Hoofdstuk 22
Nerveus bedenk ik me dat ik er in ieder geval voor moet zorgen dat ze binnen niks doorkrijgen.
‘Schat, droog je zoveel mogelijk af, ik ben zo terug.’
Ik ga weer terug naar de woonkamer. Ik vertel Hans en Ellie dat Luna niet lekker is geworden en we daarom eerder naar huis gaan. Ik vertel dat ik Luna even ga helpen en dat we ze morgen wel op school zullen zien.
Daarna snel ik weer naar de gang, de wc in. Gelukkig heeft Luna vrij snel de grond verruild voor de wc, waardoor de plas meevalt. Ik pak zoveel mogelijk wc-papier en begin te dweilen. Zet het raampje open en stel ondertussen Luna gerust.
‘Liefie, het is helemaal niet erg. We ruimen dit op en we gaan lekker naar huis.’, zeg ik zo rustig mogelijk, terwijl ik van binnen harstikke baal. Hoe kon dit nou gebeuren? Is ze me aan het uittesten of was het echt een ongelukje. Als ik zo naar Luna’s gezicht kijk, kon ze er echt niks aan doen maar we hebben thuis nog geplast.
Ik zucht een keer diep en kijk of de wc weer een beetje toonbaar is. Het kan ermee door. Ik zeg binnen nog even gedag en sluit de deur naar de woonkamer. Neem Luna op haar blote voeten mee naar de auto.
Daar aangekomen ben ik eigenlijk harstikke pissig. Niet alleen op Luna maar ook op mezelf. Ik dacht dat ik Luna zo goed had voorbereid en dan deze onzin. Ik baal ook dat ik twijfel. Ik zou Luna onderhand toch goed genoeg moeten kennen om te zien of het een ongelukje was of niet. Nu weet ik dus niet of ik boos moet zijn of de lieve, troostende papa.
Ik ga er maar een beetje tussenin zitten.
Ik zet Luna op de achterbank en leg mijn vingers onder haar kin. ‘Luna, kijk papa eens aan. Papa is er hier helemaal niet blij mee. Je hebt thuis nog een plasje gedaan en je zou grote Luna zijn vanavond. We zouden een gezellige avond bij Hans en Ellie zijn en nu moeten we eerder naar huis.’ Ik kijk Luna aan. Ze kijkt zo zielig dat het lijkt of ze er oprecht spijt van heeft of er niks aan kon doen maar daar heb ik even geen boodschap aan.
Ik leg Luna neer op de achterbank. Nu komen de luiers achterin goed van pas. En even ben ik blij dat er geen plek was voor de deur. Stel je voor dat ik vrolijk mijn vriendin ging verschonen bij Hans en Ellie op de stoep. Ik haal een luier uit het pak en loop terug naar Luna. Trek Luna’s string uit en vervang hem door een luier. Even geen lief gedoe en rustig verschonen. ‘Hop, een luier om en zitten.’
Ik zet Luna vast en stap zelf achter het stuur. Ik neem me voor om onderweg te bedenken wat ik ga doen als we thuiskomen. Dit is geen gedrag dat ik vaker wil zien van Luna.
Het is opvallend stil op de achterbank. Even denk ik dat Luna onder de indruk is van mijn houding maar als ik in mijn binnenspiegel kijk, valt het kwartje. Ze heeft Koe en speen gevonden en ligt heerlijk te slapen.
‘Dat heb je weer soepel aangepakt, Mulder’, denk ik bij mezelf…
