Ik word wakker en merk dat ik nodig moet, ik wil opstaan en zie de luier. Oja, en laat alles gaan. Het is al 6u, over half uurtje zou mijn wekker gaan, maar denk dat ik deze tijd wel goed kan gebruiken. Waggelend naar de kleding kast opzoek naar een passende broek. Na lang zoeken en passen heb ik er een gevonden. Naar beneden waar ik de Brinta voorbereid, en deze eet. Gelukkig knoei ik niet, maar verder laat mij dit wel echt klein voelen.
Als de bel gaat loop ik richting de deur, en voel weer een lichte aandrang om te plassen, ik voel dat hij nog lang niet vol zit, maar besluit even te wachten. Catootje zal zo ook vast wel voelen en wil het dan los laten. Als ik open doe staat ze inderdaad voor de deur, en voelt aan de luier.
“Zo, lijkt wel goed vol te zitten! En sta je nu gewoon te plassen?” Vraagt ze verbaast
Ik loop rood aan en knik. “Denk het wel! Maar hij zit al best vol hoor!”
Ze trekt mijn broek uit en kijkt goed. “Maar nog lang niet vol! Heb je je spullen? Dan gaan we!”
Nog lang niet vol? Dit geeft mij een slecht voorgevoel…