Deel 7
“Mark, wakker worden. Het is al tien uur geweest en we gaan ontbijten, kom je ook?” Mijn moeder geeft nog een tikje tegen mijn tent en loopt dan weg. Ik trek mijn kleren van gisteren aan en loop naar de campeertafel. Thymen zit er met een boos gezicht. Hij is nog kwaad op me omdat ik hem gisteravond beschuldigde “sorry” fluister ik. Hij wend zijn hoofd af.
Ma komt met broodjes uit de caravan. Ze zet ze neer op de tafel en houdt dan haar hand op Kims’ schouder. “We hebben het erover gehad maar ook Kim is niet in je tent geweest. Ben je het toch niet misschien zelf geweest?” Ik antwoord: “Misschien maar het kan ook iet anders zijn.” “Iets anders?” Vragen de anderen aan tafel. Ik vertel het bezoek dat ik vannacht heb gehad van Marieke en dat haar vader zei dat ze gisteren ook bij mijn tent was geweest. “Ja, misschien is het meisje wel in je tent geweest. Ik zal vandaag is eventjes met haar ouders gaan praten.” “Oh nee, please ma” zeg ik met krakende stem en ik smeer snel mijn broodje vol met pasta.
Als ik naar het toiletgebouw loop om te gaan douchen is het inmiddels een drukte van jewelste op de camping. Veel gezinnen zitten bij hun tent te ontbijten of te relaxen. Ik heb wel het idee dat ik soms wat nagestaard wordt. Zou de luier opvallen onder mijn korte broek? Ik wikkel de handdoek gauw om mijn middel. Zouden anderen de luierwissel vannacht hebben gehoord? Ik probeer er maar niet teveel over na te denken. Eenmaal aangekomen bij het toiletgebouw neem ik gauw een lekker warme douche.
Eenmaal terug bij de tent zitten Kim en Thymen een kaartspelletje te spelen. Mijn moeder is in de caravan bezig en mijn vader is gaan hardlopen. Als ik mijn tent dicht rits komt over de weg Marieke aangelopen. Ik zwaai een beetje verlegen. Ze reikt me haar handje. Ik pak hem beet en moet kennelijk meekomen. Ik loop met haar mee naar hun tent waar haar ouders zitten op een kleed. “Hoi ik ben Mark” zegt de vader. “Oh ik ook” zeg ik. “Ja daar hoorden we ook van je moeder”. Oh zo aha ja, “En ik heet Jantine” zegt de moeder. “Leuk jullie te ontmoeten” stamel ik. Marieke komt hun tent uitgelopen met in haar hand een Pamper. Ze wil hem aan mij geven. Haar moeder pakt het gauw uit haar handen en werpt het terug de tent in. “Die zijn nu niet nodig.”
“Wil je een cola?” Vraagt Jantine. Ik durf niet te weigeren maar eigenlijk wil ik hier zo snel mogelijk weg. “Je moeder vertelde van je probleempje, en we hadden het eigenlijk ook al gehoord maar je geheim is veilig met ons hoor!” “Oh, eh, ehm, dank jullie.” Waarom bedank ik ze voor iets waar ze zich eigenlijk gewoon niet mee moeten bemoeien. “Ik heb zelf ook tot mijn tiende in bed geplast en daarom is Marieke nu waarschijnlijk ook later ’s nachts zindelijk.” Zegt Mark. Ik weet niet wat ik zeggen moet dus neem ik maar een slokje van m’n cola. “En zal ik je een geheim verklappen. Heel af en toe heb ik er nog last van.” “Ja maar meestal alleen als hij dronken is. Daarom mag hij van mij hier geen alcohol drinken.” Zegt Jantine. Tjee wat een onthulling. Ik moet verward hebben gekeken, ze schakelen gauw over op een ander onderwerp en vragen hoe mijn vakantie is.
