Daisy
Gewaardeerd Lid
Deel 57
Schatje... Sanne.... Sirenes komen dichterbij, wat wazige schimmen. Wat erg.... Mamma mia.... De sirenes stoppen, alles stopt.
Piepjes, regelmatig, wat contouren, mamma? Lieverd! Sanne schatje! Ik probeer iets te bewegen. Rustig maar, stil blijven liggen. Boven me zie ik een schim, ik schrik en wil me weg draaien. Pijn ik begin te huilen, maar dat doet ook zeer. Er komt iemand binnen... Pijn is het enige wat ik kan mompelen. Ik zie een Hand en een spuit in een slangetje. Ze heeft rust nodig, Mia wilt u spreken over de behandeling. Het komt toch wel goed? En haar tanden? u kunt het beste met Mia gaan praten, ze verwacht u in haar kantoor. Mag ik mee Silvia? Een deur die dicht gaat, alleen nog piepjes, maar die verdwijnen ook... Donker, niks.
Dat is een beste smak die Sanne heeft gemaakt! Mia kijkt bezorgt naar Silvia, gelukkig dat ze twee verpleegsters in de buurt had. Of moet ik zeggen hij? en kijkt Cindy en Lieve aan. Ik vroeg me al af wanneer ik de papieren van Sanne zou krijgen, kennelijk heb ik al een tijd een kind in dienst die niet weet wat verantwoording betekend. Mia plukt wat aan Cindy's kinderlijke jurk en kijkt haar streng aan. Dit is niet nodig zegt Silvia met norse stem, jullie de gang op nu! En gebaart daarbij naar Cindy en Lieve, die gelijk gehoor geven.
De deur slaat dicht, ik heb je toch verteld van mijn experiment, dat wist je al! Silvia gebaart hevig. Indentiteit fraude is wel iets anders zegt Mia luid. De twee gaan zitten Silvia blindeerde de luxaflex, zodat er alleen twee silhouetten te zien zijn, de stemmen worden rustiger en Cindy kan niks meer verstaan. Verschrikt kijkt ze naar Lieve en barst in huilen uit. Lieve slaat troostend haar arm over Cindy's schouder. Het komt wel goed zegt ze twijfelend.
Ben je nat vraagt Lieve voorzichtig aan Cindy, die haar schouders ophaalt. Sorry dat ik je ook een dosis van dat plas medicijn gaf, ik stond er niet bij stil dat je al incontinent was. Weer haalt Cindy haar schouders op. Cindy staat de rok van haar jurk iets op. Lieve snapt de uitnodiging en knielt voor Cindy door haar hurken en tilt de jurk iets verder omhoog. Even voelt ze met haar andere hand aan de luier, de indicatie geeft al aan dat de luier nat is, maar het kan nog wel even zegt ze zachtjes. Lekker belangrijk zegt Cindy met tranen in haar ogen.
Sanne zag er niet goed uit snikt Cindy, Lieve houd het nu ook niet meer droog en samen lopen ze snikkend naar de gang waar ze op een bankje gaan zitten. Hij viel zo hard eerst nog tegen dat paaltje en toen met zijn hoofd tegen de muur. Ja jij zag het allemaal gebeuren he zegt Lieve snikkend. Cindy knikt , precies met zijn kruis in die uitsteeksels van dat paaltje en toen met zijn hoofd op de scherpe rand van de muur langs de trap.
Even zijn ze stil, gelukkig had hij een luier om. Cindy kijkt verbaast naar Lieve, dat heeft de klap misschien wel opgevangen. Maar zijn enkel was wel gebroken zegt Cindy en begint weer te huilen, ik had hier nooit aan moeten beginnen snikt ze.
Zijn jullie familie van Sanne? Lieve kijkt op ach Suzanne, zegt ze, Lieve wat is er aan de hand? Suzanne kijkt verbaast. Cindy vraagt ze een beetje twijfelend, ik had jou niet herkent in deze schattige outfit. Cindy kijkt beschamend weg.
Sanne hoort bij ons zegt Lieve verdrietig, we wilden een leuk thema dagje doen en ons inleven in een school project. Suzanne knikt begrijpend, maar haar gezichtsuitdrukking blijft vragend. Je ziet er in ieder geval jong uit zegt ze begripvol. Maar met Sanne is het niet zo best. Geschrokken kijkt Cindy op. Wat is er dan? Vraagt ze. Nou ik denk dat we eerst maar de directe familie moeten spreken.
Dat is niet nodig! Silvia is geheel gemachtigd en ik heb haar al ingelicht. Suzanne knikt gehoorzaam, verschrikt kijken Lieve en Cindy opzij. Daar staan Mia en Silvia, hun blikken zijn ernstig. Ik wens absolute discretie! Alles wat met Sanne te maken heeft gaat via mij en Silvia, is dat begrepen! Ja Mia zegt Suzanne onderdanig. Goed ik heb begrepen dat er een aantal beslissingen direct nodig zijn ivm met noodzakelijke operaties en behandelingen. Over een half uurtje wil ik Sanne gereed voor de OK, Silvia en ik zelf doen de ingrepen.
Silvia wenkt Cindy en Lieve om met haar mee te gaan en loopt weer naar het kantoortje van Mia.
Ga zitten! Het is ernstiger dan ik dacht begint Silvia. Eerst heb ik Mia moeten overtuigen dat er geen kwade bedoelingen waren om te verzwijgen dat Sanne eigenlijk een jongeman was. Wat bedoel je vraagt Cindy, was? Sanne is toch een jongen?
Schatje... Sanne.... Sirenes komen dichterbij, wat wazige schimmen. Wat erg.... Mamma mia.... De sirenes stoppen, alles stopt.
Piepjes, regelmatig, wat contouren, mamma? Lieverd! Sanne schatje! Ik probeer iets te bewegen. Rustig maar, stil blijven liggen. Boven me zie ik een schim, ik schrik en wil me weg draaien. Pijn ik begin te huilen, maar dat doet ook zeer. Er komt iemand binnen... Pijn is het enige wat ik kan mompelen. Ik zie een Hand en een spuit in een slangetje. Ze heeft rust nodig, Mia wilt u spreken over de behandeling. Het komt toch wel goed? En haar tanden? u kunt het beste met Mia gaan praten, ze verwacht u in haar kantoor. Mag ik mee Silvia? Een deur die dicht gaat, alleen nog piepjes, maar die verdwijnen ook... Donker, niks.
Dat is een beste smak die Sanne heeft gemaakt! Mia kijkt bezorgt naar Silvia, gelukkig dat ze twee verpleegsters in de buurt had. Of moet ik zeggen hij? en kijkt Cindy en Lieve aan. Ik vroeg me al af wanneer ik de papieren van Sanne zou krijgen, kennelijk heb ik al een tijd een kind in dienst die niet weet wat verantwoording betekend. Mia plukt wat aan Cindy's kinderlijke jurk en kijkt haar streng aan. Dit is niet nodig zegt Silvia met norse stem, jullie de gang op nu! En gebaart daarbij naar Cindy en Lieve, die gelijk gehoor geven.
De deur slaat dicht, ik heb je toch verteld van mijn experiment, dat wist je al! Silvia gebaart hevig. Indentiteit fraude is wel iets anders zegt Mia luid. De twee gaan zitten Silvia blindeerde de luxaflex, zodat er alleen twee silhouetten te zien zijn, de stemmen worden rustiger en Cindy kan niks meer verstaan. Verschrikt kijkt ze naar Lieve en barst in huilen uit. Lieve slaat troostend haar arm over Cindy's schouder. Het komt wel goed zegt ze twijfelend.
Ben je nat vraagt Lieve voorzichtig aan Cindy, die haar schouders ophaalt. Sorry dat ik je ook een dosis van dat plas medicijn gaf, ik stond er niet bij stil dat je al incontinent was. Weer haalt Cindy haar schouders op. Cindy staat de rok van haar jurk iets op. Lieve snapt de uitnodiging en knielt voor Cindy door haar hurken en tilt de jurk iets verder omhoog. Even voelt ze met haar andere hand aan de luier, de indicatie geeft al aan dat de luier nat is, maar het kan nog wel even zegt ze zachtjes. Lekker belangrijk zegt Cindy met tranen in haar ogen.
Sanne zag er niet goed uit snikt Cindy, Lieve houd het nu ook niet meer droog en samen lopen ze snikkend naar de gang waar ze op een bankje gaan zitten. Hij viel zo hard eerst nog tegen dat paaltje en toen met zijn hoofd tegen de muur. Ja jij zag het allemaal gebeuren he zegt Lieve snikkend. Cindy knikt , precies met zijn kruis in die uitsteeksels van dat paaltje en toen met zijn hoofd op de scherpe rand van de muur langs de trap.
Even zijn ze stil, gelukkig had hij een luier om. Cindy kijkt verbaast naar Lieve, dat heeft de klap misschien wel opgevangen. Maar zijn enkel was wel gebroken zegt Cindy en begint weer te huilen, ik had hier nooit aan moeten beginnen snikt ze.
Zijn jullie familie van Sanne? Lieve kijkt op ach Suzanne, zegt ze, Lieve wat is er aan de hand? Suzanne kijkt verbaast. Cindy vraagt ze een beetje twijfelend, ik had jou niet herkent in deze schattige outfit. Cindy kijkt beschamend weg.
Sanne hoort bij ons zegt Lieve verdrietig, we wilden een leuk thema dagje doen en ons inleven in een school project. Suzanne knikt begrijpend, maar haar gezichtsuitdrukking blijft vragend. Je ziet er in ieder geval jong uit zegt ze begripvol. Maar met Sanne is het niet zo best. Geschrokken kijkt Cindy op. Wat is er dan? Vraagt ze. Nou ik denk dat we eerst maar de directe familie moeten spreken.
Dat is niet nodig! Silvia is geheel gemachtigd en ik heb haar al ingelicht. Suzanne knikt gehoorzaam, verschrikt kijken Lieve en Cindy opzij. Daar staan Mia en Silvia, hun blikken zijn ernstig. Ik wens absolute discretie! Alles wat met Sanne te maken heeft gaat via mij en Silvia, is dat begrepen! Ja Mia zegt Suzanne onderdanig. Goed ik heb begrepen dat er een aantal beslissingen direct nodig zijn ivm met noodzakelijke operaties en behandelingen. Over een half uurtje wil ik Sanne gereed voor de OK, Silvia en ik zelf doen de ingrepen.
Silvia wenkt Cindy en Lieve om met haar mee te gaan en loopt weer naar het kantoortje van Mia.
Ga zitten! Het is ernstiger dan ik dacht begint Silvia. Eerst heb ik Mia moeten overtuigen dat er geen kwade bedoelingen waren om te verzwijgen dat Sanne eigenlijk een jongeman was. Wat bedoel je vraagt Cindy, was? Sanne is toch een jongen?