Verhaal Klaar Campinggeheimen

Bedplasser91

Plasticbroekjesfan!
Bedankt voor het leuke verhaal. Neem de tijd! Maar keep 'm coming, want het is heel erg leuk om zo veel bekends tegen te komen. Kamperen en bedplassen - toen schaamde ik me er wel (wat) voor dat ik als tienerjongen nog elke nacht in bed plaste, maar er op terug kijkend hadden we toch ook wel veel lol. Juist ook omdat je op de camping altijd andere bedplassers tegen kwam.
 

rog

Superlid
Bedankt voor het leuke verhaal. Neem de tijd! Maar keep 'm coming, want het is heel erg leuk om zo veel bekends tegen te komen. Kamperen en bedplassen - toen schaamde ik me er wel (wat) voor dat ik als tienerjongen nog elke nacht in bed plaste, maar er op terug kijkend hadden we toch ook wel veel lol. Juist ook omdat je op de camping altijd andere bedplassers tegen kwam.
ja hè dat is ook zooo dubbel, je schaamt je een beetje, maar het is ook zo fijn als je een andere jongen tegen komt die ook nog nat is. En vooral als het klikt en je samen 4 weken lekker kan zwemmen, spelen en slapen.
Nu was ik overdag ook vaak nat, dus ik liep heel de dag in een zwembroek en moest even snel douchen of een duik nemen als ik plaste en het niet voelde. Ik weet nog heel goed, dat een keertje een jongen uit onze vriendegroep zei, hee joh je plast in je broek en toen zei ik nee hoor en hij zei ja ik zag het gewoon druppelen. Toen had ik maar gezegd dat ik soms nog in mijn broek plas, hij was zelf gewoon droog, maar vond het vervelend voor mij en waren daarna de grootste vrienden.
Maar zo grappig dat in het verhaal ook weer de moeder even wilt praten met die ouders. Mijn moeder wilde dat ook altijd. De ene kant vond ik toen ik jonger was dat wel fijn, want dan hoefde ik niet iets te zeggen, maar toen ik ouder was dacht ik maaaaaaaa, hoeft niet en dan zei ze gewoon, ik zal het niet doen, maar dan toch kwam ik er weer achter dat ze het toch even besproken had, want dan zei de moeder van men vriendje als we weg gingen of wat ook zo iets van Rogier moet je nog even, neem je rugzakje maar even mee. Kennelijk wist ze of zag ze dat ik nat was een speciale gaven denk ik hebben moeders. Mijn moeder wist ook altijd precies als ik nat was geweest en het lied drogen en dan weer naar huis ging, vroeg ze ben je droog of ze voelde even en ook al was die droog zei ze wees is eerlijk met een hele strenge juffen blik, ze wist het altijd.
Dus ja, moeders ik kan ze ook niet missen maar kunnen ook zo irritant zijn ;)
Ja, camping het was altijd geweldig, jammer dat die tijd voorbij is. Nu vaak met vrienden naar buitenland Griekenland of Spanje ga en soms gaat men neef wel mee, maar als hij niet mee gaat ben ik de enige nog die nat is en dat is toch wel jammer.
 
Laatst bewerkt:
Deel 10

De volgende ochtend ren ik naar Steve en Jake. Ze zitten buiten voor de caravan. Steve met zijn rug naar de weg, Jake zit plaatjes in een voetbalalbum te plakken. Steve heeft geen shirt aan en ik zie de rand van zijn pull-up uit zijn spijkerbroek steken, de voorkant rijkt bijna tot zijn navel. Als ik dichterbij kom wil hij gauw en voetbalshirt aantrekken maar als hij ziet dat ik het ben legt hij het shirt weer weg. Hij bedankt mij dat ik hem gisteren gewaarschuwd had. Ik zeg “no problem”.

Ik ga naast Jake zitten en zeg dat ik leuk nieuws heb. Hij kijkt me nieuwsgierig aan als ik vertel dat hij de rest van de week bij mij in de tent mag slapen. Hij kijkt steeds blijer en roept “Hell yeah” als ik uitgepraat ben en hij loopt gauw de caravan in waar zijn moeder zit. Jake vertelt het met een hoog stemmetje aan zijn moeder die samen met hem de caravan uit loopt. Het mag van haar zegt Jake. Zijn moeder vult aan dat mijn ouders vanmiddag maar op de tea moeten komen om nader kennis te maken. Jake geeft me een high five en geeft me een knuffel.

Ik krijg limonade en we maken plannen voor de rest van de week. Steve zit verdiept in zijn telefoon, die lijkt niet jaloers te zijn. Als we zo bezig zijn horen we een groepje meisjes aankomen. We herkennen de stem van Marjon. Steve doet nu gauw z’n shirt aan en het groepje meisjes topt op het pad voor de caravan. Marjon roept Steve. Hij staat op en loopt naar hun toe. Een paar meisjes moeten giechelen als hij komt aangelopen. Ze vragen Steve of hij naar de BBQ op het jongerenveld komt vanavond. Hij loopt even naar zijn moeder toe en die vind het ok. Als hij weer bij de meisjes is wijst hij naar ons en vraagt of wij mee mogen. Ze vinden ons nog wat te jong zeggen ze. Jake en ik verzinnen vast wel wat anders voor vanmiddag.

Weer terug bij mijn caravan zegt Tymen “zo weer bij je luiervriendjes geweest?” Mijn moeder slaat op de tafel en zegt “Thymen! Dat zeg je niet!! Ben je niet een beetje te oud voor deze onzin “ “ok sorry Mark” krabbelt Thymen terug.” Ik vertel mijn ouders enthousiast dat Jake mag blijven slapen maar dat zijn moeder wel eerst wil dat we thee komen drinken. We vragen ons af hoe laat Engelsen eigenlijk thee drinken en denken dat vier uur een mooie tijd is om te gaan.

Om stipt vier uur komen we bij de caravan van de Engelsen aan. Steve is al naar het jongerenveldje gegaan. Hun ouders verwelkomen ons vriendelijk maar hadden ons eigenlijk wat later verwacht. Ze hadden ons uitgenodigd voor het diner maar ik had begrepen thee. Maar we zijn even welkom en kunnen straks dus een hapje mee eten.

Onze ouders praten honderduit, Jake en ik gaan een rondje over de camping wandelen en ook even kijken op het jongerenveldje waar Steve is. Daar aangekomen zien we Steve geanimeerd in gesprek met Marjon. We besluiten ze maar niet te storen en lopen verder. We gaan naar de games room waar we eerst flipperen en dan diverse arcade games spelen. Voor we het weten is het half zes en besluiten terug te gaan naar de caravan.

Terug bij de caravan zien we dat onze ouders aan de wijn zitten en ze hebben het kennelijk gezellig want ze moeten steeds lachen. Wij schenken snel een glas cola in en gaan aan de zijkant van de caravan zitten. Pas al we daar zo zitten in die hoek zie ik het waslijntje dat daar gespannen is. Goed uit het zicht. Ik zie sokken hangen maar ook twee blauwe broekjes die lijken op ondergoed maar dan van plastic. Jake ziet me kijken en zegt dat het extra protection is. Daarna vraagt hij meteen wat ik later worden wil.

Na een heerlijk avondeten, mashed patatoes, besluiten we weer terug te gaan naar de caravan. Jake zal naar ons toekomen rond tien uur. Als we weglopen geeft Jake’s moeder een plastictas mee. Daarin zitten vast zijn luiers. Mijn moeder benadrukt dat ze goed voor Jake zal zorgen.

Bij onze caravan vraag ik aan mijn moeder of Jake niet gewoon zelf zijn luiers mee kon nemen in zijn rugzak. Dit leek handiger. Ze heeft ook aan zijn moeder beloofd dat zij hem vanaf morgen een luier om zal doen. Kan hij dat zelf niet? Dit leek ons beter zegt ma. We maken mijn tent gereed, zetten mijn pak luiers in de caravan, blazen het extra luchtbed op en leggen het in de tent. Ook hebben we nog een extra slaapzak.

Even na tien uur komt Jake aangelopen. Ik snap niet hoe hij zo de afstand van hun naar onze caravan durft af te leggen. Hij lijkt wel een grote peuter. Een lichtblauwe pyjama waarbij het enorm opvalt dat hij een luier aanheeft. Net op dat moment passeert de vader van Marieke hem en ik zie dat het hem ook opvalt. Als Jake dichterbij komt heb ik het idee dat ik ook kan horen dat hij luiers draagt. Maken mijn Tena’s ook zo’n geluid? Of is dat zijn plastic broekje.

Ondanks dat het al laat is krijgen we nog een glaasje cola en mogen we onze tanden poetsen in de caravan. Mijn moeder staat erop dat ze mijn luier aan doet terwijl Jake al in de tent is gaan liggen.
 
Laatst bewerkt:

Bedplasser91

Plasticbroekjesfan!
Wat leuk dat Jake plasticbroekjes draagt voor zijn bedplassen! Tot m'n 16e had ik ook elke nacht een plasticbroekje aan en plaste in bed. Misschien mag Mark wel een keer zo'n mooi blauw plasticbroekje van Jake aan. Een vriendje heeft dat mij ook wel eens gevraagd....

53084771660_28eb0ee69b_k.jpg
 
Deel 11

Als ik ook op bed lig vraag ik Jake waarom hij ook een plastic broekje aan heeft. Hij zegt dat dit tegen lekken is, zo werkt zijn luier beter. Ik zeg dat ik me soms ’s nachts verschoon, voor hem is dat dus kennelijk niet nodig.

Jake zegt dat hij een beetje duizelig is vanwege het luchtbed waarschijnlijk in combinatie met z’n pillen. Die maken hem ook wat dizzy en snel moe. Hij slaapt al gauw. Ik staar nog even naar zijn blije gezicht, draai me om en ben dan ook zelf al gauw in dromenland.

Als we de volgende ochtend uit de tent komen zitten Marieke en Kim aan de campingtafel met barbiepoppen te spelen. Wij slaan gauw een handdoekje om ons middel. Marieke wijst naar mij. “Ja, dat is Mark” zegt Kim “en zijn vriendje Jake.” Jake zwaait naar Marieke en Marieke zwaait terug. We pakken beiden een plastic zak en marcheren naar het toilletgebouw.

Daar is het gelukkig leeg. We duiken beiden een douchehokje in. Jake besluit af te tellen “three, two, one!” We scheuren beide tegelijkertijd de plakstrips los “kr, kr… kr, kr” en kunnen niet stoppen met lachen. Dan een heerlijk warme douche. Dan ruik ik een enorm zoete geur. Mijn Sanex badzeep ruikt niet zo en schijnt goed voor de huid te zijn. Als we uit de douchehokjes zijn vraag ik aan Jake wat voor shampoo hij gebruikt. Hij ruikt nog steeds heel zoet. Als ik op het etiket kijk zie ik dat het kauwgomballen shampoo is. Ik had er nog niet van gehoord en vind het meer iets voor kleuters maar als Jake het leuk vind wie ben ik dan.

We droppen onze plasticzak met inhoud bij de eerste de beste vuilnisbak die we tegen komen. Ik zie er nog een pamper in liggen. Er zullen heel wat luiers verschoond zijn op deze camping vanmorgen. Jake fluit vrolijk “We are de champions” en huppelt een beetje.

Bij de caravan hebben zich inmiddels wat vriendjes van Thymen verzameld. Ze willen zo naar de speeltuin gaan en vragen of we ook mee komen. Dat lijkt Jake wel wat maar dan wil hij eerst even zijn voetbal halen en kijken of Steve ook mee wil. Hij rent snel heen en weer. Zijn bal gaat mee maar Steve kon hij niet vinden. Die zit waarschijnlijk bij Marjon.

Als we naar de speeltuin lopen komt er een vriendje van Thymen naast mij lopen. Hij kijkt me belangstellend aan en vraagt dan “Jij plast ook nog in bed he.” Ik besluit niks te zeggen, zou die jongen ook bed plassen omdat hij “ook nog” zegt. Het blijft even ongemakkelijk stil en dan zegt hij “Het geeft niet hoor. Mijn broertje plast ook nog elke avond in bed.” Aha, nou snap ik het. Ik vraag: “Hoe oud is je broertje?” “Zeven. En hij draagt ook nog pampers daarvoor.” Ik zeg maar weer even niets. Dat ik geen pampers draag gaat hem ook geen barst aan. Ik vraag mij even af of de anderen dit gehoord hadden maar niemand kijkt naar ons. Thymen en Jake lopen met de bal voorop. “Maar je geheim is veilig bij mij” zegt de jongen. “Bedankt” fluister ik. Maar ik baal wel want Thymen loopt kennelijk wel aan anderen te vertellen dat ik luiers draag.
 
Laatst bewerkt:
Bovenaan