Pandaluiers
Nieuw lid
Ik ben hierbij een nieuw verhaal begonnen. Het is al even geleden dat ik heb geschreven, maar ik hoop dat ik hiermee verder kan gaan.
Ik hoop dat je er van geniet, en commentaar/suggesties zijn altijd welkom!
I
Daar zaten we. Met 7 man, in onze huiskamer. Overleggend. Sterker nog: druk overleggend. We gaan op vakantie. 6 VWO gedaan, en dan heb je ongeveer 3 maanden vakantie. Met deze groep gingen we dan. Goedkope camping aan de kust in België. Althans, dat was het plan, er moesten nog wat mensen genoeg geld bij elkaar zien te zoeken. Bij mij was dat geen probleem. Ik zal het uitleggen. Mijn vader en moeder zijn gescheiden. We hadden het altijd goed. Mijn vader had een drukke baan, en verdiende veel geld. Dat had ook een keerzijde, hij was namelijk niet bijzonder veel thuis. Toen we op vakantie waren in Indonesië, is mijn moeder weggegaan bij ons. Ze vertelde later tijdens dat ene telefoontje dat ze er genoeg van had. Ze heeft sindsdien nooit meer gebeld. Ik begrijp het nu wel, eerlijk gezegd. Als je samen bent gaan wonen en je hebt een zoon die je op wilt voeden, dan moet je dat met zijn tweeën doen, ja toch? Daar heb je op dat moment voor gekozen. Of je dit dan op deze manier op moet lossen is nog steeds een vraag, maar ze heeft de keuze gemaakt en heb dus nu ongeveer 4 jaar geen contact meer met mijn moeder. Een probleem? Ja en nee, dus soms. Ons personeel heeft dat goed opgevangen toen, denk ik. Onze huishoudster is als een soort moeder voor me, en onze tuinman is meer een mannelijk vader-figuur. Maar een echte moeder blijft onvervangbaar. Zeker als ik zie hoe dat bij vrienden van mij gaat, dan vraag ik me wel eens af wat ik nou mis. Ben ik nu gelukkig? Ja. Zeker ja, 100% ja, maar deze vakantie ga ik nog veel en veel gelukkiger worden.
Afijn, mijn vader en ik waren dus toen en nu nog steeds alleen. En dat betekende praktisch dat ik alleen was. Toen was ik 14. Nu 18, ik heb ermee leren leven. De pluszijde van deze situatie is dat ik financieel onafhankelijk ben. Ik heb alles wat ik hebben wil: stoere telefoon met alles erop en eraan, een oude range rover, en nu dus een luxe campingset met tent. Ik heb nog nooit gekampeerd eerlijk gezegd. Dat doe je niet als je ook een 5 sterren hotel kunt kiezen. Dat lijkt me vanzelfsprekend. Ehm, wat moet ik nog meer vertellen? Wie ik ben? Haha, ehm, nou, ik ben Lex. Maar iedereen noemt me X (op zijn Engels uitspreken, dus meer als [Ex] dan). Ben dus 18, 1.85 meter, bruin haar. Fors gebouwd zegt men, ik spendeer namelijk veel tijd in de sportschool. Heb toch niets anders te doen. Ik heb nu 6 VWO gehaald, net als de rest van de groep overigens, na herkansingen. Ik heb nog geen idee wat ik ga studeren en ga dus een jaar niets doen, beetje reizen en vooral kijken waar ik nou eigenlijk mijn brood mee wil gaan verdienen. En dan komt natuurlijk de grote vraag waar die jullie allemaal heel graag beantwoord willen hebben. Waarom staat dit verhaal onder de topic luierverhalen? Hahahaha, ben ik een luierliefhebber? Nu wel maar voor mijn vakantie niet. Dat ga ik jullie allemaal gedetailleerd uitleggen in dit verhaal.
Terug naar onze huiskamer, 3 dames, 3 heren en ik. Allemaal 18 en eentje 19. Deze vriendengroep is ontstaan op de middelbare school. De andere 6 zijn al veel langer vrienden. Ik ben erbij gekomen in de laatste maanden van de zesde. Hoe dat kwam? Nou, ik had een andere vriendengroep, allemaal stoere heren die graag met elkaar wat rondhingen en in de sportschool trainden. Maar dat ging helemaal fout. Een van die gasten had het in zijn bolle kop gekregen om in te breken in een huis. Een beetje zielig verhaal hoor, dat wel. Hij was dus in precies de tegenovergestelde scenario terechtgekomen als wat ik heb meegemaakt. Zijn ouders zijn ook gescheiden maar zijn in een financieel probleem terechtgekomen. Hij mocht mij ook het minst, jaloezie. Dat heb ik ook begrepen hoor. Dus ik ben bij die gasten weggegaan. Hoe dat inbreken verder is afgelopen? 3 Keer raden? Ja, in de bak. Het is een kort verhaaltje nu, de werkelijkheid komt denk ik op hetzelfde neer, alleen moeilijker en onpraktischer om te vertellen. De vriendengroep waar ik nu in zit is beter. Gewoon een perfecte groep. Ik zal ze voorstellen. We beginnen bij de dames. Kristy, Anouk en Lola. Kristy is een klein, blond, mooi meisje. Mooie kont, flinke borsten, lief gezichtje. Erg knap overigens dat die 6VWO gehaald heeft, die heeft er hard aan gewerkt en is toe aan vakantie. Zij is de meest ruige van de dames, veel vriendjes gehad et cetera. Ze heeft ook een klein oogje op mij. Bij het stappen, met wat alcohol dan wil ze wel eens handtastelijk worden. En ik kan je vertellen dat dat geen straf is, haha. Veel is er nooit gebeurd, hoor, wees maar niet bang.
Anouk dan. Prachtig leuke griet. Ontzettend slim ook. Bruin, halflang haar. En die ogen, man man man, om in te verzuipen. Ze is iets groter dan Kristy, strak kontje, mooie, bijna perfecte borsten. Ze is wel het meest vrouwelijk van de dames in mijn ogen. Meer volwassen dan de rest. Daar heb ik dan weer een oogje op, to be honest. Wie weet wat er allemaal mogelijk is. Laten we duimen.
Lola tenslotte. Daar kan ik kort over zijn. Je kunt er goed mee praten. Punt. Ze is niet zo bijzonder mooi, sterker nog, ik heb haar wel eens aangeraden om wat mee tijd in de sportschool te spenderen, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze is een zeer goede vriendin van beide dames en heeft verder niet bijzonder veel vrienden ofzo.
Door naar de heren. Bart, Pim en José. Ik begin wel bij José, je spreekt het uit als [gossee]. Een van oorsprong Portugees. Op zijn zesde naar Nederland gekomen met zijn familie. José is een echte mediterrane jongen. Met een echte mediterrane mentaliteit. Samenvattend wil dat zeggen: Wat vandaag niet kan, kan morgen misschien wel. En tijd is altijd een relatief begrip. Jonge toch, die gast heeft af en toe echt een probleem gehad met dat mediterrane gedrag. Komt vaak te laat en is altijd rustig. Het mooiste voorbeeld daarvan blijft de brandoefening bij ons op school. Veel paniek enzo, hij was nergens te bekennen en na een aantal minuten komt hij heel rustig naar buiten gelopen met zijn jas enzo aan. Hij zat op toilet en dacht dat dat een nieuwe bel was en hij was nu uit. Briljant toch? Hij is echt grappig. Echt heel grappig.
En dan de laatste twee heren. Pim en Bart. Die kan ik in een keer uitleggen, het is namelijk een tweeling. Een echte eeneiige tweeling. Twee echt Nederlandse jongens, en die bovendien ontzettend veel op elkaar lijken. De rest van de groep gaat soms nog steeds in de fout. Dat levert in combinatie met José echt hilarische situaties op.
Zo, dat was de groep dan. Ik heb er zin in, ik zal je nog snel even vertellen wat er vandaag tijdens onze bijeenkomst afgesproken is. We hebben een camping waar we twee weken kunnen staan. We hebben twee tenten, we hebben vervoer. Ik rij met mijn wagen en Bart en Pim kunnen een bestelbus van iemand lenen. Iedereen neemt de spullen mee op de dag van vertrek naar mijn huis waar we de wagens inladen en dan vertrekken voor de exact 378 kilometer lange reis naar de Belgische kust. Ik heb er zin in, nog maar 4 dagen wachten en dan op vakantie. De geldproblemen zijn overigens verdwenen wat ik heb mijn vader even gebeld en die zei dat het geen enkel probleem was om alles op de creditcard te gooien. Een kado van hem omdat ik geslaagd ben. Dat maakt het leven een stuk gemakkelijker.
De dagen gingen langzaam, het was eigenlijk om je kapot aan te ergeren hoe langzaam de tijd ging. Ik wilde zo graag weg van huis. Tot de voorlaatste dag. Morgenvroeg zouden we vertrekken. Ik stond zoals gewoonlijk op, douchte, zette koffie en begaf me naar buiten voor een sigaret in het ochtendzonnetje. Ja, ik heb een slechte gewoonte overgenomen van mijn oude vriendengroep, dat soort dingen gebeuren nou eenmaal. Mijn telefoon ging. Het was Anouk. “Met Lex”, zei ik. “Hoi, met Anouk”, hoorde ik zacht uit mijn telefoon komen. Prachtig eigenlijk die stem. Zelfs aan de telefoon. Maar er zat een rare klank aan haar stem, normaal praatte ze ook niet zo zacht. “Ehm, ik bel voor iets heel raars”, zei ze……………………
Ik hoop dat je er van geniet, en commentaar/suggesties zijn altijd welkom!
I
Daar zaten we. Met 7 man, in onze huiskamer. Overleggend. Sterker nog: druk overleggend. We gaan op vakantie. 6 VWO gedaan, en dan heb je ongeveer 3 maanden vakantie. Met deze groep gingen we dan. Goedkope camping aan de kust in België. Althans, dat was het plan, er moesten nog wat mensen genoeg geld bij elkaar zien te zoeken. Bij mij was dat geen probleem. Ik zal het uitleggen. Mijn vader en moeder zijn gescheiden. We hadden het altijd goed. Mijn vader had een drukke baan, en verdiende veel geld. Dat had ook een keerzijde, hij was namelijk niet bijzonder veel thuis. Toen we op vakantie waren in Indonesië, is mijn moeder weggegaan bij ons. Ze vertelde later tijdens dat ene telefoontje dat ze er genoeg van had. Ze heeft sindsdien nooit meer gebeld. Ik begrijp het nu wel, eerlijk gezegd. Als je samen bent gaan wonen en je hebt een zoon die je op wilt voeden, dan moet je dat met zijn tweeën doen, ja toch? Daar heb je op dat moment voor gekozen. Of je dit dan op deze manier op moet lossen is nog steeds een vraag, maar ze heeft de keuze gemaakt en heb dus nu ongeveer 4 jaar geen contact meer met mijn moeder. Een probleem? Ja en nee, dus soms. Ons personeel heeft dat goed opgevangen toen, denk ik. Onze huishoudster is als een soort moeder voor me, en onze tuinman is meer een mannelijk vader-figuur. Maar een echte moeder blijft onvervangbaar. Zeker als ik zie hoe dat bij vrienden van mij gaat, dan vraag ik me wel eens af wat ik nou mis. Ben ik nu gelukkig? Ja. Zeker ja, 100% ja, maar deze vakantie ga ik nog veel en veel gelukkiger worden.
Afijn, mijn vader en ik waren dus toen en nu nog steeds alleen. En dat betekende praktisch dat ik alleen was. Toen was ik 14. Nu 18, ik heb ermee leren leven. De pluszijde van deze situatie is dat ik financieel onafhankelijk ben. Ik heb alles wat ik hebben wil: stoere telefoon met alles erop en eraan, een oude range rover, en nu dus een luxe campingset met tent. Ik heb nog nooit gekampeerd eerlijk gezegd. Dat doe je niet als je ook een 5 sterren hotel kunt kiezen. Dat lijkt me vanzelfsprekend. Ehm, wat moet ik nog meer vertellen? Wie ik ben? Haha, ehm, nou, ik ben Lex. Maar iedereen noemt me X (op zijn Engels uitspreken, dus meer als [Ex] dan). Ben dus 18, 1.85 meter, bruin haar. Fors gebouwd zegt men, ik spendeer namelijk veel tijd in de sportschool. Heb toch niets anders te doen. Ik heb nu 6 VWO gehaald, net als de rest van de groep overigens, na herkansingen. Ik heb nog geen idee wat ik ga studeren en ga dus een jaar niets doen, beetje reizen en vooral kijken waar ik nou eigenlijk mijn brood mee wil gaan verdienen. En dan komt natuurlijk de grote vraag waar die jullie allemaal heel graag beantwoord willen hebben. Waarom staat dit verhaal onder de topic luierverhalen? Hahahaha, ben ik een luierliefhebber? Nu wel maar voor mijn vakantie niet. Dat ga ik jullie allemaal gedetailleerd uitleggen in dit verhaal.
Terug naar onze huiskamer, 3 dames, 3 heren en ik. Allemaal 18 en eentje 19. Deze vriendengroep is ontstaan op de middelbare school. De andere 6 zijn al veel langer vrienden. Ik ben erbij gekomen in de laatste maanden van de zesde. Hoe dat kwam? Nou, ik had een andere vriendengroep, allemaal stoere heren die graag met elkaar wat rondhingen en in de sportschool trainden. Maar dat ging helemaal fout. Een van die gasten had het in zijn bolle kop gekregen om in te breken in een huis. Een beetje zielig verhaal hoor, dat wel. Hij was dus in precies de tegenovergestelde scenario terechtgekomen als wat ik heb meegemaakt. Zijn ouders zijn ook gescheiden maar zijn in een financieel probleem terechtgekomen. Hij mocht mij ook het minst, jaloezie. Dat heb ik ook begrepen hoor. Dus ik ben bij die gasten weggegaan. Hoe dat inbreken verder is afgelopen? 3 Keer raden? Ja, in de bak. Het is een kort verhaaltje nu, de werkelijkheid komt denk ik op hetzelfde neer, alleen moeilijker en onpraktischer om te vertellen. De vriendengroep waar ik nu in zit is beter. Gewoon een perfecte groep. Ik zal ze voorstellen. We beginnen bij de dames. Kristy, Anouk en Lola. Kristy is een klein, blond, mooi meisje. Mooie kont, flinke borsten, lief gezichtje. Erg knap overigens dat die 6VWO gehaald heeft, die heeft er hard aan gewerkt en is toe aan vakantie. Zij is de meest ruige van de dames, veel vriendjes gehad et cetera. Ze heeft ook een klein oogje op mij. Bij het stappen, met wat alcohol dan wil ze wel eens handtastelijk worden. En ik kan je vertellen dat dat geen straf is, haha. Veel is er nooit gebeurd, hoor, wees maar niet bang.
Anouk dan. Prachtig leuke griet. Ontzettend slim ook. Bruin, halflang haar. En die ogen, man man man, om in te verzuipen. Ze is iets groter dan Kristy, strak kontje, mooie, bijna perfecte borsten. Ze is wel het meest vrouwelijk van de dames in mijn ogen. Meer volwassen dan de rest. Daar heb ik dan weer een oogje op, to be honest. Wie weet wat er allemaal mogelijk is. Laten we duimen.
Lola tenslotte. Daar kan ik kort over zijn. Je kunt er goed mee praten. Punt. Ze is niet zo bijzonder mooi, sterker nog, ik heb haar wel eens aangeraden om wat mee tijd in de sportschool te spenderen, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze is een zeer goede vriendin van beide dames en heeft verder niet bijzonder veel vrienden ofzo.
Door naar de heren. Bart, Pim en José. Ik begin wel bij José, je spreekt het uit als [gossee]. Een van oorsprong Portugees. Op zijn zesde naar Nederland gekomen met zijn familie. José is een echte mediterrane jongen. Met een echte mediterrane mentaliteit. Samenvattend wil dat zeggen: Wat vandaag niet kan, kan morgen misschien wel. En tijd is altijd een relatief begrip. Jonge toch, die gast heeft af en toe echt een probleem gehad met dat mediterrane gedrag. Komt vaak te laat en is altijd rustig. Het mooiste voorbeeld daarvan blijft de brandoefening bij ons op school. Veel paniek enzo, hij was nergens te bekennen en na een aantal minuten komt hij heel rustig naar buiten gelopen met zijn jas enzo aan. Hij zat op toilet en dacht dat dat een nieuwe bel was en hij was nu uit. Briljant toch? Hij is echt grappig. Echt heel grappig.
En dan de laatste twee heren. Pim en Bart. Die kan ik in een keer uitleggen, het is namelijk een tweeling. Een echte eeneiige tweeling. Twee echt Nederlandse jongens, en die bovendien ontzettend veel op elkaar lijken. De rest van de groep gaat soms nog steeds in de fout. Dat levert in combinatie met José echt hilarische situaties op.
Zo, dat was de groep dan. Ik heb er zin in, ik zal je nog snel even vertellen wat er vandaag tijdens onze bijeenkomst afgesproken is. We hebben een camping waar we twee weken kunnen staan. We hebben twee tenten, we hebben vervoer. Ik rij met mijn wagen en Bart en Pim kunnen een bestelbus van iemand lenen. Iedereen neemt de spullen mee op de dag van vertrek naar mijn huis waar we de wagens inladen en dan vertrekken voor de exact 378 kilometer lange reis naar de Belgische kust. Ik heb er zin in, nog maar 4 dagen wachten en dan op vakantie. De geldproblemen zijn overigens verdwenen wat ik heb mijn vader even gebeld en die zei dat het geen enkel probleem was om alles op de creditcard te gooien. Een kado van hem omdat ik geslaagd ben. Dat maakt het leven een stuk gemakkelijker.
De dagen gingen langzaam, het was eigenlijk om je kapot aan te ergeren hoe langzaam de tijd ging. Ik wilde zo graag weg van huis. Tot de voorlaatste dag. Morgenvroeg zouden we vertrekken. Ik stond zoals gewoonlijk op, douchte, zette koffie en begaf me naar buiten voor een sigaret in het ochtendzonnetje. Ja, ik heb een slechte gewoonte overgenomen van mijn oude vriendengroep, dat soort dingen gebeuren nou eenmaal. Mijn telefoon ging. Het was Anouk. “Met Lex”, zei ik. “Hoi, met Anouk”, hoorde ik zacht uit mijn telefoon komen. Prachtig eigenlijk die stem. Zelfs aan de telefoon. Maar er zat een rare klank aan haar stem, normaal praatte ze ook niet zo zacht. “Ehm, ik bel voor iets heel raars”, zei ze……………………