Nog niet klaar Tamara
- Onderwerp starter luierdromertje
- Startdatum
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 106 EEN LEUKE AVOND THUIS ( ANNEMIEK)
Niet alleen deed mama Arnold een Tena maxi maat M om.
Waar hij direct een romper overheen kreeg, waarna toen die dicht was Arnold zelf zijn spijkerbroek aan mocht trekken.
Direct na Arnold bleek dat Sterre aan de beurt was, en kreeg ook zij en Tena maxi, maar dan maat S om.
Ook bij Sterre kwam er een romper met een leuk printje overheen.
Toen ook Sterre was aangekleed, viel het niet meer op dat broer, en zus een romper aan hadden.
Voor een buitenstaander was het gewoon een t' shirt die stevig bij de broek inzat.
Toen Annemiek dit zag werd ze zelfs jaloers op haar broer, en zusje, dit wilde zij ook wel.
Toch zei ze verder niets hierover, terwijl ook Arnold, en Sterre zwegen.
Zodat ieder zich verder in stilte verzorgde, en ze daarna in stilte samen naar de uitgang liepen.
Bij de fietsen aangekomen liet Annemiek merken dat zij een geweldige middag had gehad, maar zij nu best moe was.
Tot haar opluchting begreep niet alleen moeder, maar net zo goed Arnold als Sterre dit.
Toen Sterre even later naast Annemiek fietste merkte Sterre op, "grote zus van me, niet alleen vinden we het geweldig dat het de laatste weken steeds een beetje beter gaat!"
"Iets wat me al verbaasde, maar nog meer heeft het mij verbaasd dat jij er geen probleem van maakt om samen met jongens, en meisjes te zwemmen die gemiddeld tien jaar jonger zijn".
Op deze opmerking van Sterre lachte Annemiek, die begrepen had dat haar zusje, en haar broer haar begrepen.
Ondertussen was de familie bij huis aangekomen, waar ze na het uitspoelen, en ophangen van de badpakken alle drie een cappuccino kregen.
Terwijl moeder de gang inliep, en terugkwam met twee vrij platte pakjes.
Toen Annemiek dit zag, dacht ze direct dat ook zijn soortgelijke rompertjes als haar broer, en zusje zou krijgen.
Toen Annemiek het eerste pakje open had zat hier inderdaad een blauw rompertje met korte mouwtjes, en een afbeelding van een eenhoorn in.
Het tweede pakje bevatte een gele romper met op de voorkant de afbeelding van hondjes met de nodige toebehoren.
Toen Annemiek dat zag was ze totaal sprakeloos.
Nauwelijks had zij haar aanwinsten eens goed bewonderd of ze wilde direct passen, om te zien of het mooi zat, maar vooral of de romper lekker zaten.
Toen even later beide rompertjes waren goedgekeurd was het tijd om aan te schuiven voor het avondeten.
Toen dat na bijna drie kwartier inclusief het toetje opwas, en een half uur later de afwas gedaan was twijfelde Annemiek wat ze nu wilde doen.
Precies toen ze even later een besluit had genomen, ging de bel.
BEZOEK THUIS
Op het moment dat Annemiek na het eten een boek pakte merkte ze eenmaal met het boek op de bank nauwelijks dat er bezoek voor haar voor de deur stond.
Laat staan dat ik er met Carina, en Pieter was.
Bovendien was ik er nu niet alleen beroepsmatig, maar omdat ik echt nieuwsgierig was.
Iets wat ook Annemiek bijna direct merkte, helemaal toen ik haar vroeg of zij vanmiddag lekker gezwommen had.
Na een bevestigend antwoord van haar kant, en ik bovendien gemerkt had dat de zwempartij ook nu haar geestelijke gezondheid ten goede kwam, wilde Annemiek op haar beurt weten hoe het stond met de voorbereidingen voor de verjaardagen van mij, en Sofieke.
Direct vertelde ik haar dat dit op het versturen van de laatste uitnodigingen na allemaal geregeld was.
Ondertussen merkte ik dat zowel ikzelf als Annemiek, die Pieter zo wel wilde voeden goed geplast hadden.
Ook merkte ik ineens op dat niet alleen Annemiek, maar ook haar broer, en zus een luier om hadden.
Die beide tot mijn verbazing onbewust gebruikten, zoals op het moment dat Pieter zijn fles leeg had.
Want terwijl Annemiek Pieter een boertje liet doen, poepte niet alleen Pieter, maar merkte ook Annemiek, en Sterre dat er ontlasting wegliep.
Bovendien merkte Sterre pas achteraf dat ze plaste.
Feiten die mij verbaasden terwijl dacht te weten dat Sterre, en Arnold zindelijk waren.
Terwijl ik ondertussen ook merkte dat Annemiek niet alleen naar haar broer, en zus, maar ook naar Carina keek.
Uiteindelijk leidde dit er toe dat alle kinderen naar boven verdwenen om te verschonen terwijl ik ondertussen een gesprek met de moeder van Annemiek aanknoopte.
Die mij vertelde dat Arnold al zijn leven lang bedplasser was, maar hij door alle stress rond Annemiek het nu ook overdag regelmatig wat urine verloor.
Zodat hij uit voorzorg overdag een Tena maxi, en Sterre om dezelfde rede een Tena super droeg.
Terwijl beide in de nacht een Tena Ultima met inleg omhadden.
OP het moment dat Annemiek besefte dat het gebeuren rond haar opname niet alleen impact op haar eigen functioneren had, maar ook op dat van zowel haar broer als haar zus, schrok Annemiek .
Voor Annemiek zich verder kon uitten vertelde ik aangevuld door Carina dat ik dit wel vaker meemaakte, en zij er vooral voor zichzelf geen punt van moest maken.
Om voor nu de spanning helemaal te breken keek Carina Annemiek aan, en begon " kom Annemiek ik wil jou kamer wel eens zien".
"Bovendien kan ik nu wel een schone luier gebruiken".
Waar Annemiek al bevestiging op liet volgen, "anders ik wel Carina".
Dit nog horende keek ik de moeder van Annemiek aan, en mompelde, " ik dacht dat de meiden allang boven waren"!
Hierop zag ik dat de moeder van Annemiek moest lachen, waarna ook wij ons naar boven begaven.
Boven gekomen zagen we dat Sterre Pieter verschoonde, en toen hij schoon was, en veilig op haar bed lag dat Carina aan de beurt was.
Hoewel ik Annemiek verteld had van de operatie van Carina, en Ruud, en van hun medicatie!
Zag ik haar verbazing toen ze merkte dat Carina nat was, en de groene streep bijna vervaagd was.
Nog verbaasder zag ik Annemiek reageren toe ze na het openen van de luier zag dat Carina plaste, maar bleef liggen alsof zij er niets van merkte.
Dit deed Annemiek beseffen dat de medische ingreep bij Carina echt werkte.
Nu vroeg Annemiek aan Carina om op haar zij te gaan liggen, toen Carina dat gedan had stond Annemiek opnieuw verbaasd te kijken.
Toen Carina poepte zonder enige reactie.
Ondanks alles was Carina even later weer schoon, en was ik aan de beurt, maar ging ik er niet vanuit dat Annemiek mij zou verschonen.
Toch deed Annemiek dat samen met Carina.
Nadat ook ik schoon was, en alles was opgeruimd gingen we naar beneden waar zowel Sterre als Carina vertelde hoe ze opnieuw in de luiers waren gekomen.
Waar Annemiek het verhaal van Carina nog begreep, verbaasde het verhaal van Sterre haar wel.
Dit was dusdanig heftig dat het Annemiek de rest van de avond bezig zou houden.
Hoewel Carina dit wel gemerkt had hield ze bewust haar mond, voorlopig dan.
Niet alleen deed mama Arnold een Tena maxi maat M om.
Waar hij direct een romper overheen kreeg, waarna toen die dicht was Arnold zelf zijn spijkerbroek aan mocht trekken.
Direct na Arnold bleek dat Sterre aan de beurt was, en kreeg ook zij en Tena maxi, maar dan maat S om.
Ook bij Sterre kwam er een romper met een leuk printje overheen.
Toen ook Sterre was aangekleed, viel het niet meer op dat broer, en zus een romper aan hadden.
Voor een buitenstaander was het gewoon een t' shirt die stevig bij de broek inzat.
Toen Annemiek dit zag werd ze zelfs jaloers op haar broer, en zusje, dit wilde zij ook wel.
Toch zei ze verder niets hierover, terwijl ook Arnold, en Sterre zwegen.
Zodat ieder zich verder in stilte verzorgde, en ze daarna in stilte samen naar de uitgang liepen.
Bij de fietsen aangekomen liet Annemiek merken dat zij een geweldige middag had gehad, maar zij nu best moe was.
Tot haar opluchting begreep niet alleen moeder, maar net zo goed Arnold als Sterre dit.
Toen Sterre even later naast Annemiek fietste merkte Sterre op, "grote zus van me, niet alleen vinden we het geweldig dat het de laatste weken steeds een beetje beter gaat!"
"Iets wat me al verbaasde, maar nog meer heeft het mij verbaasd dat jij er geen probleem van maakt om samen met jongens, en meisjes te zwemmen die gemiddeld tien jaar jonger zijn".
Op deze opmerking van Sterre lachte Annemiek, die begrepen had dat haar zusje, en haar broer haar begrepen.
Ondertussen was de familie bij huis aangekomen, waar ze na het uitspoelen, en ophangen van de badpakken alle drie een cappuccino kregen.
Terwijl moeder de gang inliep, en terugkwam met twee vrij platte pakjes.
Toen Annemiek dit zag, dacht ze direct dat ook zijn soortgelijke rompertjes als haar broer, en zusje zou krijgen.
Toen Annemiek het eerste pakje open had zat hier inderdaad een blauw rompertje met korte mouwtjes, en een afbeelding van een eenhoorn in.
Het tweede pakje bevatte een gele romper met op de voorkant de afbeelding van hondjes met de nodige toebehoren.
Toen Annemiek dat zag was ze totaal sprakeloos.
Nauwelijks had zij haar aanwinsten eens goed bewonderd of ze wilde direct passen, om te zien of het mooi zat, maar vooral of de romper lekker zaten.
Toen even later beide rompertjes waren goedgekeurd was het tijd om aan te schuiven voor het avondeten.
Toen dat na bijna drie kwartier inclusief het toetje opwas, en een half uur later de afwas gedaan was twijfelde Annemiek wat ze nu wilde doen.
Precies toen ze even later een besluit had genomen, ging de bel.
BEZOEK THUIS
Op het moment dat Annemiek na het eten een boek pakte merkte ze eenmaal met het boek op de bank nauwelijks dat er bezoek voor haar voor de deur stond.
Laat staan dat ik er met Carina, en Pieter was.
Bovendien was ik er nu niet alleen beroepsmatig, maar omdat ik echt nieuwsgierig was.
Iets wat ook Annemiek bijna direct merkte, helemaal toen ik haar vroeg of zij vanmiddag lekker gezwommen had.
Na een bevestigend antwoord van haar kant, en ik bovendien gemerkt had dat de zwempartij ook nu haar geestelijke gezondheid ten goede kwam, wilde Annemiek op haar beurt weten hoe het stond met de voorbereidingen voor de verjaardagen van mij, en Sofieke.
Direct vertelde ik haar dat dit op het versturen van de laatste uitnodigingen na allemaal geregeld was.
Ondertussen merkte ik dat zowel ikzelf als Annemiek, die Pieter zo wel wilde voeden goed geplast hadden.
Ook merkte ik ineens op dat niet alleen Annemiek, maar ook haar broer, en zus een luier om hadden.
Die beide tot mijn verbazing onbewust gebruikten, zoals op het moment dat Pieter zijn fles leeg had.
Want terwijl Annemiek Pieter een boertje liet doen, poepte niet alleen Pieter, maar merkte ook Annemiek, en Sterre dat er ontlasting wegliep.
Bovendien merkte Sterre pas achteraf dat ze plaste.
Feiten die mij verbaasden terwijl dacht te weten dat Sterre, en Arnold zindelijk waren.
Terwijl ik ondertussen ook merkte dat Annemiek niet alleen naar haar broer, en zus, maar ook naar Carina keek.
Uiteindelijk leidde dit er toe dat alle kinderen naar boven verdwenen om te verschonen terwijl ik ondertussen een gesprek met de moeder van Annemiek aanknoopte.
Die mij vertelde dat Arnold al zijn leven lang bedplasser was, maar hij door alle stress rond Annemiek het nu ook overdag regelmatig wat urine verloor.
Zodat hij uit voorzorg overdag een Tena maxi, en Sterre om dezelfde rede een Tena super droeg.
Terwijl beide in de nacht een Tena Ultima met inleg omhadden.
OP het moment dat Annemiek besefte dat het gebeuren rond haar opname niet alleen impact op haar eigen functioneren had, maar ook op dat van zowel haar broer als haar zus, schrok Annemiek .
Voor Annemiek zich verder kon uitten vertelde ik aangevuld door Carina dat ik dit wel vaker meemaakte, en zij er vooral voor zichzelf geen punt van moest maken.
Om voor nu de spanning helemaal te breken keek Carina Annemiek aan, en begon " kom Annemiek ik wil jou kamer wel eens zien".
"Bovendien kan ik nu wel een schone luier gebruiken".
Waar Annemiek al bevestiging op liet volgen, "anders ik wel Carina".
Dit nog horende keek ik de moeder van Annemiek aan, en mompelde, " ik dacht dat de meiden allang boven waren"!
Hierop zag ik dat de moeder van Annemiek moest lachen, waarna ook wij ons naar boven begaven.
Boven gekomen zagen we dat Sterre Pieter verschoonde, en toen hij schoon was, en veilig op haar bed lag dat Carina aan de beurt was.
Hoewel ik Annemiek verteld had van de operatie van Carina, en Ruud, en van hun medicatie!
Zag ik haar verbazing toen ze merkte dat Carina nat was, en de groene streep bijna vervaagd was.
Nog verbaasder zag ik Annemiek reageren toe ze na het openen van de luier zag dat Carina plaste, maar bleef liggen alsof zij er niets van merkte.
Dit deed Annemiek beseffen dat de medische ingreep bij Carina echt werkte.
Nu vroeg Annemiek aan Carina om op haar zij te gaan liggen, toen Carina dat gedan had stond Annemiek opnieuw verbaasd te kijken.
Toen Carina poepte zonder enige reactie.
Ondanks alles was Carina even later weer schoon, en was ik aan de beurt, maar ging ik er niet vanuit dat Annemiek mij zou verschonen.
Toch deed Annemiek dat samen met Carina.
Nadat ook ik schoon was, en alles was opgeruimd gingen we naar beneden waar zowel Sterre als Carina vertelde hoe ze opnieuw in de luiers waren gekomen.
Waar Annemiek het verhaal van Carina nog begreep, verbaasde het verhaal van Sterre haar wel.
Dit was dusdanig heftig dat het Annemiek de rest van de avond bezig zou houden.
Hoewel Carina dit wel gemerkt had hield ze bewust haar mond, voorlopig dan.
Laatst bewerkt:
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 107 CARINA HAAR HEFTIGHEID EN DE GEVOLGEN
Dat Carina zich de situatie van Annemiek, en ook Arnold niet koud liet.
Merkte ik toen ik met Pieter, in en Carina achter de kinderwagen naar huis liep.
Dat haar broer ineens weer in bed plast, en zowel haar broer als haar zus door het ziek zijn van Annemiek klappen hadden gehad, begreep Carina nog wel.
Toch merkte ik dat dit gevolg haar verbaasde.
Iets wat ze me niet wil vertellen, ondanks dat ik haar aan het praten probeer te krijgen.
Mijn blik deed haar opkijken, en opmerken, "mam niet op straat".
"Als je me als we zo thuis zijn, naar bed wil helpen, en misschien zelfs als een kleintje in bad wil doen!"
Die laatste opmerking vond ik eigenlijk zo gek nog niet, aangezien de vermoeidheid van haar gezicht afstraalde.
Iets wat ik best begreep.
Net als ik al begrepen had dat Carina ook deze zondagavond in de peutermodus zou vallen.
Dat laatste gebeurde bijna direct toen we tegen kwart over 9 binnenstapten.
De kamer binnenkomend zag ik dat Ruud op de bank Victoria zat te voeden.
Terwijl Nicolaas Albertine een fles gaf, die door beide meiden gulzig geleegd werd.
Iets wat ook Carina, en Ruud zagen.
Toen ik dit ziende vroeg wat broer, en zus wilde, zei Ruud dat hij zo in bad gewassen wilde worden, en daarna naar bed gebracht.
Terwijl Carina liet weten dat ze dat ook wilde, maar dat zij voor dit zo ver was, net als haar zusjes gevoed wilde worden.
Op deze opmerking keek Ruud Carina aan, en zei "ik wil ook jou je fles wel geven, kleine meid".
Aangezien ook Ruud inmiddels een vieze luier had, en het bovendien inmiddels half 10 was, dachten de kinderen dat wij dit geen goed vonden.
Tot beider verbazing vonden wij dit prima.
Terwijl Albertine, en Victoria hun fles leegdronken vulde ik de fles voor Carina, maar ook voor Ruud.
Toen beide kleintjes hun fles leeg hadden deden beide een beste boer.
Precies op dit moment zette ik het flesje melk voor Carina op de salontafel.
Waarna ik Albertine van Nicolaas overnam zodat hij Victoria van Ruud kon overnemen.
Nauwelijks was dit gebeurt of Carina liet zich voorzichtig op Ruud zijn schoot zakken.
Waarbij haar hoofd op Ruud zijn benen ruste.
Nauwelijks lag Carina in de gewenste positie of Ruud pakte de fles melk van de salontafel, en hield dan de speen voor Carina haar mond.
Direct hapte Carina naar de speen, en nauwelijks had zij de speen in haar mond of ze begon te zuigen.
Hoewel zij uit een Rearzfles van 450 milliliter die voor 2 derde gevuld was dronk, was de inhoud snel naar binnen gewerkt.
Zodat de fles binnen het kwartier leeg was.
Hoewel Carina in tegenstelling tot de vierling automatische slikte, liet ze toen Ruud de speen uit haar mond haalde een best boer.
Niet alleen dat, maar net als even eerder bij Albertine, merkte Ruud dat ook Carine tijdens het boeren poepte.
Dit had tot gevolg dat ze mij nog eens vroeg om haar voor ik haar naar bed zou brengen, ik haar in bad wilde doen.
Terwijl ik haar vraag bevestigend beantwoorde was Nicolaas met de twee kleine meisjes naar boven, waar hij nadat de kleintjes waren verschoond, en in hun bedje lagen het bad voor Carina vulde.
CARINA IN HET LEDIKANTJE
Terwijl het bad volliep, liep ik met Carina naar boven, maar niet voordat ik een speen uit mijn broekzak gehaald had, en deze in haar mondje gestopt had.
Bovengekomen dacht Carina dat we naar de grote meidenkamer zouden gaan.
In plaats daarvan ging het naar de grote babykamer, en zei ik "nee Carina jij slaapt voorlopig net als je broertjes, en zusjes in het ledikantje".
"Bovendien lig ook jij in de trappelzak, en gaat het hekje dicht".
Ondertussen was ik met Carina op de grote babykamer aangekomen, waar Carina direct op de commode ging liggen.
AVONDVERZORGING VAN BABY CARINA
Nauwelijks op de commode liggend kleedde ik haar uit.
Waarna ik haar hielp opstaan, en naar de badkamer begeleide, waar ik haar in bad hielp.
Om haar dan grondig te wassen.
Nadat dit was gebeurt, hielp ik haar uit bad, en droogde haar af.
Waarna ik haar tanden poetste, en haar de nachtmedicatie gaf.
Tijdens dit proces merkte ik dat de medicatie echt werkte, en Carina echt incontinent was.
Niet alleen zag ik wat urine lopen, toen ik achter haar keek zag ik dat er wat ontlasting naar buiten kwam, en achter mijn dochter op de vloer viel.
Direct besloot ik niets te zeggen, dus ging ik alsof er niets gebeurt was door met poetsen.
Toen dat klaar was, en Carina haar mond gespoeld was tilde ik haar op, en droeg haar naar de grote babykamer waar ik haar op de commode legde.
Waar ik haar anus schoonpoetste.
Een handeling waar ik wel commentaar bij verwachtte, maar Carina zweeg.
Toen dat gebeurt was, pakte ik een dikke betterdrey luier, vouwde deze open, en schoof deze dan onder Carina, die inmiddels op haar zij lag.
Voordat zij weer op haar rug mocht gaan liggen duwde ik nog eerst een zetpil in haar anus.
Hierna mocht Carina weer op haar rug komen liggen, en trok ik het rompertje omlaag, en klikte die dicht.
Dan hielp ik haar omhoog, en van de commode af.
Waarna ik mijn grote dochter naar het ledikantje begeleide, en haar op de rand neerzette.
Om haar vervolgens een onesie aan te doen, en haar dan neerlegde op de geopende trappelzak.
Die ik direct toen Carina lag dicht ritste.
Dan stopte ik een speen in haar mondje, en zette het speeldoosje aan,
Nadat dit was gebeurt, en het hekje dicht was ruimde ik de kleertjes van Carina op.
Om dan de gebruikte luier in de emmer te stoppen, toen ik dit deed vroeg ik me twee dingen af.
Het eerste was of Carina morgen gewoon naar school zou gaan, of dat het beter was om haar samen met de vierling naar de kinderopvang te brengen.
Het tweede was, wat met Ruud te doen, maar ook hoe beide op dat laatste zouden reageren.
Toen ik even na 8 uur beneden kwam zag ik dat Ruud niet zoals ik gewend was aan de koffie zat, maar dat ook hij gevoed werd.
Dat betekende dus dat niet alleen Carina, maar ook Ruud de rol van baby had aangenomen.
Een feit wat mij deze zondagavond vertwijfeld naar Nicolaad deed kijken, en hem dan vroeg.
"Schat de vierling gaat morgen naar de kinderopvang, maar wat moeten we nu met die twee andere ukkies?"
Dat Carina zich de situatie van Annemiek, en ook Arnold niet koud liet.
Merkte ik toen ik met Pieter, in en Carina achter de kinderwagen naar huis liep.
Dat haar broer ineens weer in bed plast, en zowel haar broer als haar zus door het ziek zijn van Annemiek klappen hadden gehad, begreep Carina nog wel.
Toch merkte ik dat dit gevolg haar verbaasde.
Iets wat ze me niet wil vertellen, ondanks dat ik haar aan het praten probeer te krijgen.
Mijn blik deed haar opkijken, en opmerken, "mam niet op straat".
"Als je me als we zo thuis zijn, naar bed wil helpen, en misschien zelfs als een kleintje in bad wil doen!"
Die laatste opmerking vond ik eigenlijk zo gek nog niet, aangezien de vermoeidheid van haar gezicht afstraalde.
Iets wat ik best begreep.
Net als ik al begrepen had dat Carina ook deze zondagavond in de peutermodus zou vallen.
Dat laatste gebeurde bijna direct toen we tegen kwart over 9 binnenstapten.
De kamer binnenkomend zag ik dat Ruud op de bank Victoria zat te voeden.
Terwijl Nicolaas Albertine een fles gaf, die door beide meiden gulzig geleegd werd.
Iets wat ook Carina, en Ruud zagen.
Toen ik dit ziende vroeg wat broer, en zus wilde, zei Ruud dat hij zo in bad gewassen wilde worden, en daarna naar bed gebracht.
Terwijl Carina liet weten dat ze dat ook wilde, maar dat zij voor dit zo ver was, net als haar zusjes gevoed wilde worden.
Op deze opmerking keek Ruud Carina aan, en zei "ik wil ook jou je fles wel geven, kleine meid".
Aangezien ook Ruud inmiddels een vieze luier had, en het bovendien inmiddels half 10 was, dachten de kinderen dat wij dit geen goed vonden.
Tot beider verbazing vonden wij dit prima.
Terwijl Albertine, en Victoria hun fles leegdronken vulde ik de fles voor Carina, maar ook voor Ruud.
Toen beide kleintjes hun fles leeg hadden deden beide een beste boer.
Precies op dit moment zette ik het flesje melk voor Carina op de salontafel.
Waarna ik Albertine van Nicolaas overnam zodat hij Victoria van Ruud kon overnemen.
Nauwelijks was dit gebeurt of Carina liet zich voorzichtig op Ruud zijn schoot zakken.
Waarbij haar hoofd op Ruud zijn benen ruste.
Nauwelijks lag Carina in de gewenste positie of Ruud pakte de fles melk van de salontafel, en hield dan de speen voor Carina haar mond.
Direct hapte Carina naar de speen, en nauwelijks had zij de speen in haar mond of ze begon te zuigen.
Hoewel zij uit een Rearzfles van 450 milliliter die voor 2 derde gevuld was dronk, was de inhoud snel naar binnen gewerkt.
Zodat de fles binnen het kwartier leeg was.
Hoewel Carina in tegenstelling tot de vierling automatische slikte, liet ze toen Ruud de speen uit haar mond haalde een best boer.
Niet alleen dat, maar net als even eerder bij Albertine, merkte Ruud dat ook Carine tijdens het boeren poepte.
Dit had tot gevolg dat ze mij nog eens vroeg om haar voor ik haar naar bed zou brengen, ik haar in bad wilde doen.
Terwijl ik haar vraag bevestigend beantwoorde was Nicolaas met de twee kleine meisjes naar boven, waar hij nadat de kleintjes waren verschoond, en in hun bedje lagen het bad voor Carina vulde.
CARINA IN HET LEDIKANTJE
Terwijl het bad volliep, liep ik met Carina naar boven, maar niet voordat ik een speen uit mijn broekzak gehaald had, en deze in haar mondje gestopt had.
Bovengekomen dacht Carina dat we naar de grote meidenkamer zouden gaan.
In plaats daarvan ging het naar de grote babykamer, en zei ik "nee Carina jij slaapt voorlopig net als je broertjes, en zusjes in het ledikantje".
"Bovendien lig ook jij in de trappelzak, en gaat het hekje dicht".
Ondertussen was ik met Carina op de grote babykamer aangekomen, waar Carina direct op de commode ging liggen.
AVONDVERZORGING VAN BABY CARINA
Nauwelijks op de commode liggend kleedde ik haar uit.
Waarna ik haar hielp opstaan, en naar de badkamer begeleide, waar ik haar in bad hielp.
Om haar dan grondig te wassen.
Nadat dit was gebeurt, hielp ik haar uit bad, en droogde haar af.
Waarna ik haar tanden poetste, en haar de nachtmedicatie gaf.
Tijdens dit proces merkte ik dat de medicatie echt werkte, en Carina echt incontinent was.
Niet alleen zag ik wat urine lopen, toen ik achter haar keek zag ik dat er wat ontlasting naar buiten kwam, en achter mijn dochter op de vloer viel.
Direct besloot ik niets te zeggen, dus ging ik alsof er niets gebeurt was door met poetsen.
Toen dat klaar was, en Carina haar mond gespoeld was tilde ik haar op, en droeg haar naar de grote babykamer waar ik haar op de commode legde.
Waar ik haar anus schoonpoetste.
Een handeling waar ik wel commentaar bij verwachtte, maar Carina zweeg.
Toen dat gebeurt was, pakte ik een dikke betterdrey luier, vouwde deze open, en schoof deze dan onder Carina, die inmiddels op haar zij lag.
Voordat zij weer op haar rug mocht gaan liggen duwde ik nog eerst een zetpil in haar anus.
Hierna mocht Carina weer op haar rug komen liggen, en trok ik het rompertje omlaag, en klikte die dicht.
Dan hielp ik haar omhoog, en van de commode af.
Waarna ik mijn grote dochter naar het ledikantje begeleide, en haar op de rand neerzette.
Om haar vervolgens een onesie aan te doen, en haar dan neerlegde op de geopende trappelzak.
Die ik direct toen Carina lag dicht ritste.
Dan stopte ik een speen in haar mondje, en zette het speeldoosje aan,
Nadat dit was gebeurt, en het hekje dicht was ruimde ik de kleertjes van Carina op.
Om dan de gebruikte luier in de emmer te stoppen, toen ik dit deed vroeg ik me twee dingen af.
Het eerste was of Carina morgen gewoon naar school zou gaan, of dat het beter was om haar samen met de vierling naar de kinderopvang te brengen.
Het tweede was, wat met Ruud te doen, maar ook hoe beide op dat laatste zouden reageren.
Toen ik even na 8 uur beneden kwam zag ik dat Ruud niet zoals ik gewend was aan de koffie zat, maar dat ook hij gevoed werd.
Dat betekende dus dat niet alleen Carina, maar ook Ruud de rol van baby had aangenomen.
Een feit wat mij deze zondagavond vertwijfeld naar Nicolaad deed kijken, en hem dan vroeg.
"Schat de vierling gaat morgen naar de kinderopvang, maar wat moeten we nu met die twee andere ukkies?"
Laatst bewerkt:
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 108
Op deze vraag antwoordde Nicolaas," Tamara het eerste is dat ook Carina, en Ruud naar de kinderopvang gaan".
" Ik heb net een app met die vraag weggestuurd, en kreeg nog geen vijf minuten later het antwoord dat ook Carina, en Ruud als grote peuter welkom zijn".
"Bovendien stel ik voor om nu Ruud in het ledikantje te leggen wat Josje gebruikt als zij hier als kleintje blijft slapen".
Dit idee van Nicolaas zag ik wel zitten, bovendien zag ik op hetzelfde moment de oogjes van de kleine Ruud glimmen van voorpret.
Voor mij een teken dat hij zich net als eerder Carina zich overgaf.
Dat hij echt in zijn rol zat merkte ik even later toen ik hem een flesje melk voor hield, en Ruud naar de speen van het flesje hapte.
Waarna hij op mijn schoot lag te drinken, en in no time het flesje leeg had.
Waarna ook Ruud een beste boer liet, en zo merkte ik op het zelfde moment drukte, en een plas deed.
Dit had tot resultaat dat, dat we nadat Nicolaas zowel Ruud als mij had helpen opstaan we bovengekomen best werk hadden om Ruud te wassen.
Toen we na Ruud te hebben verzorgd, en in het ledikantje hadden gelegd op de klok keken, zagen we dat het al bijna 10 uur was.
Toen ook hij eindelijk in het ledikantje lag.
Ook merkten we dat hij nog voor het ledikantje weer dicht was al sliep.
Beneden gekomen bleek de wasmachine klaar te zijn, zodat we de hierin zittende was konden ophangen.
Op het moment dat dit klaar was bleek het alweer 11 uur te zijn, wat betekende dat het ook voor ons bedtijd was .
Terwijl ik mijn tanden poetste, en direct daarna een nachtluier pakte vroeg ik mij ineens af hoelang ik nog puur dagdiensten zou draaien.
Terwijl ik me ook afvroeg hoe het weekend van Annemiek bij haar ouders was verlopen.
Toch was het een goed teken dat ik weinig tot niets van haar of haar familie gehoord had.
Op het moment dat ik helemaal klaar was, en in bed stapte kon ik dat gelukkig loslaten.
Zodat nadat ik was gaan liggen, en Nicolaas, en ik elkaar een goeie nacht gewenst hadden ik in slaap viel.
Hierbij hopend dat de vierling vannacht door zou slapen.
TOCH EEN GEBROKEN NACHT
De eerste uren sliep het kwartet inderdaad lekker door, maar even na 2 uur begon het spektakel.
Toen zowel Pieter als Alberto een keel opzette, waardoor zowel Nicolaas als ik naast ons bed stonden.
Terwijl ik bij de jongens ging kijken daalde Nicolaas voorzichtig de trap af, om beneden twee flesjes melk te maken.
Dan haalde ik Pieter uit zijn bedje, en merkte dan nog voor ik hem op de commode legde dat hij nat was.
Terwijl ik Pieters luier verwijderde merkte ik niet alleen dat deze vol zat, maar terwijl ik hem verzorgde dat hij in 10 weken goed gegroeid was.
Ondanks dat zijn luier alweer strakker zat als de weken ervoor was hij snel verschoond, en aangekleed.
Waarna ik hem naar beneden bracht zodat Nicolaas hem kon voeden.
Weer boven gekomen merkte ik dat inmiddels ook Alberto wakker was.
Terwijl ik ook zijn gevulde luier verwijderde hem schoonpoetste, en een schone luier omdeed, merkte ik dat ook Alberto weer gegroeid, en zwaarder geworden was.
Toen ook hij weer schoon was, nam ik hem mee naar beneden, en pakte het tweede flesje zodat ik Alberto kon voeden.
Zo zaten Nicolaas om kwart over 2 s' nachts beide een kleintje te voeden.
Eigenlijk hoopten we dat het hier vannacht bij zou blijven, maar helaas!
Want toen beide jongens weer in hun bedje lagen, merkten we dat inmiddels ook beide meisjes wakker waren, en aandacht wilden.
Het eerste wat we merkten was dat ook de meisjes wilden drinken.
Doordat dit ook in de nacht inmiddels routine was, waren beide meisjes zowel snel gevoed, als verschoond.
Toen dat gebeurt was, en zij weer in hun bedje lagen dachten Nicolaas, en ik dat we weer naar bed konden.
Tot onze opluchting leek het er sterk op dat Carina, en Ruud door zouden slapen, dus konden wij weer gaan slapen.
Nauwelijks lag ik weer, of ik merkte dat ook ik zo nat was dat ook ik eerst moest verschonen.
Toen dit gebeurt was bleek het inmiddels kwart over 3 te zijn, en hoopte ik echt dat we nu tot kwart voor 7 konden slapen.
Daar zag het wel naar uit, totdat tegen kwart voor 5 de babyfoon weer geluid maakte.
Even vreesde ik dat het weer een deel van de vierling was, maar bleek het Carina te zijn, die lag te brabbelen.
Nu overwogen wij om dit te negeren, maar dan besloot Nicolaas toch te gaan kijken.
Bij de oudsten binnengekomen merkte Nicolaas dat het, maar goed was dat hij was komen kijken.
Het eerste wat hij opmerkte was dat vooral de luier van Carina behoorlijk bol stond.
Het tweede was dat de lucht rondom Ruud alles behalve fris rook.
Terwijl Nicolaas de ledikantjes opende was ik opgestaan om alsnog polshoogte te nemen, en te kijken of ik kon helpen.
Terwijl Nicolaas inmiddels Ruud uit zijn ledikantje had gehaald.
Tot mijn verbazing zei Nicolaas terwijl hij mij aankeek, "Tamara dat is niet nodig, ga jij, maar weer lekker slapen".
Deze opmerking verbaasde mij, en eigenlijk wilde ik niet dat Nicolaas de twee grote peuters alleen moest verzorgen.
Vooral omdat ik merkte dat beide nat waren, en het er sterk op leek dat Ruud gepoept had,
Toch legde ik me bij de feiten neer, en terwijl ik weer naar bed ging merkte ik dat Carina, en Ruud goed meewerkten.
Zodat het snel gedaan waas, en Nicolaas voor ik wat merkte alweer naast mij lag.
Waarna het eindelijk weer stil was, en we weer konden slapen.
Tot onze opluchting konden we nu doorslapen tot om 10 voor 7 de wekker afging.
Echter was het toen ook direct weer rennen, en vliegen.
Niet alleen moest de vierling in bad, aangekleed, en gevoed worden, maar ook Carina, en Ruud moesten gewassen verschoond, en aangekleed worden.
Een feit wat de twee oudsten ondanks alles verbaasden.
Hun verbazing zo merkten wij werd nog groter toen we vertelden dat beide voorlopig niet meer naar school, maar net als de vierling naar de kinderopvang zouden gaan.
Dezelfde kinderopvang waar ook de vierling dagelijks heenging, maar dan naar de adult afdeling.
Toen wij dat vertelden keek Ruud verbaasd op, maar zweeg terwijl we een grote glimlach op zijn gezicht zagen verschijnen.
Terwijl Ruud al genoot van de voorpret zagen we dat bij Carina juist de schrik in de ogen stond blijkbaar had ze dit niet verwacht.
Wat ze ons eigenlijk wilde vertellen, maar voordat ze de kans kreeg werkte mijn zesde zintuig weer vlekkeloos.
Wat Carina merkte toen ik mijn hand op haar schouder legde.
Doordat Nicolaas, en ik kalm bleven kalmeerde ook Carina al snel waarna zij zich in één van de grote kinderstoelen liet helpen.
Toen dat gebeurt was kregen de twee bijna anderhalf jarige peuters beide een slab voor, en kregen ze pap gevoerd.
Wat mij hierbij nog het meeste verbaasde was dat beiden hun slab onbewust gebruikten, en deze na het ontbijt de wasmand in konden.
Zoals we merkten toen de pap op was, en we beide hun slab afdeden.
Waarna we zowel Carina als Ruud uit de kinderstoelen bevrijden, en we in de keuken de tandjes van de peuters poetsten.
Om vervolgens na het spoelen van hun mondjes de jassen aan te trekken.
Waarna het naar buiten, naar de auto ging, waarbij we alle vier een reiswiegje mee namen.
Bij de auto gekomen werden Ruud, en Carina nadat de Vierling In de open bagageruimte was vastgezet in het kinderzitje vastgezet.
Waarna beide een speen in hun mondje gedrukt kregen, en wij na het sluiten van de achterdeuren zelf instapten, en vertrokken.
Naar het voor Carina, en Ruud grote onbekende.
Op deze vraag antwoordde Nicolaas," Tamara het eerste is dat ook Carina, en Ruud naar de kinderopvang gaan".
" Ik heb net een app met die vraag weggestuurd, en kreeg nog geen vijf minuten later het antwoord dat ook Carina, en Ruud als grote peuter welkom zijn".
"Bovendien stel ik voor om nu Ruud in het ledikantje te leggen wat Josje gebruikt als zij hier als kleintje blijft slapen".
Dit idee van Nicolaas zag ik wel zitten, bovendien zag ik op hetzelfde moment de oogjes van de kleine Ruud glimmen van voorpret.
Voor mij een teken dat hij zich net als eerder Carina zich overgaf.
Dat hij echt in zijn rol zat merkte ik even later toen ik hem een flesje melk voor hield, en Ruud naar de speen van het flesje hapte.
Waarna hij op mijn schoot lag te drinken, en in no time het flesje leeg had.
Waarna ook Ruud een beste boer liet, en zo merkte ik op het zelfde moment drukte, en een plas deed.
Dit had tot resultaat dat, dat we nadat Nicolaas zowel Ruud als mij had helpen opstaan we bovengekomen best werk hadden om Ruud te wassen.
Toen we na Ruud te hebben verzorgd, en in het ledikantje hadden gelegd op de klok keken, zagen we dat het al bijna 10 uur was.
Toen ook hij eindelijk in het ledikantje lag.
Ook merkten we dat hij nog voor het ledikantje weer dicht was al sliep.
Beneden gekomen bleek de wasmachine klaar te zijn, zodat we de hierin zittende was konden ophangen.
Op het moment dat dit klaar was bleek het alweer 11 uur te zijn, wat betekende dat het ook voor ons bedtijd was .
Terwijl ik mijn tanden poetste, en direct daarna een nachtluier pakte vroeg ik mij ineens af hoelang ik nog puur dagdiensten zou draaien.
Terwijl ik me ook afvroeg hoe het weekend van Annemiek bij haar ouders was verlopen.
Toch was het een goed teken dat ik weinig tot niets van haar of haar familie gehoord had.
Op het moment dat ik helemaal klaar was, en in bed stapte kon ik dat gelukkig loslaten.
Zodat nadat ik was gaan liggen, en Nicolaas, en ik elkaar een goeie nacht gewenst hadden ik in slaap viel.
Hierbij hopend dat de vierling vannacht door zou slapen.
TOCH EEN GEBROKEN NACHT
De eerste uren sliep het kwartet inderdaad lekker door, maar even na 2 uur begon het spektakel.
Toen zowel Pieter als Alberto een keel opzette, waardoor zowel Nicolaas als ik naast ons bed stonden.
Terwijl ik bij de jongens ging kijken daalde Nicolaas voorzichtig de trap af, om beneden twee flesjes melk te maken.
Dan haalde ik Pieter uit zijn bedje, en merkte dan nog voor ik hem op de commode legde dat hij nat was.
Terwijl ik Pieters luier verwijderde merkte ik niet alleen dat deze vol zat, maar terwijl ik hem verzorgde dat hij in 10 weken goed gegroeid was.
Ondanks dat zijn luier alweer strakker zat als de weken ervoor was hij snel verschoond, en aangekleed.
Waarna ik hem naar beneden bracht zodat Nicolaas hem kon voeden.
Weer boven gekomen merkte ik dat inmiddels ook Alberto wakker was.
Terwijl ik ook zijn gevulde luier verwijderde hem schoonpoetste, en een schone luier omdeed, merkte ik dat ook Alberto weer gegroeid, en zwaarder geworden was.
Toen ook hij weer schoon was, nam ik hem mee naar beneden, en pakte het tweede flesje zodat ik Alberto kon voeden.
Zo zaten Nicolaas om kwart over 2 s' nachts beide een kleintje te voeden.
Eigenlijk hoopten we dat het hier vannacht bij zou blijven, maar helaas!
Want toen beide jongens weer in hun bedje lagen, merkten we dat inmiddels ook beide meisjes wakker waren, en aandacht wilden.
Het eerste wat we merkten was dat ook de meisjes wilden drinken.
Doordat dit ook in de nacht inmiddels routine was, waren beide meisjes zowel snel gevoed, als verschoond.
Toen dat gebeurt was, en zij weer in hun bedje lagen dachten Nicolaas, en ik dat we weer naar bed konden.
Tot onze opluchting leek het er sterk op dat Carina, en Ruud door zouden slapen, dus konden wij weer gaan slapen.
Nauwelijks lag ik weer, of ik merkte dat ook ik zo nat was dat ook ik eerst moest verschonen.
Toen dit gebeurt was bleek het inmiddels kwart over 3 te zijn, en hoopte ik echt dat we nu tot kwart voor 7 konden slapen.
Daar zag het wel naar uit, totdat tegen kwart voor 5 de babyfoon weer geluid maakte.
Even vreesde ik dat het weer een deel van de vierling was, maar bleek het Carina te zijn, die lag te brabbelen.
Nu overwogen wij om dit te negeren, maar dan besloot Nicolaas toch te gaan kijken.
Bij de oudsten binnengekomen merkte Nicolaas dat het, maar goed was dat hij was komen kijken.
Het eerste wat hij opmerkte was dat vooral de luier van Carina behoorlijk bol stond.
Het tweede was dat de lucht rondom Ruud alles behalve fris rook.
Terwijl Nicolaas de ledikantjes opende was ik opgestaan om alsnog polshoogte te nemen, en te kijken of ik kon helpen.
Terwijl Nicolaas inmiddels Ruud uit zijn ledikantje had gehaald.
Tot mijn verbazing zei Nicolaas terwijl hij mij aankeek, "Tamara dat is niet nodig, ga jij, maar weer lekker slapen".
Deze opmerking verbaasde mij, en eigenlijk wilde ik niet dat Nicolaas de twee grote peuters alleen moest verzorgen.
Vooral omdat ik merkte dat beide nat waren, en het er sterk op leek dat Ruud gepoept had,
Toch legde ik me bij de feiten neer, en terwijl ik weer naar bed ging merkte ik dat Carina, en Ruud goed meewerkten.
Zodat het snel gedaan waas, en Nicolaas voor ik wat merkte alweer naast mij lag.
Waarna het eindelijk weer stil was, en we weer konden slapen.
Tot onze opluchting konden we nu doorslapen tot om 10 voor 7 de wekker afging.
Echter was het toen ook direct weer rennen, en vliegen.
Niet alleen moest de vierling in bad, aangekleed, en gevoed worden, maar ook Carina, en Ruud moesten gewassen verschoond, en aangekleed worden.
Een feit wat de twee oudsten ondanks alles verbaasden.
Hun verbazing zo merkten wij werd nog groter toen we vertelden dat beide voorlopig niet meer naar school, maar net als de vierling naar de kinderopvang zouden gaan.
Dezelfde kinderopvang waar ook de vierling dagelijks heenging, maar dan naar de adult afdeling.
Toen wij dat vertelden keek Ruud verbaasd op, maar zweeg terwijl we een grote glimlach op zijn gezicht zagen verschijnen.
Terwijl Ruud al genoot van de voorpret zagen we dat bij Carina juist de schrik in de ogen stond blijkbaar had ze dit niet verwacht.
Wat ze ons eigenlijk wilde vertellen, maar voordat ze de kans kreeg werkte mijn zesde zintuig weer vlekkeloos.
Wat Carina merkte toen ik mijn hand op haar schouder legde.
Doordat Nicolaas, en ik kalm bleven kalmeerde ook Carina al snel waarna zij zich in één van de grote kinderstoelen liet helpen.
Toen dat gebeurt was kregen de twee bijna anderhalf jarige peuters beide een slab voor, en kregen ze pap gevoerd.
Wat mij hierbij nog het meeste verbaasde was dat beiden hun slab onbewust gebruikten, en deze na het ontbijt de wasmand in konden.
Zoals we merkten toen de pap op was, en we beide hun slab afdeden.
Waarna we zowel Carina als Ruud uit de kinderstoelen bevrijden, en we in de keuken de tandjes van de peuters poetsten.
Om vervolgens na het spoelen van hun mondjes de jassen aan te trekken.
Waarna het naar buiten, naar de auto ging, waarbij we alle vier een reiswiegje mee namen.
Bij de auto gekomen werden Ruud, en Carina nadat de Vierling In de open bagageruimte was vastgezet in het kinderzitje vastgezet.
Waarna beide een speen in hun mondje gedrukt kregen, en wij na het sluiten van de achterdeuren zelf instapten, en vertrokken.
Naar het voor Carina, en Ruud grote onbekende.
Laatst bewerkt: