manon
Toplid
Latifa slaakt een diepe zucht, hoelang zat ze hier nou al? Één uur, twee uur? Ze hield de tijd niet meer bij, ze liet zich zelf achter over op haar bed vallen. Ze wist dat het nu menens was haar pleeg ouders zouden haar wegbrengen. Waar naar toe dat wist ze niet, tja misschien een internaat, of misschien zouden ze haar gewoon op straat gooien. Ze kijkt omhoog naar het plafond, wat zou ze liever willen, naar een internaat, of op straat leven? Mhh… De stem van haar pleegvader doet haar opschrikken. ‘Latifa, kom mee naar beneden? Marinde en ik willen met je praten.’Zijn stem klonk alles behalve vriendelijk, het klonk meer ongemakkelijk eigenlijk. Latifa neemt de tijd om op te staan en loopt dan sloom achter John aan. ‘Jullie willen mij niet meer hé’Zegt Latifa wanneer ze met z’n 3e rond de tafel zitten. Marinde draait haar ogen naar boven, ‘Latifa,.. Latifa toch.. Na wat wij al die maanden voor jou gedaan hebben.. en toch blijf je zo’n rebel als ik weet niet wat, elke keer zit je weer in de problemen. En ik maar denken; ze wordt wel een dame, ze wordt wel een lieve meid, dat is ze vast wel diep van binnen. Maar nee, je bent een onhandelbare puber!’ Latifa kijkt met grote ogen naar marinde, dan begint ze hard te lachen, ‘Haha, een dame worden? In welke tijdperk zit jij? ’ Dan schuift ze haar stoel naar achter en staat op, ‘Marinde, John, het waren me een paar leuke maanden, fijne dag nog verder.’ En ze loopt weg, niet wetend waar ze naartoe wordt gebracht.
Latifa loopt naar haar kamer, en pakt haar logeertas, die ze had klaargemaakt met het idee dat ze toch wel weg zou moeten gaan. Dat had ze dus goed. Terwijl ze de tas meesleurt naar de voordeur, verteld Marinde dat er al een taxi op haar staat te wachten.
Als Latifa de taxi instapt, drukt Marinde en foldertje in Latifa’s hand. ‘Daar ga jij naar toe, veel succes meid. ’ en Marinde doet de autodeur dicht, en de taxi rijdt weg met Latifa er in. Onthutst kijkt ze naar het foldertje, er staat een groot landhuis op de voorkant. Met de tekst; ‘Madison’ Ze slaat het foldertje open, en begint de tekst te lezen:
“Van onhandelbare puber tot een klein prinsesje,” Latifa begint al meteen te lachen, wat een tekst, damn. Maar die rare zin maakt haar nieuwsgierig naar de rest; “Heeft u een onhandelbare puber in uw huis? Weet u niet meer wat u er mee moet? Dan bent u hier op het juist adres. Wij hebben een speciale methode om van uw dochter een prinsesje te maken!” Latifa slaat een paar stukjes tekst over en komt bij: “Er zijn drie soorten methodes, A Methode, B Methode en C Methode. Het gaat in de volgorde voor pubers van kwaad tot erger. ” Mhh.. Latifa vraagt zich zelf af welke methode zij zou krijgen. In ieder geval niet A.. dat weet ze zeker.
.
De voordeur gaat met een grote zwaai open, er staat een lange slanke vrouw in de deuropening, halflang donker haar met krul erin. Ze zag er uit als een lieve moeder. ‘Zo jij bent dus de beruchte Latifa?’zegt ze lachend, en schudt latifa’s hand ‘Noem mij maar Shanine’. ‘Oké dan’ mompelt Latifa. ‘Oké oké, kom binnen Latifa!’ Latifa loopt het huis in, en kijkt verwonderd naar het luxe. ‘Ja, je had zeker iets heel anders verwacht hé?’ vraagt de vrouw vriendelijk. Latifa heeft geen zin om te antwoorden, ze begint zich te irriteren aan Shanine’s vrolijkheid. ‘Oké, Latifa,’Shanine kijkt dan Latifa wat strenger aan, ‘Natuurlijk, heb ik hier een paar regels, ten eerste, krijg je zo een uniform wat hier namelijk verplicht is. Verder verwacht ik dat je met 2 woorden spreekt, ik wil hier geen gevloek en gescheld, ik wil niet dat jij mij tegen spreekt, ik wil ook niet dat je zomaar door dit huis gaat rondlopen zonder dat er iemand bij je is. Begrijp je dat allemaal?’ Latifa knikt, ‘En welke Methode krijg ik, A, B, of C?’Vraagt Latifa dan zomaar. Shanine kijkt bedachtzaam naar Latifa, ‘Dat vertel ik je vanavond bij het avondeten, nu wil ik eerst dat jij je uniform aan gaat doen. ’ Latifa zucht, ‘een uniform, hoezo dat, ik ben blij met mijn eigen kledingsmaak.’ ‘Latifa, je doet gewoon wat ik van je verwacht, loop maar met mij mee.’ We lopen de trap op naar de eerste kamer. Het is een best grote kamer, die helemaal wit geschilderd is. In de hoek van de kamer bij het grote raam staat een witte eenpersoonsbed. Verder staat er nog een grote spiegel in de kamer, en een boekenkast. Op het bed ligt het uniform, ‘Hier ga jij vannacht slapen, en trek het uniform maar aan, als ik terug ben verwacht ik dat je op het bed zit met het uniform aan. Begrepen?’ Shanine kijkt weer streng naar Latifa. ‘Ja, oké,’ ‘Wat ja, oké?’ ‘Gewoon ja, oké.’ ’Latifa je moet mij aanspreken met mevrouw, ja mevrouw, dat hoor je te zeggen,’ ‘Ja mevrouw.’ Shanine verlaat de kamer en Latifa pakt het uniform, het is een witte bloesje met een donkere rok, verder zitten er zwarte kniekousen bij en zwarte schoentjes. Latifa kleed zich om en kijkt naar het resultaat. De rok stopt net boven haar knie, ik lijk net een non denkt Latifa met afschuw. Ze probeert het outfit wat sexyer te maken door een paar aanpassingen.
Wanneer Shanine en Latifa aan de eettafel zitten, vertelt Shanine wat haar indruk is op Latifa, ‘Je hebt vandaag al een paar regels overtreden, en ik denk dat je methode B krijgt.’ ‘O oké, en wat houdt dat in?’ ‘Dat ik je streng zal behandelen, en je zult bepaalde straffen krijgen als je je misdraagt.’ Latifa knikt aandachtig, terwijl neemt brengt ze haar vork met eten naar haar mond, wat in plaats van in haar mond, op haar blouse terecht komt. ‘Latifa!’ Roept Shanine boos, ‘Sorry hoor, doe rustig’en ze probeert de vlek weg te halen met een servet. ‘Latifa, hou daar mee op, nu.’ Shanine kijkt streng naar Latifa, Dan is Latifa het zat, en ze staat op, ‘Ik ga naar mijn slaapkamer.’ Shanine kijkt strak naar Latifa, ‘morgen zullen we hier nog over praten. ’ ‘wat jij wilt.’ En Latifa verlaat de eetkamer.
De volgende ochtend, wordt Latifa ruw wakker gemaakt, er staat een dienstmeid voor haar, ‘Mevr. Verwacht je in kamer B.’ ‘Oh oke, ik kom zo.’ En latifa wilt zich weer omdraaien, ‘Ik zou als ik jou was nu er naar toe gaan, Mevr. Is vandaag erg streng…’Het klonk serieus, dus stond Latifa maar op, en liep in haar nachthemd achter de dienstmeid aan, ‘waar is kamer B?’ ‘Loop maar mee,’ ze lopen door de hal heen, en de vrouw stopt bij een deur met een B er op. Latifa opent de deur, ze loopt verbaasd naar binnen. Het is een licht roze kamer, er staat een klein aanrechtje in de kamer. En daar tegenover staat er een grote commode! ‘What the fuck..’Latifa kijkt er verbijsterd naar. ‘Zo, je bent er dus toch,’ze voelt een hand op haar schouder, en draait zich met een ruk om. ‘Wat is dit voor een kamer?’ ‘Dit wordt jouw nieuwe slaapkamer, ik moet er alleen nog een bedje in laten plaatsen maar dat komt goed.’ Shanine loopt naar de commode toe, een legt haar hand er op, ‘kom maar.’ ‘wat wil je gaan doen?’vraagt Latifa verward. ‘Ga er nu op.’ Latifa schudt haar hoofd, ‘Oké, ik ga je niet dwingen, ik haal even Menno op.’ Shanine verlaat de kamer. Latifa wacht een poosje, en wanneer ze denkt te kunnen vluchten, gaat de deur al open. Er komt een grote jongen naar binnen. Hij is twee koppen groter dan Latifa, en hij is best gespierd, en verder ziet hij er niet slecht uit. ‘Uh hoi?’stamelt Latifa. ‘Ga op de commode,’is het enigste wat hij zegt, Latifa schudt wild haar hoofd. ’Menno pakt haar bij haar schouder een duwt haar in de richting van de commode, ‘ga er nu op.’zegt hij streng. Latifa probeert los te komen. Maar dan tilt menno haar al op en legt haar op de commode, snel haalt hij een riempje tevoorschijn dat aan de commode vast zit. En verbind hij de riempjes met elkaar op de buik van latifa. Dan pakt hij de armen van Latifa en maakt hij die ook vast met een riempje. ‘Zo, en nu wil ik dat je rustig blijft liggen.’zegt hij met een tevreden glimlach. ‘Nou, doe niet zo flauw,’zegt Latifa die met benen wild aan het trappen is. Dan loopt menno naar het aanrechtje, en haalt een schaar uit de lade. Hij loopt naar latifa toe, en knipt de bandje van haar nachtjapon los, ‘zo, daar zijn we ook weer vanaf.’en hij haalt het nachtjapon van haar lichaam. Nu ligt ze alleen nog maar in een slipje op de commode. Menno knipt met de schaar het slipje kapot, en trekt hem dan weg. ‘Zo, die heb je ook niet meer nodig.’ En hij werpt het slipje en de nachtjapon in de prullenbak. Dan haalt hij uit een kastje een busje babypoeder en wat babydoekjes. Eerst maakt hij Latifa’s poes schoon met een babydoekje, en dan gooit hij er babypoeder over. Hij legt de babypoeder en het pakje met babydoekjes weer terug, en komt dan weer naar Latifa toe met, een grote luier! ‘Wat!’Roept Latifa uit die eerst stilletje had toegekeken, ‘sorry meis, het is je eigen schuld, moest je je maar niet zo stom gedragen.’ Latifa kijkt met onmacht hoe ze een luier omkrijgt, ‘hou op, alsjeblieft,’er komen zelfs een paar tranen tevoorschijn. ‘Ah, niet huilen, wacht ik heb wel iets voor je.’ En hij loopt weer naar het aanrechtje toe om uit de lade een fopspeen te halen. ‘Hier,’ hij stopt de speen in latifa’s mond, ‘en als je hem uitspuugt dan krijg je 2 luiers aan!’zegt hij streng. Latifa houd voor de zekerheid toch maar de speen in haar mond, terwijl Menno al weer iets anders te voorschijn haalt, een romper!
Latifa loopt naar haar kamer, en pakt haar logeertas, die ze had klaargemaakt met het idee dat ze toch wel weg zou moeten gaan. Dat had ze dus goed. Terwijl ze de tas meesleurt naar de voordeur, verteld Marinde dat er al een taxi op haar staat te wachten.
Als Latifa de taxi instapt, drukt Marinde en foldertje in Latifa’s hand. ‘Daar ga jij naar toe, veel succes meid. ’ en Marinde doet de autodeur dicht, en de taxi rijdt weg met Latifa er in. Onthutst kijkt ze naar het foldertje, er staat een groot landhuis op de voorkant. Met de tekst; ‘Madison’ Ze slaat het foldertje open, en begint de tekst te lezen:
“Van onhandelbare puber tot een klein prinsesje,” Latifa begint al meteen te lachen, wat een tekst, damn. Maar die rare zin maakt haar nieuwsgierig naar de rest; “Heeft u een onhandelbare puber in uw huis? Weet u niet meer wat u er mee moet? Dan bent u hier op het juist adres. Wij hebben een speciale methode om van uw dochter een prinsesje te maken!” Latifa slaat een paar stukjes tekst over en komt bij: “Er zijn drie soorten methodes, A Methode, B Methode en C Methode. Het gaat in de volgorde voor pubers van kwaad tot erger. ” Mhh.. Latifa vraagt zich zelf af welke methode zij zou krijgen. In ieder geval niet A.. dat weet ze zeker.
.
De voordeur gaat met een grote zwaai open, er staat een lange slanke vrouw in de deuropening, halflang donker haar met krul erin. Ze zag er uit als een lieve moeder. ‘Zo jij bent dus de beruchte Latifa?’zegt ze lachend, en schudt latifa’s hand ‘Noem mij maar Shanine’. ‘Oké dan’ mompelt Latifa. ‘Oké oké, kom binnen Latifa!’ Latifa loopt het huis in, en kijkt verwonderd naar het luxe. ‘Ja, je had zeker iets heel anders verwacht hé?’ vraagt de vrouw vriendelijk. Latifa heeft geen zin om te antwoorden, ze begint zich te irriteren aan Shanine’s vrolijkheid. ‘Oké, Latifa,’Shanine kijkt dan Latifa wat strenger aan, ‘Natuurlijk, heb ik hier een paar regels, ten eerste, krijg je zo een uniform wat hier namelijk verplicht is. Verder verwacht ik dat je met 2 woorden spreekt, ik wil hier geen gevloek en gescheld, ik wil niet dat jij mij tegen spreekt, ik wil ook niet dat je zomaar door dit huis gaat rondlopen zonder dat er iemand bij je is. Begrijp je dat allemaal?’ Latifa knikt, ‘En welke Methode krijg ik, A, B, of C?’Vraagt Latifa dan zomaar. Shanine kijkt bedachtzaam naar Latifa, ‘Dat vertel ik je vanavond bij het avondeten, nu wil ik eerst dat jij je uniform aan gaat doen. ’ Latifa zucht, ‘een uniform, hoezo dat, ik ben blij met mijn eigen kledingsmaak.’ ‘Latifa, je doet gewoon wat ik van je verwacht, loop maar met mij mee.’ We lopen de trap op naar de eerste kamer. Het is een best grote kamer, die helemaal wit geschilderd is. In de hoek van de kamer bij het grote raam staat een witte eenpersoonsbed. Verder staat er nog een grote spiegel in de kamer, en een boekenkast. Op het bed ligt het uniform, ‘Hier ga jij vannacht slapen, en trek het uniform maar aan, als ik terug ben verwacht ik dat je op het bed zit met het uniform aan. Begrepen?’ Shanine kijkt weer streng naar Latifa. ‘Ja, oké,’ ‘Wat ja, oké?’ ‘Gewoon ja, oké.’ ’Latifa je moet mij aanspreken met mevrouw, ja mevrouw, dat hoor je te zeggen,’ ‘Ja mevrouw.’ Shanine verlaat de kamer en Latifa pakt het uniform, het is een witte bloesje met een donkere rok, verder zitten er zwarte kniekousen bij en zwarte schoentjes. Latifa kleed zich om en kijkt naar het resultaat. De rok stopt net boven haar knie, ik lijk net een non denkt Latifa met afschuw. Ze probeert het outfit wat sexyer te maken door een paar aanpassingen.
Wanneer Shanine en Latifa aan de eettafel zitten, vertelt Shanine wat haar indruk is op Latifa, ‘Je hebt vandaag al een paar regels overtreden, en ik denk dat je methode B krijgt.’ ‘O oké, en wat houdt dat in?’ ‘Dat ik je streng zal behandelen, en je zult bepaalde straffen krijgen als je je misdraagt.’ Latifa knikt aandachtig, terwijl neemt brengt ze haar vork met eten naar haar mond, wat in plaats van in haar mond, op haar blouse terecht komt. ‘Latifa!’ Roept Shanine boos, ‘Sorry hoor, doe rustig’en ze probeert de vlek weg te halen met een servet. ‘Latifa, hou daar mee op, nu.’ Shanine kijkt streng naar Latifa, Dan is Latifa het zat, en ze staat op, ‘Ik ga naar mijn slaapkamer.’ Shanine kijkt strak naar Latifa, ‘morgen zullen we hier nog over praten. ’ ‘wat jij wilt.’ En Latifa verlaat de eetkamer.
De volgende ochtend, wordt Latifa ruw wakker gemaakt, er staat een dienstmeid voor haar, ‘Mevr. Verwacht je in kamer B.’ ‘Oh oke, ik kom zo.’ En latifa wilt zich weer omdraaien, ‘Ik zou als ik jou was nu er naar toe gaan, Mevr. Is vandaag erg streng…’Het klonk serieus, dus stond Latifa maar op, en liep in haar nachthemd achter de dienstmeid aan, ‘waar is kamer B?’ ‘Loop maar mee,’ ze lopen door de hal heen, en de vrouw stopt bij een deur met een B er op. Latifa opent de deur, ze loopt verbaasd naar binnen. Het is een licht roze kamer, er staat een klein aanrechtje in de kamer. En daar tegenover staat er een grote commode! ‘What the fuck..’Latifa kijkt er verbijsterd naar. ‘Zo, je bent er dus toch,’ze voelt een hand op haar schouder, en draait zich met een ruk om. ‘Wat is dit voor een kamer?’ ‘Dit wordt jouw nieuwe slaapkamer, ik moet er alleen nog een bedje in laten plaatsen maar dat komt goed.’ Shanine loopt naar de commode toe, een legt haar hand er op, ‘kom maar.’ ‘wat wil je gaan doen?’vraagt Latifa verward. ‘Ga er nu op.’ Latifa schudt haar hoofd, ‘Oké, ik ga je niet dwingen, ik haal even Menno op.’ Shanine verlaat de kamer. Latifa wacht een poosje, en wanneer ze denkt te kunnen vluchten, gaat de deur al open. Er komt een grote jongen naar binnen. Hij is twee koppen groter dan Latifa, en hij is best gespierd, en verder ziet hij er niet slecht uit. ‘Uh hoi?’stamelt Latifa. ‘Ga op de commode,’is het enigste wat hij zegt, Latifa schudt wild haar hoofd. ’Menno pakt haar bij haar schouder een duwt haar in de richting van de commode, ‘ga er nu op.’zegt hij streng. Latifa probeert los te komen. Maar dan tilt menno haar al op en legt haar op de commode, snel haalt hij een riempje tevoorschijn dat aan de commode vast zit. En verbind hij de riempjes met elkaar op de buik van latifa. Dan pakt hij de armen van Latifa en maakt hij die ook vast met een riempje. ‘Zo, en nu wil ik dat je rustig blijft liggen.’zegt hij met een tevreden glimlach. ‘Nou, doe niet zo flauw,’zegt Latifa die met benen wild aan het trappen is. Dan loopt menno naar het aanrechtje, en haalt een schaar uit de lade. Hij loopt naar latifa toe, en knipt de bandje van haar nachtjapon los, ‘zo, daar zijn we ook weer vanaf.’en hij haalt het nachtjapon van haar lichaam. Nu ligt ze alleen nog maar in een slipje op de commode. Menno knipt met de schaar het slipje kapot, en trekt hem dan weg. ‘Zo, die heb je ook niet meer nodig.’ En hij werpt het slipje en de nachtjapon in de prullenbak. Dan haalt hij uit een kastje een busje babypoeder en wat babydoekjes. Eerst maakt hij Latifa’s poes schoon met een babydoekje, en dan gooit hij er babypoeder over. Hij legt de babypoeder en het pakje met babydoekjes weer terug, en komt dan weer naar Latifa toe met, een grote luier! ‘Wat!’Roept Latifa uit die eerst stilletje had toegekeken, ‘sorry meis, het is je eigen schuld, moest je je maar niet zo stom gedragen.’ Latifa kijkt met onmacht hoe ze een luier omkrijgt, ‘hou op, alsjeblieft,’er komen zelfs een paar tranen tevoorschijn. ‘Ah, niet huilen, wacht ik heb wel iets voor je.’ En hij loopt weer naar het aanrechtje toe om uit de lade een fopspeen te halen. ‘Hier,’ hij stopt de speen in latifa’s mond, ‘en als je hem uitspuugt dan krijg je 2 luiers aan!’zegt hij streng. Latifa houd voor de zekerheid toch maar de speen in haar mond, terwijl Menno al weer iets anders te voorschijn haalt, een romper!
