Marije's verhaal

[luierdromer]

ik doe mijn best, maar boze emoticon's versnellen de zaak niet

Sorry dan maar, was meer bedoeld als teleurstelling dat Marije geen priorietijd heeft, en ik alweer te lang wacht.
Hoewel het wel fijn was dat je kort geleden weer een hoofdstuk heb toegevoegd.
Heb de icoontjes maar vervangen, was een spontaan gevoel maar, begrijp dat dit niet leuk overkomt.

 

[rover2020]

Hahaha

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 27

Marije voelde hoe ze een rood hoofd kreeg. Regelmatig had ze gefantaseerd over betrapt worden terwijl ze in haar luier plaste. Ze werd er altijd een beetje opgewonden van. Maar nu ze zo door Jurgen was betrapt was het toch wel even schrikken. Ze stond met haar mond vol tanden.
'Eh..eh.ik...eh' stamelde ze.
'Je hoeft je niet te schamen hoor' zei Jurgen.'Ik vind meisjes die nog in hun luier plassen best leuk. Ik heb veel aan je gedacht sinds we elkaar op de fiets tegenkwamen en ik heb ook zo gehoopt dat ik je weer zou zien. Het is echt super dat ik je nu weer tegenkom. Ben je hier alleen?'
Marije vond het eigenlijk wel heel lief dat Jurgen zo blij was haar te zien, ze voelde zich gevleid. Jurgen was bovendien een hele leuke jongen.
Marije keek even de zaak rond, een stuk verder op stond Thijs. Zonder iets te zeggen wees ze in Thijs' richting.
'Oh, dat is jammer, dat is toch je pappie?' Jurgen wist blijkbaar nog precies wat ze toen op de fiets tegen hem had gezegd.
Marije knikte, ze voelde zich verward. Ze was nog steeds een beetje opgewonden, maar haar gevoelens voor Jurgen voelde toch een beetje als ontrouw aan Thijs.
'Kom schatje, ik ben klaar.' Kwam Thijs aangelopen.
'Wie is dit?' Vroeg hij toen hij Jurgen in de gaten kreeg. "Wacht.. ik ken jou, een week geleden ongeveer, op de fiets, toch?'
'Klopt' zei Jurgen.
'Je boft maar met zo'n leuke meid.' Zei Jurgen zonder enige schroom.
'Ja, Marije is een schatje.' Reageerde Thijs spontaan
Marije voelde haar opwinding toenemen, hier stonden twee leuke jongens gewoon over haar te praten alsof ze echt een klein meisje was.
'Nou als je ooit een oppas nodig hebt, ik houd me aanbevolen.' Zei Jurgen lachend en maakte aanstalten weg te lopen.
Maar Marije wilde helemaal niet dat Jurgen weg zou gaan. Ze dacht koortsachtig na hoe ze Jurgen kon tegen houden.
Opeens kreeg ze een idee.
'Laura' zei ze.
Thijs en Jurgen keken haar verbaasd aan.
'Wat is er met Laura, meissie?'
'Laura ook pappie.' Zei ze met een klein stemmetje, Marije verbaasde zich erover dat ze onbewust als een klein meisje klonk. Dat kwam misschien ook omdat Thijs en Jurgen haar ook zo behandelden, het voelde ook gewoon prettig.
'Wat bedoel je schatje?'
'Laura wil ook pappie.? Herhaalde ze
'Wat bedoelt ze? Vroeg Jurgen met grote interesse.
'Ik denk het volgende: je zult het misschien niet geloven maar Marije heeft een vriendin die het dus ook leuk vindt om zich als kleutermeisje te gedragen. Ik denk dat Marije bedoelt dat zij ook een vader nodig heeft. Klopt toch, kleintje?' Thijs keek Marije aan die enthousiast 'ja' knikte.
'Oh, dat zou super zijn,' reageerde Jurgen.
'Ik weet het niet zei Thijs, ik zou eerst eens moeten overleggen, geef me anders je nummer, dan laat ik het weten.' Thijs en Jurgen wisselden telefoonnummers uit.
'Nou, hopelijk tot ziens.' Zei Jurgen.
'Ik vind jou lief.' Zei Marije en vond het grappig om te zien hoe Jurgen nu op zijn beurt rood werd.
Een beetje stuntelig liep hij de platenzaak uit.
'Aardige gozer.' Zei Thijs.
Marije knikte. 'Maar jij bent mijn liefste pappie' en omhelsde Thijs.

Marije en Thijs slenterden een beetje door de Utrechtse winkelstraten. Marije was nog opgewonden van de ontmoeting met Jurgen, maar vooral ook omdat ze door zowel Jurgen als Thijs als klein meisje was behandeld. Het gaf haar zo'n heerlijk comfortabel gevoel als ze zich zo kon gedragen. Marije hunkerde naar meer. Diep in haar hart vond ze het super opwindend als ze hier tussen het drukke winkelende publiek als kleutermeisje behandeld zou worden, maar dat durfde ze toch echt niet. Ze liepen langs de Prenatal. Marije keek zo als altijd even geinteresseerd naar binnen. Het was er rustig, niemand, op een oudere verkoopster na. Ze trok Thijs mee de winkel in.
'He, he, wat wil je meisje?'
Ze liepen een beetje doelloos door de winkel. De adrenaline gierde door Marije's keel, ze vroeg zich af of ze het hier zou durven. Opeens zag Marije een Nijntje servies setje. Een bordje, mesje en vorkje en tuitbeker.
'Die, ik wil die, pappie!' Zei ze tamelijk luid. Thijs schrok een beetje.
'Sst Marije.'
De verkoopster kwam op hun af
'Kan ik u ergens mee helpen.'
'Ja, ik wil graag dat Nijntje setje.' Zei Thijs.
'heel goed.' De verkoopster pakte de doos.
'Ikke hebbe.' Flapte Marije er uit.
Thijs en de verkoopster keken haar aan. Thijs had door welk spelletje Marije wilde spelen.
'Even geduld, pappie moet eerst even betalen.' Marije voelde zich helemaal warm worden van binnen doordat Thijs spontaan in haar spel meeging.
'zo jij boft maar met zo'n lieve pappie.' Zei de verkoopster zonder blikken of blozen. Marije's mond viel open van verbazing.
'Hoe heet jij meisje? Vroeg de verkoopster toen ze bij de toonbank waren
'Marije.'
'Dat is een mooie naam, en hoe oud ben jij?'
Marije stak drie vingers op
'Zal ik het mooi voor je inpakken?'
Marije knikte.
Thijs had met verbazing staan luisteren.
'Dankjewel.' Zei hij 'dit had ik niet verwacht.'
'Ach jullie zijn echt niet de enige, hoewel het meestal de man is, die het kleintje is dan. Maar het grappige is wel dat vrouwen er zich minder voor lijken te schamen.'
Toen ze weer buiten stonden was Marije helemaal door het dolle.
'Oh dit was zo gaaf.' Zei ze ' ik vond het zo spannend hoe ze zou gaan reageren, en zo geweldig dat ze spontaan er in meeging. '
Marije en Thijs gingen wat drinken in een cafeetje om na te genieten van de ervaringen van die middag. Ze zaten zo gezellig te kletsen dat ze de tijd vergaten. Dus toen Marije voelde dat ze moest plassen en lekker ontspande, merkte ze ook dat haar luier begon door te lekken.
'We moeten gaan Thijs, ik ben helemaal nat.'
'Shit' zei Thijs. 'Ik ben ook een slechte vader, ik had je veel eerder moeten verschonen.' En hij knipoogde naar Marije, ze moesten allebei lachen.
'Misschien de slechste, maar zeker de liefste.' Zei Marije toen ze weer buiten stonden en ze kuste Thijs (wordt vervolgd).

 

[luierdikkie]

 

[speentje]

 

[luierdromer]

Mooi vervolg, dank je wel.
Kijk alweer uit naar het volgende hoofdstuk maar, neem je tijd.
Ook al valt geduld hebben niet mee

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 28

Marije's luier was helemaal vol en verzadigd. Door het flinke gewicht kwam de luier nu veel verder onder haar jurkje vandaan dan toen ze van huis gingen. Bovendien waren er op de achterkant van het jurkje donkere vochtvlekken te zien van het doorlekken.
Ze liepen terug naar de fiets. Aan de reactie van de mensen om hen heen te oordelen viel Marije's luier nu inderdaad best wel op. De meesten deden of ze niet keken, maar Marije had best wel door dat er stiekem naar haar kruis werd geloerd. En als ze zelf achterom keek, dan zag ze dat de meeste voorbijgangers ook naar haar achterom keken.
Marije was zelf een beetje verbaasd dat ze zich totaal niet schaamde, ze werd zelfs een beetje opgewonden. Ze voelde zic een klein meisje dat op stap was met haar pappie. Om dag gevoel te benadrukken gaf ze Thijs een hand.

'Zo ik zal eens beginnen met jou te verschonen.' Zei Thijs toen ze bij zijn huis waren aangekomen. Hij legde een verschoonmatje op de vloer.
Thijs trok Marije haar paarse overgooiertje uit.
'Kom maar liggen, schatje.' Zei hij vervolgens
Marije ging op haar rug op het matje liggen, ze had alleen nog haar rompertje aan en een luier om. Thijs stopte een speentje in haar mond. Daar was ze wel aan toe. Ze had de hele dag nog geen speentje in haar mond gehad. Ze had er al we over gefantaseerd, hoe het zou zijn om met een speentje door de stad te lopen. Het leek haar reuze opwindend, maar dat durfde ze echt nog niet.
De luier was zo verzadigd en opgezwollen dat het rompertje helemaal strak stond. Toon Thijs het tweede drukknoopje los maakte sprongen de laatste twee door de spanning ook gelijk open.

Thijs begon haar schaamstreek met babydoekjes schoon te maken. Hij deed dat op zijn vertrouwde wijze. De zachte aanraking door Thijs en de gedachte aan afgelopen middag, dat ze was betrapt door Jurgen terwijl ze in haar luier stond te plassen, zorgde voor een enorme opwinding. Marije kreunde van genot. Ze trok Thijs naar zich toe en wilde hem gaan zoenen. Thijs trok het speentje uit haar mond,.
'Deze lijkt me nu niet zo handig.' ze moesten beiden lachen.
Het zoenen ging over in een heerlijke vrijpartij.

Marije en Thijs lagen in elkaars armen na te genieten. Marije dacht na over haar gevoelens voor Thijs. Soms wilde ze niets liever dan een klein afhankelijk meisje zijn die verzorgd en beschermd werd door haaar stoere pappie
Thijs. Maar tegelijkertijd wilde ze ook zijn geliefde zijn en door hem bemind worden. Ze vond het best verwarrend. Ze wist wel dat ze 24/7 een luier wilde dragen, ze was nu zo gewend aan het comfortabele en veilige gevoel dat ze niet meer zonder kon. Maar ze had niet altijd zin om een klein meisje te zijn. Ze moest terug denken aan de afgelopen middag in de Prenetal, toen ze opeens de onbedwingbare behoefte kreeg om klein te zijn. Marije voelde een tinteling door haar lichaam trekken bij de gedachte aan spanning van dat moment. Eigenlijk kwam het er op neer dat ze juist naar anderen toe wilde laten zien dat ze een kleutertje was en afhankelijk van haar papie Thijs, maar als ze samen waren vond ze het ook fijn om als volwassene te worden behandeld.
'Thijs?'
'Ja, wat is er meisje.' Thijs kroelde een beetje door haar haar.
'Ik moet jou iets vragen.'
'Wat dan?'
'Hoe zie je mij het liefst?'
'Hoe bedoel je?'
"Nou, zie je mij het liefst als klein meisje of als volwassen vrouw?'
'Dat hangt er van af. Ik vind het hartsikke leuk als je je gedraagt als een kleutertje en doet asof ik je pappie ben. Ik vind het heerlijk om de verantwoordelijkheid over je te hebben, dat ik mag bepalen wat je moet doen, of je eten krijgt, of verschoond moet worden.'
'Zoals vanmidddag in het cafe zeker.' Zei Marije lachend.
'Ja, dat was een foutje, maar je begrijpt toch wat ik bedoel. Maar aan de andere kant vind ik het ook heerlijk om met je te vrijen en zo als nu, gewoon als volwassenen te praten. Ik zou er niet aan moeten denken als je je alleen maar zou gedragen als kleintje.'
'Dat begrijp ik, maar vind je het dan niet erg dat ik wel altijd een luier wil dragen.'
'Nee en ik vind het ook niet erg om je te verschonen, dat hoort nou eenmaal gewoon bij jou. Voor de rest moet je gewoon doen waar je je goed bij voelt.'
Marije gaf Thijs een zoen, dit was precies wat ze wilde horen.
'Mag ik dan vanavond klein zijn?' Marije had opeens heel veel zin, om lekker als een klein kindje op de bank tegen Thijs aan te liggen.
'Natuurlijk als jij dat wilt.'
'Maar ik wil wel lekker lang opblijven.'
'Ja, zo kan ik het ook, we spreken wel een ding af, als je klein bent moet je wel naar mij luisteren. Dus als ik vind dat het bedtijd is, dan ga je ook naar bed. Mee eens?'
Marije knikte.
'Maar lieve kindjes mogen natuurlijk altijd wat langer opblijven op zaterdag avond. Zei Thijs met een knipoog. (Wordt vervolgd)

 

[luierdromer]

Mooi vervolg weer, ben ook wel benieuwd hoe Laura zal reageren op het idee dat Jurgen haar pappa wil worden, en hoe dat zal gaan.
En of ook dat misschien meer wordt, en wat dan de reactie van Paulien zal zijn.

 

[Peter1970]

Mooi vervolg weer, ben ook wel benieuwd hoe Laura zal reageren op het idee dat Jurgen haar pappa wil worden, en hoe dat zal gaan.
En of ook dat misschien meer wordt, en wat dan de reactie van Paulien zal zijn.

Afwachten dan maar

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 29

'In ieder geval is het nu tijd om je weer aan te kleden, kleintje' Zei Thijs.
'Goed pappie.' Zei Marije met een kinderstemmetje. Ze dacht aan de heerlijke vrijpartij van zo even, toen had ze zich een volwassen vrouw gevoeld. En nu mocht ze lekker de hele avond zijn kleine meisje zijn. Ze verheugde zich er al op samen een film te kijken.

'Ga maar even liggen, dan kleed ik je aan.'
Toen Marije op haar rug lag stopte Thijs een speentje in haar mond, het speentje gaf haar rust maar het benadrukte ook haar positie van klein meisje. Geduldig liet ze Thijs zijn gang gaan, het was heerlijk om door een man als Thijs te worden verschoond, het gaf haar het gevoel echt klein te zijn. Heel anders dan als ze werd verschoond door haar vriendin Pauline .Niet dat ze dat niet ook lekker vond, maar ze voelde zich dan minder klein.
Marije moest denken aan Jurgen, ze hoopte dat ze hem nog eens zou zien, stiekem verlangde ze ernaar door hem verschoond te worden en ook dat Thijs dat dan niet erg zou vinden.

'Even billetjes omhoog.' Zei Thijs
Hij schoof een dikke nachtluier onder haar billen. Thijs begon er al aardig routine in te krijgen. Hij controleerde of de luier goed lag door deze even voor de vorm dicht te vouwen. De luier lag in een keer goed, de voor- en achterkant sloten precies op elkaar aan.
'Ik doe er nog even een extra inlegger in, dan kan je straks na de film direct naar bed.' Marije vroeg zich af of dat wel verstandig was. Het was nu het begin van de avond, blijkbaar was het de bedoeling van Thijs dat ze tot morgenochtend dezelfde luier om zou houden. Het zou haar benieuwen of de luier dat zou gaan houden, ondanks de inlegger.
Maar goed, dat was haar probleem niet, in ieder geval gaf de dikke luier met inlegger een aangenaam gevoel tussen haar benen. Vooral toen het rompertje werd dicht geknoopt, drukte dat de luier stevig in haar kruis. Marije kreunde een beetje van genot toen Thijs het laatste knoopje dicht drukte.
Thijs trok haar voorts een flanellen shirtje en broekje aan.
'Dat is lekker voor straks in bed.' Zei hij. 'Maar misschien voor nu nog wat koud, vooral aan je benen. Ik zal je even een paar kousen aantrekken.'
Thijs trok haar een paar lange witte kousen aan die tot halverwege haar dijen kwamen.
'Zie zo en klaar ben je.'
Thijs trok haar overeind.

Marije bekeek zich zelf in de spiegel. Het beeld stemde haar wel tevreden, ze zag er erg kinderlijk uit. Vooral het strakke flanellen broekje rond de dikke bult van haar kont, kon ze wel waarderen.
Alleen haar haar, zo los was het iets te volwassen naar haar smaak.
'Pappie vlechtjes maken.' Zei ze.
'Pappie weet niet goed hoe dat moet, kan jij pappie helpen?'
Marije knikte, samen maakte ze vlechtjes. Marije vond het getut met Thijs maar wat lekker.
Tevreden bekeek ze het resultaat.
'Is mooi.' Zei ze en gaf Thijs een knuffel.

Ze zaten aan de keukentafel, Marije was aan het kleuren en Thijs las de krant. Hij had pizza besteld en daar wachtten ze nu op. Marije had het Nijntje servies dat ze die middag hadden gekocht al uit mogen pakken van Thijs.
Toen de pizza's waren bezorgd kreeg ze eeen slabbetje om. Thijs sneed de pizza in kleine stukjes, die ze zelf mocht eten.

'Welke film wil je zien?' Vroeg Thijs. Thijs had een abonnement op Disney+, vooral vanwege StarWars. Hij scrolde nu door de kinder klassiekers. Ze wilde een film kiezen die Thijs ook nog leuk zou vinden, dus niet Frozen of zo. Ze koos voor Jungleboek. Heerlijk kroop ze tegen hem aan. Hij sloeg haar arm om haar heen.

'Kom meisje, het is kindertjes bedtijd.' Zei Thijs toen de film was afgelopen.
Thijs trok Marije haar kousen uit en voelde even aan haar luier.
'Die houdt het wel tot morgen.' Stelde hij vast.
Marije had al wel in haar luier geplast, tijdens de film had ze vrijwel ongemerkt haar plasje voelen lopen en haar kruis was aangenaam warm geworden. Ze vroeg zich af waarom niet veel meer mensen dat deden, een luier om tijdens een film kijken. Je hoefde dan niet te pauseren en het was nog aangenaam ook.

Marije kroop in het tweepersoonsbed van Thijs. Het voelde wel wat vreemd, het was de eerste keer sinds ze elkaar kende dat zij als klein meisje eerder naar bed ging dan Thijs. Aan de ene kant vond ze dat het erbij hoorde, hij was haar pappie en als hij vond dat ze naar bed moest, dan had ze zich daarbij neer te leggen. Maar aan de andere kant miste ze Thijs wel, en voelde ze zich eenzaam in het grote bed.
Thijs stope haar lekker in en gaf haar een flinke knuffel.
'Pappie ook slapen.' Probeerde Marije.
'Nee meisje, pappie blijft nog even op. Maar ik kom strakjes bij je liggen.'
Marije trok een pruillipje waardoor Thijs moest lachen.
'Ja ja je bent mooie jij, kom lekker gaan slapen.'

Even later lag Marije alleen in het bed.
Ze voelde zich nog lang niet moe. Ze had ook nog zoveel om over na te denken. Het was een heerlijke dag geweest. Precies zo als ze wilde, Thijs die als een stoere pappie voor zorgde. Ze vroeg zich af waarom ze bij Thijs toch zo graag een klein meisje wilde zijn en dat bovendien nog eens aan iedereen wilde laten zien. Ze kon geen antwoord bedenken, en besloot er maar gewoon aan toe te geven. Ze viel in een lichte slaap en merkte dat Thijs een paar uur later ook in bed kroop. Ze lag op haar zij, en hij kwam lepeltje-lepeltje tegen haar aan liggen. Hij sloeg een arm om haar heen.
Zijn hand ging op zoek naar haar kruis. Blijkbaar wilde hij controleren of ze al was doorgelekt. Zijn hand gleed in haar flanellen broekje en drukte in haar kruis. Ze wist niet of het daardoor kwam, maar ze voelde plotseling dat ze aan het plassen was. Thijs voelde blijkbaar ook hoe haar luierl langzaam warm werd. Hij masseerde haar kruis. Het was een heerlijk gevoel. Ze overwoog uit haar kleuterrol te stappen en op een vrijpartij aan te sturen.
'Nu niet, morgen.' Zei Thijs als of hij haar gedachte had geraden.
Na een paar minuten merkte ze dat Thijs in slaap was gevallen en zelf viel ze niet veel later ook in slaap. (Wordt vervolgd)

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 30

Marije was als eerste wakker, als vanzelf gleden haar handen over haar kruis. Ze voelde de warme, dikke en verzadigde luier. Ze was gekukkig niet doorgelekt. Marije dacht aan de heerlijke dag gisteren. Het was heerlijk met Thijs. Maar het was ook lastig, enerzijds wilde ze zijn kleine babietje zijn maar aan de andere kant ook zijn vriendin.
Haar handen masseerden de luier en ze drukte die stevig in haar kruis. Marije besloot Thijs wakker te maken. Zachtjes kriebelde ze in zijn zij.

'He meisje ben je al wakker?' Reageerde Thijs na een paar minuten.
Marije pakte zijn hand en duwde die in haar kruis.
'Zo, die is goed vol.' constateerde de Thijs. 'We moeten er maar snel uit gaan en je verschonen voor je weer gaat doorlekken, net zo als de vorige keer.'
Thijs wilde zijn hand weg trekken, maar Marije drukte hen nog steviger in haar kruis.
'Maar dat is niet de bedoeling, daar ben je nog veel te klein voor.' Thijs zei het lachend, maar hij keek haar serieus aan.
Plotseling schaamde ze zich en voelde ze hoe ze een rood hoofd kreeg.
'Sorry.' Piepte ze met een klein stemmetje.
Marije realiseerde zich dat ze te ver was gegaan. Ze had de ongeschreven regels van hun relatie overtreden. Thijs was immers haar pappie, hij was de baas, hij bepaalde wat er gebeurde en wanneer ze uit haar rol mocht komen. Haar initiatief van zo even was volstrekt ongepast.
'Krijg ik nu straf?' Vroeg ze timide
'Als je van af nu een braaf klein meisje blijft, zie ik het voor deze keer door de vingers.' Zei Thijs en hij keek haar bozig aan.
Marije vloog hem om de nek, en gaf hem een zoen. Een kinderzoen.
'Zo hoort het.' Zei Thijs tevreden.
'En dan zal ik jou nu eens als de wiedeweerga een schone luier geven.'

Even later lag Marije naakt op het verschoonkussen. Thijs had een speentje in haar mond gestopt en ze genoot zoals altijd van de tedere aanraking van Thijs. Eigenlijk was ze heel opgelucht. Ze had geen last meer van gemengde gevoelens. Thijs was duidelijk geweest, ze moest zich als klein meisje gedragen, alleen Thijs mocht bepalen wanneer het ander was.
Thijs schoof een krakend verse luier onder haar billen. Een rilling van genot trok door haar lichaam. Zorgvuldig deed Thijs de plakkers dicht. Hij was er inmiddels flink bedreven in, vooral de manier waarop hij de onderste plakkers strak trok, zodat de luier perfect aansloot in haar liezen, beviel haar.

Even later stond ze aangekleed en wel op haar benen.
Ze bekeek zichzelf de spiegel. Net zoals gisteren was tevreden over wat ze zag. Voor een niet geintersesseerde buitenstaander zag ze er uit als volwassene die zich misschien wat jeugdig kleedt, maar iemand die open stond voor de juiste signalen zou meteen door hebben dat ze als peutertje of kleurtertje door het leven ging. De witte kousen tot net boven haar knieen, het kortje rokje dat bij haar kont net wat onnatuurlijk wijd uitstond, de twee vlechtjes in haar haar, bijeengehouden door speldjes met een print met rose beertjes. Allemaal zaken die voor een goed verstaander maar voor een uitleg vatbaar waren.

Thijs deed haar alvast een slabbetje om en begon een bordje pap klaar te maken dat zelf mocht eten met haar nieuwe Nijntje lepeltje.
'Ik zal je zo naar huis brengen, ik heb nog veel te doen vandaag.' Zei Thijs toen haar bordje bijna leeg was.
Marije keek hem aan met een pruillipje.
'Ja schatje ik kan er ook niets aan doen. Pappies hebben nou eenmaal soms een druk leventje.
Marije had zich er op verheugd de hele zondagmiddag bij Thijs te kunnen blijven.
'Wil blijven.' Zei ze dan ook.
'Dat kan echt niet, ik moet straks weg, je kan helaas niet mee, en ik kan je ook niet hier alleen laten.'
Marije wilde eigenlijk protesteren dat ze het niet erg vond als Thijs weg zou gaan en zij hier alleen achter zou blijven tot hij weer terug was. Net op tijd bedacht ze dat ze dat in haar positie als kleutermeisje natuurlijk niet kon voorstellen aan Thijs.
'Dus dametje, pappie Thijs gaat jou lekker weer naar huis brengen, maar ik beloof je dat ik vanavond tegen etenstijd nog even langskom en dan breng ik jou vanavond lekker naar bed. Als Paulien en Tessa dat tenminste goed vinden.'
Marije's gezicht klaarde op. Het vooruitzicht dat Thijs vanavond nog langs zou komen, sprak haar wel aan.

Ze zochten al Marije's spullen bij elkaar en even later zaten ze op de fiets. Het was nog zondag ochtend en erg rustig op straat, ze waren dan ook zo bij Marije's huis.
Pauine deed open. 'Dat komt goed uit,we wilde net koek gaan eten.'
Aan de keuken tafel zaten Tessa en Laura. Nu pas viel Marije op wat een merkwaardig huishouden hun woning was. Het leek op een willekeurig studentenhuis. . Als Laura tenminste niet een fleece hansopje aan zou hebben met allemaal konijntjes, waar bovendien een klipje aan was vastgemaak met een ketting en speentje. En ook de zuigflesjes op de aanrecht maakten duidelijk dat dit geen doorsnee woning was. Nog afgezien van de pakken met luiers in de gang. Marije vond dat de woning het midden hield tussen een studentenhuis en een creche. Rommelig maar het had ook wel iets knus.

'Nou ik ga er snel van door.' Zei Thijs die de tas met spullen van Marije aan Paulien had gegeven.
'Oh ja, is het goed als ik vanavond nog even langskom, ik heb Marije beloofd dat ik haar naar bed zou brengen.'
'Natuurlijk, geen probleem.'
'Nou dag schatje, tot vanavond.' Thijs gaf Marije een kus.
'Ga maar zitten.' Zei Pauline
Zodra Marije naast Laura aan de keuken tafel zat deed Tessa hen beide een slabbetje om. Paulien gaf de meisjes allebei een koek en een tuitbekertje drinken.
'Fijn dat we weer compleet zijn.' Zei Pauline.
'Ja het is gezelliger met zijn viertjes.' Vulde Tessa aan.
'Ik heb net een berichtje gekregen dat het ledikantje van Laura morgen bezorgd wordt.' Zei Pauline
'Dan kunnen we echt even goed ons huishoudentje op orde krijgen met zijn viertjes, en hoef je ook niet steeds bij Thijs te slapen.'
Marije schrok, ze kon zich nog goed de afspraak met haar moeder herinneren voor ze naar Utrecht ging, Pauline zou voor haar zorgen en ze moest naar haar luisteren. Als Pauline het niet goed vond dat ze bij Thijs ging logeren dan gebeurde dat ook niet.
Ze waren net klaar met koek eten toen de bel ging.
'Wie kan dat nou zijn? Vroeg Tessa en ze stond op om te gaan kijken.
Tessa liep de gang in een deed de deur open.
"Goededag wat kan ik voor u doen?' Hoorden de drie meiden in de keuken Tessa vragen.
'Is Laura hier?' Laura versteende zowat toen ze haar naam hoorde.
'Shit, mijn moeder.' (Wordt vervolgd)

 

[luierdromer]

Mooi hoofdstuk weer en, die cliffhanger zag ik al een tijd aankomen.
Benieuwd of Paulien de moeder van Laura aan kan, als het haar moeder is tenminste .
Het kan natuurlijk ook zijn dat het haar moeder is die Laura medeelt dat ze thuis niet meer welkom is of dat ze moet kiezen met alle gevolgen van dien.

 

[suprima]

Nou Peter1970 je hebt super goed je best gedaan met schrijven het is gewoon kei goed vervolg dat je hebt geschreven en het leest zo zalig weg

 

[speentje]

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 31

Vol ontzetting en met angst en beven luisterde Laura naar het gesprek tussen Tessa en haar moeder bij de voordeur.
'Ik weet niet of ze u wel wil zien.' Zei Tessa.
'Dat bepaal ik zelf wel. Laura kindje, waar ben je! ' riep haar moeder.
'He, he wat doet u nu!' Op de gang klonk het geluid van iemand die aan de kant wordt geduwd.
Plotseling stormde Laura's moeder de kamer in.

Laura sloeg haar handen voor haar gezicht, als of ze dacht dat ze daardoor minder zou opvallen.
Laura's moeder bleef midden in de kamer staan, haar mond viel open van verbazing toen ze Laura in haar hansopje zag zitten met een tuitbekertje voor zich.
'Kijk nou eens hoe je erbij zit!' Schreeuwde haar moeder.
'Jij lijkt verdomme wel een baby.'
'En wie ben jij?' Richtte Laura's moeder zich tot Marije
'Ben jij ook een baby? En al die babyspullen?' Laura's moeder wees op de babyflesjes en luiers. 'Wat is dit hier voor pervers gebeuren'
Laura durfde niet te reageren. En de andere drie hielden ook hun mond. Dat was maar goed ook. Laura's moeder leek niet erg voor reden vatbaar. Uiteindelijk was Laura's moeder uitgeraasd en barstte ze in tranen uit.

'Waarom heb ik niet gewoon een normale dochter.?' Gierde ze uit
'Zal ik u anders even een kopje thee maken, dan leggen we het uit.' Zei Pauline op haar vriendelijkst.
'Jahhaa..' Huilde Laura's moeder.
Na een paar minuten en wat slokken thee was Laura's moeder enigzins bedaard en bijgetrokken.
'Nou ik ben benieuwd naar jullie verhaal, want dit verdient wel enige uitleg.' Klonk ze nu heel redelijk.
'We wonen hier dus met z'n vieren.' Begon Pauline het verhaal.
'Ik ben Pauline, en dat zijn Tessa en Marije. Ik ben het met u eens dat wij geen doorsnee studentenhuis zijn. Dat komt omdat Laura en ook Marije eigenlijk het liefst als baby'tje of kleutermeisje door het leven gaan.'
'Maar.....' Wilde Laura's moeder onderbreken.
'Misschien is het goed als ik eerst het verhaal afmaak.' Zei Pauline.
'Tessa en ik vinden het juist weer leuk om voor ze te zorgen, zo helpen we elkaar. Waarom uw dochter het liefst als klein kindje door het leven gaan, dat kan Laura misschien beter zelf vertellen.'
Laura schudde met haar hoofd.
'Toe Laura, dit is belangrijk, dit is je kans om te vertellen hoe het zit.' Moedigde Pauline haar aan.
'Ik durf niet.' Zei Laura met een klein stemmetje.
'Zou het helpen als je moeder beloofd dat ze niet boos wordt.'
Laura knikte.
'Wilt u dat beloven mevrouw? Vroeg Pauline.
'Ik heb denk ik weinig keus.'
'U kunt ook nu weggaan, maar uw dochter krijgt u er niet mee terug.'
'Vooruit dan ik beloof het.'
'Nu is het jouw beurt Laura.'

Laura moest slikken, zachtjes begon ze te praten.
'N...n..nou he...het..k.komt.. ' begon Laura hakkelend. '..d..denk ik doordat ik in mijn bedplas en af en toe ook overdag nog een ongelukje heb. Jij wordt dan altijd zo boos op mij. Terwijl ik er toch ook niks aan kan doen.'
'Nou dat weet ik zo net nog niet, of jij er niks aan kan doen.' Onderbrak Laura's moeder haar. 'Toen je twaalf jaar was hebben we je helemaal laten onderzoeken en er is toen geen fysieke reden gevonden waarom je in je broek zou plassen. Volgens de artsen was het puur psychisch.'
'Maar mam, dat is toch ook een reden.'
'Nou, wat mij betreft is het allemaal aandachttrekkerij, volgens mij doe je het gewoon expres. Geef nou maar toe, het liefst wil je gewoon een baby zijn!' Na deze woorden barstte Laura in huilen uit.
'Ga maar weer janken, je gedragen als baby is het enige wat je kunt.' Reageerde haar moeder bits.
'Mevrouw, dit is niet de manier zo komen we niet verder, misschien is het goed als Laura haar verhaal afmaakt.' Greep Pauline in.
'Nou vooruit dan.'
'Maar dan moet u haar ook niet meer onderbreken, beloofd?'
Laura's moeder knikte.

Laura schraapte al haar moed bij elkaar, ze besefte dat ze nu de kans had om haar kant te vertellen.
'Weet je Mam, jij denkt dat ik express in mijn broek plas omdat ik weer een baby'tje wil zijn. Maar zo zit het niet, ik kan aan dat broekplassen echt niks doen, ik schaam me er ook voor. Ik vond het vroeger vreselijk als jij weer een natte plek in mijn bed vond en me vernederde en voor baby'tje uitmaakte.
En juist daardoor is mijn verlangen om weer klein te zijn ontstaan. Want als baby'tje of kleutertje vindt niemand het erg als je in je broek plast. Des te meer jij mij kleineerde des te meer ik er naar verlangde echt klein te zijn, omdat je het dan misschien wel zou accepteren.
Ik denk dat het bedplassen en de dagelijkse ongelukjes hierdoor alleen maar erger werden. Vandaar dat ik om luiers begon te vragen. Maar dat mocht niet van jou. En toen ontmoette ik Marije, aanvankelijk dacht ik dat ze alleen incontinent was, maar ik kwam er achter dat zij het ook heerlijk vindt om klein te zijn.
Zij schaamt zich er ook niet voor. Door haar ben ik mijzelf gaan accepteren, en ben ik er achter gekomen dat zo'n baby-leventje is wat ik wil. Ik vind het heerlijk om klein en afhankelijk te zijn en juist te worden vertroeteld als ik volle luier heb, in plaats van te worden gekleineerd.
Ik plas dus niet in mijn broek omdat ik een baby'tje wil zijn. Ik wil klein zijn omdat dat dat bij mijn broekplassen hoort, omdat jij mij keer op keer hebt duidelijk gemaakt dat een grote meid dat niet doet.' Laura was tijdens haar vehaal steeds zachter gaan praten.

Haar moeder bleef stil voor zich uit te kijken toen Laura's klaar was met vertellen. Iedereen zweeg, je kon een speld horen vallen.
'Ik moet dit even verwerken.' Doorbrak Laura's moeder te stilte.
'Dat begrijpen we, het is een harde boodschap.' Zei Pauline 'Je hebt het goed verteld Laura.' Voegde ze er aan toe. Pauline sloeg een arm om Laura.
'Hoe nu verder?' Vroeg Laura's moeder.
'Misschien is het goed als Laura uitspreekt wat ze verwacht van u, vind je niet Laura? Dan kan je moeder aangeven of ze zich daarin kan vinden, en wat ze van jou verwacht.'
Laura knikte.
'Ja dat is wel een goed idee.' Zei ook haar moeder.

'In de eerste plaats hoop ik dat je in ieder geval accepteert wie ik ben en hoe ik leef. Dat ik nou eenmaal het liefst continu een luier draag en me af en toe als een babietje wil gedragen. Hoewel ik begrijp dat dat moeilijk voor je zal zijn, is mijn grootste wens dat je het niet alleen accepteert, maar me ook zo behandeld.
Hoewel ik hier met de meiden mijn draai heb gevonden en niet meer thuis kom wonen, zou het fijn zijn dat als ik weer eens thuiskom je me dan als een klein kindje zou willen behandelen.'

'Nou dat lijkt me helder, wat vindt u daarvan?' Zei Pauline die haar rol als bemiddelaar serieus nam.
'Ik moet toegeven dat ik in het verleden wellicht niet de juiste aanpak heb gekozen. Ik kan dan ook niet anders doen dan je keuze accepteren en respecteren. Maar dat je van mij verwacht dat ik je ook echt als een baby'tje ga behandelen, vind ik ver gaan.'
'Wat vindt u daar moeilijk aan?' Vroeg Pauline.
'Het voelt tegen natuurlijk, kijk hoe groot ze is, ik kan haar toch niet als baby behandelen.'
'Mischien valt het in werkelijkheid reuze mee en moet u het gewoon eens proberen.'
'Hoe bedoel je?'
'Nou bijvoorbeeld, Laura is denk ik nu wel toe aan schone luier, misschien kunt u haar nu verschonen.'
Zowel Laura als haar moeder keken geschokt.
'Dat meen je toch niet?' Riep haar moeder
'Zeker wel. Er is maar een manier om er achter te komen of dit tussen jullie gaat werken en dat is het gewoon doen.'
'Ik weet niet...en luier verchonen is zo lang geleden.' Twijfelde haar moeder.
'Wij helpen wel. Wat vind jij Laura?' Vroeg Pauline.
'Ik vind het wel eng, maar ik wil het wel proberen.'
'Zullen we dan maar.' Pauline stak haar hand uit naar Laura en haar moeder.
Na enige aarzeling pakten ze allebei vast. Met zijn drieen, hand in hand, liepen ze naar de slaapkamer. In hun kielzog de nieuwsgierige Tessa en Marije.
Laura klom op de kommode.
'Stop dit maar in haar mond.' Zei Pauline en ze gaf Laura's moeder een speentje. (Wordt vervolgd)

 

[luierdromer]

Heftig maar, mooi hoofdstuk, dat moeder geschokt was, verbaasd me niet en, ook haar heftige reactie niet maar, wel mooi hoe Pauline dat opving en, iedereen tot kalmte maande.
Mooi beschreven.

 

[anoniemer]

mooi vervolg. heel goed geschreven

weer goed bezig Peter

 

[speentje]

schitterend vervolg

 

[suprima]

het is weer super spannend met een mooie Cliff hanger op het einde ben heel benieuwd hoe het verhaal zich ontplooit bedankt Peter1970

 

[Peter1970]

Marije's verhaal deel 32

Met grote verbazing pakte Laura's moeder het speentje aan, ze hield het vast of het iets engs was, iets levends, dat haar elk moment kon bijten. Met een gestrekt arm bekeek ze het speentje van een afstandje.
'Toe maar.' Zei Pauline. 'Laura vindt het heel prettig als een ze een speentje in haar mond heeft, dan wordt ze lekker rustig.
'Hij is zo groot, veel groter dan ik mij kan herinneren.'
'Ja dat klopt, dit is natuurlijk een formaat voor volwassenen, net zoals de luiers en de andere spullen.'
'Natuurlijk, maar ik had me dat niet zo gerealiseerd.'

Langzaam bracht ze het speentje naar Laura's mond. Ze duwde het niet in haar mond, maar hield het een stukje boven Laura's lippen, zodat Laura haar hoofd iets moest oprichten om het speentje met haar mond te pakken. Wat ze dan ook gretig deed. Meteen begon ze er op te sabbelen.
In een rustig tempo bewoog het speentje op en neer in haar mond.
Laura lag met een dromerig blik naar het plafond te kijken, als een baby'tje die gewend is te worden verschoond. 'Goed zo.' Riep Pauline enthousiast uit,. 'Kijk eens hoe tevreden ze er bij ligt, is het geen lief gezicht. Uw dochter is echt een schatje, mevrouw.'

Laura's moeder keek wat onwennig. Ze voelde een innerlijke tweestrijd. Als ze objectief naar de situatie keek zag ze haar volwassen dochter met een dikke luier om in hansopje op een oversized kommode liggen. Een beeld dat veel weerstand bij haar opriep. Maar ze voelde ook vertedering.
De situatie deed haar terug denken aan de tijd toen Laura nog echt klein was en hun relatie nog goed. Aan de tijd dat ze het nog niet erg vond als Laura in haar broek plaste. Opeens verlangde ze terug naar die tijd. Laura's moeder probeerde het beeld van haar volwassen dochter te verdringen, en haar te beschouwen als het kleine lieve baby'tje dat ze ooit was. Spontaan begon ze een liedje te neurien uit Laura's kindertijd. Een liedje waar ze dol op was.

Zodra Laura het liedje hoorde stopte haar dromerige blik een keek ze haar moeder aan. Tranen vulde haar ogen. Ook haar moeders ogen liepen vol. Haar moeder boog zich over haar heen. Laura sloeg haar armen om haar moeder. De eerste omhelzing, het eerste intieme fysieke contact sinds jaren, deed ze samen in snikken uit barsten.
'Och kindje, ik heb je zo gemist.'
'Ik jou ook mam.'
'Zal mammie jou eens een lekkere schone luier omdoen net als vroeger?'
'Jaha.' Snikte Laura.
Laura's moeder trok Laura het hansopje uit en vervolgens maakte ze de knoopjes van het rompertje los en schoof de flapjes omhoog. Net zo als vroeger kriebelde ze Laura over haar blote buik. Laura moest even giechelen. Als vanouds kneep haar moeder even in de luier tussen haar benen. Als een soort laatste controle of verschonen wel echt nodig was. De luier voelde aan als warme klei en was duidelijk aan vervanging toe.
'Nou, nou mijn kleine meisje heeft grote plasjes gedaan.' Zei ze terwijl ze de strips los trok.
Laura vond het heerlijk, haar moeder behandelde haar als echt klein meisje, ze voelde zich opeens bijna twintig jaar jonger.
Onbewust stootte ze een paar baby kreetjes uit. Het klonk heel komisch.
Haar moeder, maar ook Pauline, Marije en Tessa die toekeken schoten in de lach.
'Wat zegt mijn kleine meisje nou?'

Laura's moeder veegde Laura's kruis schoon met babydoekjes om vervolgens haar schaamstreek met zalf in te smeren. Er trok een rilling door Laura's lichaam. De koele zalf gaf een aangenaam gevoel. Ze genoot van de zachte aanraking van haar moeders handen.
Laura wist niet waar het door kwam, misschien omdat haar moeder haar zo teder verzorgde of dat ze nu voor het eerst in haar leven ze zich geen zorgen hoefde te maken om de reactie van haar moeder omdat ze een luier droeg. Maar ze was volkomen ontspannen en genoot met volle teugen.
Vooral toen haar moeder de verse luier onder haar billen schoof en de plakkers precies strak genoeg aantrok. De luier zat comfortabel maar strak genoeg om op een aangename manier in haar kruis te drukken.
Toen ze ook haar rompertje en hansopje weer aan had en naast de kommode stond vloeg ze haar moeder om de nek.
'Bedankt mammie, dit is het beste dat me in lange tijd is overkomen.' Zei Laura met een brok in haar keel.
'Ik heb zo'n spijt dat ik dit niet eerder heb gedaan.' Haar handen legde ze even op Laura's billen de verse luier maakt een krakend geluid.
'Mammie nog flesje geven?' Vroeg Laura met een klein stemmetje.
Laura's moeder keek vragend naar Pauline.
'Ja hoor, dat is goed, het is nu nog wel geen tijd voor een flesje, maar gezien de bijzondere situatie lijkt het me wel een goed idee.'
'Ik wil ook een flesje.' Riep Marije.
'En dan krijg jij er natuurlijk ook een.' Besloot Pauline. 'Gaan jullie maar even zoet spelen.'
Terwijl Laura en Marije op het speelkleedje lagen maakte Pauline de flesjes klaar.
'Zie zo.' Ze gaf een flesje aan Laura's moeder.
'Zal ik jou het flesje geven of Tessa?'
'Tessa doen' zei Marije.
Even later zaten Laura's moeder en Tessa elk in een hoek van de bank, met de kleine meisjes half op hun schoot. Er hing een serene rust en klonken er alleen de zachte zuig geluidjes en het geklok van de melk.
'Nou dit is perfect, wat een rust.' Zei Pauline. 'Wie had dat een uur geleden kunnen denken.
'Nou mevrouw, u mag vaker komen, u bent het nog niet verleerd.' Zei ze tegen Laura's moeder.
'Zeg trouwenss maar Joke, hoor, dat 'mevrouw' klinkt zo oud, ik ben tenslotte pas een jonge moeder van een kleintje' zei ze lachend. En ze kroelde Laura door haar haar. (Wordt vervolgd)