Hoofdstuk 52
Na het geweldige weekend van vorige week, kan ons weekendje weg alleen maar beter worden. Luna weet nog steeds niet wat we gaan doen. Het is donderdagavond en het enige wat ze weet is dat ze een tas moet pakken voor het aankomende weekend. Uiteraard pakt Luna voor Luna en pak ik voor kleine Luna en mezelf.
Ik ben er nog steeds niet uit hoe ik dit weekend in ga delen. Ik wil absoluut niet het hele weekend met Lunaatje doorbrengen want daarvoor is ons vorige weekend me te goed bevallen. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om helemaal geen kleine Luna toe te laten. Dat zou betekenen dat Luna twee weekenden niet heeft gespeeld en nog 1 week moet wachten voordat we weer een weekend thuis zijn. Dat vind ik zielig. Ze doet het de laatste tijd juist zo goed.
Luna’s tas staat al klaar en ze blijft maar om me heen drentelen. ‘Daan, wat gaan we nou doen? Ik word hier helemaal nerveus van.’ Maar ik houd mijn mond. Ze ziet het vanzelf.
Ik moet nu de knoop doorhakken. We gaan morgen na schooltijd weg, dus dan is Luna nog groot. Is het handig om haar dan ‘klein’ te laten zijn als we naar het huisje gaan? ‘Ja’, denk ik. Luna is nu vaak na schooltijd en vanaf vrijdagavond klein, dus dat is ze gewend. Om groot te blijven na een hele week, is misschien wat veel gevraagd. Zeker met zoiets spannends in het vooruitzicht. Ik ga het volgende doen:
Ik vertel morgenochtend aan Luna wat we gaan doen maar nog niet waar we heen gaan (iets moet een verrassing blijven) en dat ze na schooltijd klein mag zijn. We rijden nog even naar huis voor onze spullen, het is tenslotte maar 10 minuten om, en dan doen we thuis een luier aan en krijgt ze Koe en tut. Luna is klein t/m zaterdagavond. Dan hebben we zaterdagnacht en de hele zondag om, om te schakelen en leuke dingen te doen als stel. Klinkt als een strak plan. Denk ik…Je weet het tenslotte met Luna nooit.
Ik ga naar boven en besluit onze tassen te pakken. Eerst maar die van Luna. Ik pak een grote luiertas en begin.
2 rompertjes, 2 pyamaatjes, 1 paar slofjes, 1 pak luiers, 1 pak doekjes, twee setjes kleding, 1 hydrofiel luier, 2 voorleesboekjes, 2 flesjes, 3 tuutjes, knuffeldoekje, knuffel, muziekje voor het slapengaan, slaapzak. Haar favoriete tuutje en Koe gaan morgen mee in de auto. Straks als ik de tas beneden zet, pak ik nog wel wat speelgoed en twee filmpjes.
Mijn eigen tas is sneller gepakt. Ik ben niet zo moeilijk met kleding en al helemaal niet op een weekend weg. Zodra mijn spullen zijn gepakt, zet ik beide tassen beneden neer. Luna volgt op de bank alles wat ik doe. Haar ogen worden steeds groter als ik naar de kast loop en twee DVD’s eruit haal. Ik loop naar de speelgoedkist en verzamel wat puzzels, duplo, kleurboek en het speelkleed. Dit gaan bovenop de tas.
Ik kan aan Luna’s gezicht zien dat ze er niks van snapt. Ze moest zelf een tas pakken, nu ben ik ook voor Lunaatje aan het pakken. Ik schiet in de lach, ze moest eens weten wat er ging gebeuren.
Als we die avond in bed liggen, houdt Luna het niet meer. ‘Daan, zeg op! Wat gaan we nou doen?’ Ik trek haar tegen me aan en zeg: ‘dat hoor je morgen, schat…’