Nog niet klaar Stage in Luiers

[brightTo]

Ze pakt een groot glas en vult deze met limonade.

“Volgens mij heb jij nog niet genoeg gedronken vandaag! En dat moet je wel doen hoor babietje!”

Ik pak het glas aan, en begin te drinken.

“Kom, doe die broek maar uit, want ik heb ze gevoel dat die zo strak zit, dat je luiertje niets meer kan hebben” En ze begint mij uit te kleden
“En mijn shirt dan?” vraag ik
“Die ook! Dan kan ik goed zien hoe het met je luiertje zit!”

Zelf trek ik mijn shirt uit, waardoor ik nu alleen nog maar in mijn rompertje zit. Het glas zet ik leeg terug. Nog voor ik het kan zeggen begint Catootje weer met vullen.

“Zo, dan weten we zeker dat je bij de lunch een goed gevulde luier hebt!”
“Ik begin best trek te krijgen” zegt ik tegen Catootje.
“Dan gaan we lunchen, help je even mee met alles pakken?”

Ik probeer te lopen, maar echt lukken, nee, zelfs het waggelen wat ik eerder deed lukt mij eigenlijk niet. Catootje ziet dit en begint te lachen

“Misschien moet je kruipen babietje! Een verschoning zit er zo te zien nog niet in”

Ik ga verder kruipend, naar de lunch tafel. Tegen de tijd dat ik er heen gekropen heb staat alles er al.
Al smerende van mn boterham plas ik weer beetje. Hij moet toch vol he?

 

[luieluieraar]

Leuk stukje weer

 

[Diaperkido]

Ik vind dit echt een origineel verhaal.
Niet zo van die standaard luier verhalen.
En het luier gehalte is goed gebalanceerd.
Doe zo voort

 

[Wannabee babyboy]

mooi verhaal ga zo door!!

 

[slaaf.johannes]

 

[Hans60]

 

[goed gevoel]

mooi verhaal

 

[Diaper boy69]

Heerlijk verhaal om te lezen goed geschreven

 

[brightTo]

Als we klaar zijn met eten kruip ik weer terug naar mijn werkplek, dit gaat al stuk sneller. Catootje zet weer een lekker groot glas ranja voor mij neer.

“En nu weer aan het werk!” En ze streelt over de voorkant van mijn luier.
“Die is nog niet vol genoeg!”

Een uurtje later voel ik mijn darmen op spelen

“Eeeeh… Catootje? Ik moet eigenlijk nodig naar de WC” zeg ik aarzelend
“En exact daarom draag je een luiertje!” En ze klopt op de achterkant
“Maar..” probeer ik te zeggen maar ze onderbreekt mij
“Ja, voor jou geen WC meer!” op een strenge wijze

Met alles probeer ik het binnen te houden, maar dat lukt niet lang, en ongemakkelijk forceert het zich een weg naar buiten. Ik tik Catootje aan, maar die wuift mij weg, en pakt een koptelefoon.

“Sorry, ik heb nu een meeting, jij red jezelf het aankomende anderhalf uur wel toch?”

En nog voor ik iets kan reageren loopt ze naar de vergaderzaal

 

[Joepje]

Weer een en mooi stukje geschreven. Kort en krachtig. Maar zeker leuk om te lezen

 

[slaaf.johannes]

 

[Luiers @]

Top verhaal

 

[brightTo]

Nog geen 5 minuten later voel ik meer opkomen, ik hurk een beetje en pers het er maar uit. Dat kleine beetje voelt niet zo heel naar. Maar die hoop die er nu uit komt voel toch raar. Als ik ga zitten voel ik het helemaal worden uitgesmeerd. Echt genieten doe ik niet, maar ik ga door met werk.

“Zorg je wel dat je genoeg drinkt?” stuurt Catootje vanuit haar meeting, en stuur een duimpje terug, en drink het glas leeg. En dan moet ik een nieuw glas gaan halen. Ik ga op mijn knieen zitten, en voel alles weer in beweging komen. Even snel, dan ben ik er weer vanaf!

Als de kraan open gaat vol ik dat mijn kraan ook open wil, en dus laat ik het lopen. Grote fout!

Het word allemaal weer zacht en nog vloeibaarder binnen in, en het kruipt nu alle kanten op op de terug weg. Als ik ga zitten verspreid het weer verder. Hopelijk is Catootje snel klaar met haar vergadering, maar dan moet dit glas wel leeg zijn. En ga ik dus maar weer verder met drinken en werken.

 

[slaaf.johannes]

 

[Mollie-abdl]

Je bouwt de spanning wel lekker op! Ik ben normaal geen verhaal lezer, maar dit verhaal is echt super en houd je wel in z'n greep.

Ben benieuwd naar de komende stukken!!

 

[jjcvdk]

Dit is een heel mooi vervolg brightTo en hoop op weer een heel mooi vervolg komen gaat dus zeg ik ga vooral zo door mvg

 

[brightTo]

Na ruim 2 uur wachten komt ze eindelijk uit de vergadering. Zonder dat ik ook maar iets zeg roep ze meteen

“Zo, volgens mij heeft mn babietje zn luiertje goed gebruikt!”

Beschaamd kijk ik haar aan en knik.

“Kruip maar achter mij aan, want lopen zal moeilijk zijn, en dan zal ik je wel verschonen” zegt ze terwijl ze richting de WC loop.

Kruipen gaat snel, maar de zooi in de luier verspreid met de beweging. Aangekomen in de verschoonstal legt ze mij op de tafel, en begint er aan om de luier open te maken.

“Poeh, dat stinkt, je hebt wel erg je best gedaan, denk niet dat ik het hier schoon krijg, dus moet je vanavond maar met mij mee naar huis voor een goede schoonmaak beurt”
“Mag ik dan ook blijven slapen?”
“Tuurlijk! Heb nog wel een bed voor je”

Ze pakt de doekjes en gaat zo goed als mogelijk te werk, maar inderdaad krijgt ze het niet helemaal schoon. Ze pakt een dikke inlegger en luier, en doet ze om bij mij, daarna gaat mijn plastic broekje er weer over aan, en sluit ze het slot.

“Hier mee moet je het toch wel redden tot we naar huis kunnen toch?”
“Dat denk ik wel ja”
“Hop, terug naar je werkplaats dan, je hebt nog werk genoeg liggen!”

Nu er geen dikke luier meer tussen mijn benen zit dacht ik lopend terug te kunnen.

“Babietjes kruipen he, dus jij ook!” hoor ik achter mij

Zucht… Dan maar kruipend terug aan het werk

 

[slaaf.johannes]

 

[brightTo]

Catootje zet een bakje chips met een biertje op mijn tafel

“Je eerste vrijdag middag borrel” zegt ze enthusiast!
“Dank je!”
“Hoe was je eerste week hier?”
“Super! Helemaal omdat ik geweldige collega’s heb” en knip oog naar haar
“Gelukkig, ik heb zo nog een verrassing voor je! Maar eerst nog even dit laatste half uurtje afmaken!”
“Klinkt leuk een verrassing!”

Ik maak mijn werk af, en na half uur sluit ik mijn PC af, en stop ik alles in mijn tas.

“Zo helemaal klaar” vraagt ze
“Ja” antwoord ik zelf verzekerd
“Loop je mee naar de auto?”
“Maar ik heb alleen mijn shirt en luier aan!”
“Niemand die je ziet! En anders krijg je de verrassing niet!”

Ik zucht, pak haar hand en loop mee

 

[Hans60]

Oo kan niet wachten op de verrassing