstond, verbraken Sandra en, Nancy de stilte en, keek Nancy Cindy aan en, antwoordde "hoewel ik de kinderstoel en, de box net als het ledikant heb laten staan".
"Net zo de kinderlijke kleding en, het tuigje bewaard heb, hoeft dat niet als jij echt niet wil!"
Direct zag Nancy de opluchting in de ogen van haar dochter, die direct antwoordde, " mam daar ben ik blij mee".
"Ook al begrijp ik echt wel dat je mijn bedplassen zat was en, je mij een lesje wilde geven!
Nu knikte Nancy terwijl er een glimlach op haar gezicht verscheen , waarmee de vrede tussen moeder en, dochter getekend leek.
Dit betekende zoals Cindy merkte ook dat ze zonder bezwaar op de bank mocht blijven zitten en, ook de koffie waar ze om vroeg kreeg en, wel in een gewoon kopje.
Datzelfde gold voor Bianca maar, waar Cindy na de koffie op de bank bleef zitten met een boek wat ze van de gevangenisbibliotheek geleend had.
Totdat ze haar koffie op had en, Nancy vroeg "Cindy kom je?"
"Dan gaan we eten".
Direct keek Cindy Nancy aan en, zei dan "mam dat je me in de kinderstoel zet en, een slab voor doet vindt ik prima maar, mag ik dan wel een gewone maaltijd?
Direct keek Nancy Cindy aan en, knikte.
"Cindy, ik bied je mijn nederige excuses aan".
"Doordat ik jou bedplassen spuugzat was, wilde ik je voorlopig opnieuw opvoeden vanaf anderhalf jaar".
"Begrijp je?"
Tot opluchting van Nancy zei Cindy, " ja hoor mam en, op zich vindt ik die kinderstoel box en, het ledikantje nog niet eens zo erg".
"Er zijn zelfs momenten geweest dat ik in de gevangenis op mijn bed lag, ik verlangde naar het vastliggen in het ledikantje".
Van dat laatste keek Nancy op maar, zei nogmaals, "Cindy ik besefte pas toen jullie weg waren hoe ver ik was gegaan en, hoe jij dat beleefd moet hebben".
"Ook besefte ik dat jij en, Bianca jullie van je goeie kant hebben laten zien toen jullie je vrijwillig lieten insluiten om Dorien Inge en, Linda te steunen"!
Dan zweeg Nancy, keek Cindy haar aan die zuchtte ook diep en, zei "mam dat Dorien Inge en, Linda geen lieverdjes zijn en, korte lontjes hebben wisten we wel en, hebben we de afgelopen weken vaak genoeg gezien".
"Toch hebben de meeste meiden ook hun nette beschaafde momenten hoor".
Ondertussen zat Cindy in de kinderstoel en, ook nu met het tuigje maar, vond ze dat deze vrijdagavond helemaal niet erg.
Sterker het zorgde er voor dat ze voor het eerst sinds haar arrestatie totaal ontspande.
Zodat ze netjes hapte van de lepeltjes macaroni die Nancy haar voorhield.
Toen ze tegen kwart voor 7 klaar waren met eten dacht Cindy dat ze nu direct in bad moest en, net als eerst ook om 7 uur naar bed moest.
In plaats daarvan zei Nancy ineens, "Cindy als jij wil mag je nu naar Bianca en, verwacht ik je rond half 10 terug".
Nu zag Nancy Cindy stralen Nancy aankijken en, zuchtten, "mam je bent geweldig".
Dit deed Nancy Cindy aankijken en, zij ze "kom Cindy dan zal ik je verschonen dan kan je naar Bianca lekker chillen".
BIANCA
Ook voor Bianca was de thuiskomst na een maand opsluiting een opluchting maar, waar Cindy blij was dat Nancy haar niet weer in de baby rol drukte, wilde Bianca direct na thuiskomst in de box zitten.
Dit zorgde ervoor dat toen Cindy binnenkwam ze even met haar ogen knipperde toen Bianca met alleen een safariluier en, een kort kinderlijk shirt in de box zat.
Ondanks dat Cindy wist dat Bianca in tegenstellig tot haar zelf de babybehandeling wel kon waarderen.
Nauwelijks op de bank gezeten keek Sandra Cindy aan en, vroeg "Cindy wil je Bianca verschonen?"
Nog voor Sandra was uitgesproken zag ze beide meiden stralen.
Bianca omdat zij weer eens als baby werd behandeld en, nergens aan hoefde te denken of zich druk over hoefde te maken.
Terwijl Cindy juist genoot van het feit dat ze behalve dan dat ze een luier moest dragen omdat ze nu eenmaal incontinent was, ze verder als een 17 jarige werd behandeld.
Hierdoor zag Sandra dat het een win win situatie was.
DORIEN EN, INGE
Op het moment dat Cindy Bianca verzorgde zaten Dorien Linda en, Inge bij Dorien thuis aan het diner.
Hierbij kregen ze alle drie een compliment voor hun positieve gedrag bij thuiskomst.
Voor dat echter zo ver was hadden ze eerst koffie gedronken met daarbij wat lekkers.
Op het moment dat Isabelle dit verzorgde vertelden Inge en, Dorien hoe ze de afgelopen vier weken gevangenschap hadden ervaren.
Tot opluchting van Edward en, Isabella maar, ook van Harm en, Marlies bleek de harde leerschool, die de Hunnenberg is wel en positieve uitwerking op hun dochters te hebben en, miste ook de opmerking van Bernhard zijn uitwerking niet.
Wat bleek toen alle drie tijdens de koffie zeiden dat ze best een weekendbaantje wilden.
Uitgesproken zag Dorien dat het al half 7 was geweest en, Harm en, Edward opstonden en. zeiden "meiden daar houden we jullie aan maar, nu als de bliksem verschonen".
Om dan te vervolgen, " dan kunnen we zo snel mogelijk gaan".
Tot verbazing maar, vooral opluchting van beide vaders handelden de drie meiden onmiddellijk en, stonden ze al snel, dus ruim voor vertrek klaar.
Zodoende melden ze zich om 10 voor 7 bij het filiaal van Albert-Heijn in het winkelcentrum, waar ze zich bij de servicebalie melden en, vertelden waar ze voor kwamen.
Nu werd direct de bedrijfsleider gewaarschuwd, welke hen direct meenam naar zijn kantoortje.
HET SOLICITATIE GESPREK.
In het kantoortje stelden zowel de meiden als de bedrijfsleider zich voor, waarna de bedrijfsleider het woord nam.
" Meiden mooi om te zien dat jullie het jullie gegeven advies ter harte nemen maar, gezien het feit dat jullie op dit moment maar, beperkt inzetbaar zijn mogen jullie als je weet dat je met verlof mag dat laten weten."
"Zodat ik jullie dan zo snel mogelijk kan inroosteren".
Deze vraag werd direct met de gevraagde belofte beantwoord.
Waarna Dorien direct vroeg, "meneer hoe lang van te voren wilt u dat weten?"
"Dorien ik ben voor jullie gewoon Jan maar, als jullie me 2 a 3 dagen tevoren laten weten dat jullie met weekend mogen komt dat wel goed".
"Dan even een waarschuwing, net als iedereen moeten jullie als jullie snoep drank of wat dan ook uit de winkel willen meenemen dat net als alle klanten wel bij je collega's bij de kassa afrekenen".
"Duidelijk meiden?"
Nu keek Inge op en, zuchtte " ja Jan, één keer vastzitten is één keer te veel".
Nu knikten ook Linda en, Dorien waarna Jan doorging, " als jullie iemand betrappen druk dan op de pieper die ik jullie zo geef en, die je aan de riem op je broek bij je draagt".
"probeer dan ook om de boef staande te houden en, mocht dat niet lukken probeer dan te onthouden hoe hij of zij eruit ziet".
Dit beloofden alle drie onmiddellijk waarna Jan de meiden meenam voor een rondleiding door de winkel, terwijl Dorien en, Linda besefte hoe verleidelijk het was om vooral geurtjes en, cosmetica achterover te drukken.
Direct na de rondleiding nam Jan de meiden mee naar de kleedruimte waar hij de bedrijfskleding voor de meiden pakte en, zij zich mochten omkleden.
BIANCA EN, CINDY
Terwijl Dorien Inge en, Linda werden rondgeleid genoten Bianca en, Cindy elk op hun eigen manier.
Toen Bianca nadat Cindy binnen was nog wat in de box had gespeeld en, ze van Cindy tegen kwart over 8 uur nog een flesje melk en, een fruithapje had gehad, gaf ze aan dat zij in bad en, naar bed wilde.
Deze vraag verbaasde Cindy maar, Sandra knikte en, zei "Bianca Cindy mag jou in bad doen en, als zij jou gewassen heeft doet ze jou een katoenenluier om en, krijg je een plasticbroek aan".
Hierop knikte Bianca dat dit goed was, waarna Cindy haar meenam naar boven en, uitkleedde.
Hierbij zag ze niet alleen dat de luier van haar hartsvriendin kletsnat was en, Bianca nu lag te drukken maar, vooral rustig bleef liggen.
DE EERSTE AVONDDIENST IN DE SUPERMARKT
Op het moment dat Cindy Bianca naar bed bracht werden Inge Dorien en, Linda aan de andere medewerkers voorgesteld.
Toen dat was gebeurt was het inmiddels half 8 en, werden de meiden stuk voor stuk aan het werk gezet.
De eerste opdracht was toiletpapier maar, ook vochtig toiletpapier op merk vanaf de grote kar in het goeie schap te plaatsen.
Inge kreeg ondertussen de opdracht om samen met een ander meisje binnengekomen lege flessen op grote en, merk te selecteren en, de flessen in de goeie krat te plaatsen.
Om deze dan weer op de kar van het betreffende merk te zetten, het betreffende meisje bleek net als Inge 17 te zijn terwijl de jongen die hen even later kwam helpen bijna 18 was.
Al snel merkte Inge dat beiden van alles van Inge wilden weten.
Doordat Inge met het ene meisje dat zich voorstelde als Mieke en, de jongen als Jaap in het magazijn werkten hadden zij geen direct contact met klanten.
Iets wat Dorien en, Linda wel hadden maar, ze geen moeite mee hadden maar, rustig doorgingen met hun opdracht.
Dat een paar meiden waar Dorien en, Linda mee hadden ingebroken en, overvallen hadden gepleegd en, die hen bij thuiskomst hadden verwelkomt nu kwamen kijken verbaasde hen niet.
Net zo min als dat Babette Esmee en, Stella probeerden te provoceren door voor hun neus te proberen kleine artikelen waaronder scheermesjes en, oogschaduw in hun zakken te steken.
In plaats van de meiden te laten lopen reageerde Linda maar, vooral Dorien onmiddellijk, "hé daar haal die zakken leeg en, leg alles netjes terug!
" Waarom zou ik?" vroeg Stella Dorien aankijkend.
"Omdat jullie anders een groot risico lopen dat jullie ons in Nijmegen gezelschap mogen komen houden en, als jullie denken dat de bajes een hotel is!"
"Vergissen jullie je gigantische".
Antwoordde Dorien terwijl ze gewoon met haar werk doorging.
Ondertussen kwamen de manager en, zijn assistent terug van een onderling overleg.
Direct keken beiden Dorien en, Inge aan en, vroeg "hebben jullie moeilijkheden?"
"Nee hoor maar, deze meiden hoorden ook tot het clubje waarmee wij rottigheid mee hebben uitgevreten en, dachten blijkbaar dat zij ons wel aan hun kant zouden vinden en, wij hen zouden ontzien".
Dan keek de manager die zich inmiddels voorstelde als Christiaan en, zei Dorien Linda goed gedaan".
Dan keek hij Babette Esmee en, Stella aan en, zei, "kom mee dan leggen we alle spullen netjes terug en, noteer ik jullie gegevens en, is het voor deze keer klaar".
Om dan terwijl ze wegliepen door te gaan, " als jullie hier of in het winkelcentrum weer betrapt worden doen we aangifte bij de politie en, wacht jullie hetzelfde lot als Dorien Linda en, Inge".
Tot verbazing van Linda en, Dorien liepen Stella Esmee en, Babette met Christiaan mee om de zaak af te handelen en, zei zijn assistent.
" Goed gedaan meiden, dit laat zien dat jullie van jullie detentie geleerd hebben".
Om dan verder te gaan, " meiden het is bijna 9 uur, dat betekend dat als jullie als dit klaar is het ook voor vanavond klaar is".
Direct knikten Dorien en, Linda, terwijl ze de laatste pakken keukenpapier op de goeie plaats zetten.
Toen dat was gebeurt pakten ze de kar en, zetten deze in het magazijn terug.
Hierna melden ze zich bij Christiaan, terwijl ze Inge aan zagen komen, die Christiaan aankeek en, grapte.
"Christiaan, ik kan geen krat of fles meer zien zeg!".
Direct keek Christiaan op en, zei "jullie hebben alle 3 netjes gewerkt en, je goed gedragen".
Als jullie even meelopen naar mijn kantoor kunnen we nog wat formulieren invullen en, tekenen, dan is het voor vanavond genoeg en, zie ik jullie morgen om half9."
Aangekomen bij heet kantoor werd alles geregeld en, zei Christiaan dat hij tevreden was.
Dan vroeg Inge Christaan, de winkel gaat voor het personeel toch om 7 uur al open?"
"Ja Inge maar, aangezien veel van vooral mijn zaterdagpersoneel relatief jong zijn en, net als jullie maar, 6 uur per dag mogen werken verdeel ik jullie over de dag".
Nu knikten de meiden en, vertelden Linda en, Dorien nadat zij de laatste formulieren hadden ingevuld en, ze zich alle drie hadden verschoond aan Inge dat zij Stella Esmee en, Babette op heterdaad hadden betrapt.
Toen zij dachten dat Dorien en, Linda hen wel zouden laten lopen, ze van een koude kermis thuis kwamen.
Terwijl Inge werd bijgepraat waren de ouders van de meiden gearriveerd en, werden ook zij bijgepraat.
Hierna waren ze alle drie vlug vertrokken, onderweg naar huis vertelden zowel Inge als Dorien en, Linda dat ze fijn hadden gewerkt en, het met collega's best klikte.
Ook vertelden ze alle drie 3 dat Christiaan en, de assistent bedrijfsleider tevreden waren en, zij alle 3 om half negen morgenochtend op het werk verwachten.
Ook vertelden Dorien en, Linda dat zij Stella Esmee en, Babette op heterdaad hadden betrapt " en, dan probeerden ze onder onze ogen dure cosmetica scheermesjes en, oogschaduw in hun zakken te verbergen".
Ondertussen waren alle drie de meiden met hun ouders bij de auto 's waar ze merkten dat ze nat waren, iets wat ze voor nu maar, voor lief namen.
ONDERTUSSEN BIJ BIANCA
Waar Dorien Inge en, Linda deze Donderdagavond aan het werk waren deed Cindy bij Sandra en, Bianca thuis Bianca in bad.
Waarbij Cindy zag dat terwijl zij de behandeling als baby verschrikkelijk vond, haar vriendin van de streling wasbeurt en, de lieve kleine woordjes lag te genieten.
Dat deed Bianca ook toen Cindy haar uit het bad haalde haar afdroogde insmeerde met babylotion en, haar op verzoek van Sandra een katoenenluier omdeed.
Toen Cindy dat zag keek ze Sandra aan en, zei "waar ik dat thuis al helemaal niet wilde, heb ik katoenenluiers in de gevangenis zelfs gemist".
Hoewel Cindy wist dat Bianca het allemaal veel minder erg vond als zijzelf verbaasde dit antwoord haar toch wel.
Toch had Cindy de katoenenluier over de onderbuik van Bianca gevouwen en, de luier vastgespeld.
Hierna kleedde Cindy haar vriendin verder aan en, mocht daarna ook nog de tanden van haar vriendin poetsen.
Hierna vroeg Cindy of Bianca nog mee ging om beneden wat te drinken of direct naar bed ging!
"Cindy dat ik door die twee prikken incontinent ben is niet altijd leuk maar, ik merk dat ik hierdoor makkelijker ontspan".
Nu wilde Cindy reageren maar, Bianca vervolgde, " bovendien heb ik het klein zijn sinds onze aanhouding vier weken geleden gemist!"
Aan de gezichtsuitdrukking van Bianca zag Cindy dat haar vriendin het meende.
Dan vroeg Cindy nog een keer of Bianca mee ging naar beneden om samen wat te drinken.
Direct keek Bianca Cindy aan en, antwoordde, "nee Cindy ik wil naar bed".
"Nou kom dan maar, Bianca dan zal ik je naar bed brengen!
Zonder dat de meiden het hadden gemerkt was Sandra komen kijken of alles goed ging en, reageerde direct.
"dat lijkt me een goed idee Cindy"
Op de kamer van Bianca gekomen zagen de meiden dat zowel het ledikant als de commode nog net zo stonden als toen ze 4 weken geleden het huis hadden verlaten om naar de kerk te gaan.
Onbewust ging Bianca direct op de nog steeds in het ledikant liggende en, aan het bed vastgemaakte trappelzak liggen.
Welke direct door Cindy werd afgesloten, zodat Bianca direct volledig vast lag.
Tot slot kreeg Bianca van Cindy een speentje, waarna Cindy Bianca alleen liet en, zelf naar beneden ging.
Hier kreeg ze op haar eigen verzoek koffie van Sandra en, praten ze terwijl de tijd doortikte samen na over de afgelopen vier weken.
Zo werd het al snel 9 uur, wat betekende dat Cindy opstond om naar de gang te lopen haar jas te pakken en, naar huis te gaan.
Echter op het moment dat Cindy de gang in wilde lopen keek Sandra haar recht in haar gezicht en, zei " Cindy even wachtten!"
Laatst bewerkt:
duimelot
Superlid
Ik schrijf gewoon even op dat ik deze verhalen niet fijn vind lezen.
Om een paar dingen..
Er gebeuren meerder dingen in een zin.
En er zijn veel namen die steeds maar genoemd worden.
Dat leid me af van de verhaal lijn.
Ik ben geen boeken lezer en lees alleen verhalen die makkelijker te volgen zijn.
Dus dat het moeilijk leest kan aan mij liggen?
Ik zou ook dit verhaal graag lezen,
maar helaas ben ik steeds, door de manier van schrijven,
niet in staat door te lezen.
Voorbeeld
Nu knikten de meiden en, vertelden Linda en, Dorien nadat zij de laatste formulieren hadden ingevuld en, ze zich alle drie hadden verschoond aan Inge dat zij Stella en, Babette op heterdaad hadden betrapt.
Om een paar dingen..
Er gebeuren meerder dingen in een zin.
En er zijn veel namen die steeds maar genoemd worden.
Dat leid me af van de verhaal lijn.
Ik ben geen boeken lezer en lees alleen verhalen die makkelijker te volgen zijn.
Dus dat het moeilijk leest kan aan mij liggen?
Ik zou ook dit verhaal graag lezen,
maar helaas ben ik steeds, door de manier van schrijven,
niet in staat door te lezen.
Voorbeeld
Nu knikten de meiden en, vertelden Linda en, Dorien nadat zij de laatste formulieren hadden ingevuld en, ze zich alle drie hadden verschoond aan Inge dat zij Stella en, Babette op heterdaad hadden betrapt.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Jammer maar, dat mag je vinden, heb ik soms ook.
Iedereen heeft zo zijn/haar manier van schrijven.
Dan heb je altijd het risico dat een verhaal of manier van schrijven je niet ligt.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Valt me op dat je dit verhaal nog volgt, aangezien ik ruim een jaargeleden op dit verhaal als een soort gelijke reactie van je kreeg.
Denk dat in dit verhaal veel personages blijven voorkomen, naast een stuk of wat hoofdpersonages.
Voor degene die dat te onrustig vinden, jammer maar, helaas dan er zullen in het vervolg namen verdwijnen maar, weer anderen verschijnen.
| Thread starter | Similar threads | Forum | Replies | Date |
|---|---|---|---|---|
|
Mama Cindy | 16+ Verhalen | 17 | |
|
Hans en Cindy | 16+ Verhalen | 2 |