Kleine Bram
Superlid
Hoofdstuk 13
Evelien vertelde hem wat er gebeurd was. Het was een geluk dat ze samen op de kamer waren en niemand iets mee kreeg van wat haar overkomen was. Na haar verhaal begon ze te huilen en Leo troostte haar door te zeggen dat het niet erg was en ze er samen wel uit zouden komen. Hij pakte haar nog eens goed vast en zoende haar intens."Ik zal wel met haar gaan praten. Tot die tijd moet je gewoon doen wat ze vraagt. Vanuit onze studententijd samen weet ik genoeg waar ik haar mee kan confronteren. Wellicht dat ze dan milder voor je gaat zijn'. Evelien werd weer wat rustiger en kleine glimlach verscheen op haar gezicht. "Ben zo opgelucht dat je het niet stom vindt dat ik nu een luier draag". "Natuurlijk niet schat het maakt het er voor mij alleen maar makkelijker en leuker op. Samen, straks als ik weer thuis ben, geluierd in bed. Lijkt me geweldig".
Evelien ontspande en met de ontspanning merkte ze dat haar luier volliep met urine. Het maakt haar even niets uit, straks zou ze toch verschoond worden. Ze liep naar het raam en keek naar buiten. De zon zakte langzaam en ze genoot van dit nazomerweer. Leo zag haar staan en was blij dat Evelien zijn vriendin was. Ze was niet alleen mooi, maar nu ook een luierfanaat en dat maakte dat hij nog meer van haar hield. Zijn luier was ook alweer nat en hij was er eigenlijk al aan gewend om alles te laten lopen het ging als vanzelf. Evelien liep terug naar het bed en ging naast Leo zitten. Ondertussen kwam de zuster binnen met een kar met daarop een spuitje, een luier en wasspullen. "Zo Leo, tijd voor je verschoning". Ze deed de gordijnen om het bed heen en sloeg het laken terug. Evelien zag, nadat het plastic broekje was verwijderd, dat zijn luier behoorlijk vol was. De zuster verschoonde hem behendig en snel. Daarna kreeg hij nog een spuitje en liep ze met de volle luier weg.
Evelien deed haar hand onder de lakens en voelde aan zijn plastic broekje. Leo reageerde met een zucht van opwinding en drukte haar hand vast op zijn kruis. Evelien trok haar hand terug. "Laten we dat maar bewaren voor als je weer thuis komt. Ik moet trouwens ook weer weg. Katie wacht op me". Ze pakte haar handtas en gaf Leo nog een laatste kus om afscheid te nemen."Maak je geen zorgen schatje. Doe nog maar even wat ze wil. Zodra ik haar weer zie zal ik haar wel even aanpakken en de situatie bespreken". Hij zwaaide haar nog na toen ze de kamer uitliep en Evelien liep snel naar de lift. Vlug terug naar Katie en hopelijk een snelle verschoning.
Toen ze bij het appartement van Katie kwam merkte ze dat ze toch weer gespannen was. Was ze in de ogen van Katie op tijd? Was haar luier vuil genoeg en wat zou ze te eten krijgen? Wat ging er gebeuren als Leo met haar had gepraat? Ze liep naar de toegangsdeur van het complex en belde aan. Katie deed de deur open maar zei niet veel. Evelien werd direct richting de kinderkamer gestuurd en moest op de verschoontafel gaan liggen. Katie zei niks en maakte haar schoon. Ze kreeg een schone luier om, maar de rest van haar kleren werden aan de kant gelegd. Ze werd naar de grote bench geleid en erin geduwd. Nog voordat ze iets kon zeggen, ging het deurtje dicht. Daar zat ze dan opgesloten als een dier, in een ruimte waar ze nauwelijks kon bewegen, in een luier en voor de rest bloot. In de hoek stond een babyflesje met melk erin. De fles was nog warm. Evelien had dorst en pakte de fles.
Ze slurpte de inhoud van de fles leeg en na enkele minuten.....
Evelien vertelde hem wat er gebeurd was. Het was een geluk dat ze samen op de kamer waren en niemand iets mee kreeg van wat haar overkomen was. Na haar verhaal begon ze te huilen en Leo troostte haar door te zeggen dat het niet erg was en ze er samen wel uit zouden komen. Hij pakte haar nog eens goed vast en zoende haar intens."Ik zal wel met haar gaan praten. Tot die tijd moet je gewoon doen wat ze vraagt. Vanuit onze studententijd samen weet ik genoeg waar ik haar mee kan confronteren. Wellicht dat ze dan milder voor je gaat zijn'. Evelien werd weer wat rustiger en kleine glimlach verscheen op haar gezicht. "Ben zo opgelucht dat je het niet stom vindt dat ik nu een luier draag". "Natuurlijk niet schat het maakt het er voor mij alleen maar makkelijker en leuker op. Samen, straks als ik weer thuis ben, geluierd in bed. Lijkt me geweldig".
Evelien ontspande en met de ontspanning merkte ze dat haar luier volliep met urine. Het maakt haar even niets uit, straks zou ze toch verschoond worden. Ze liep naar het raam en keek naar buiten. De zon zakte langzaam en ze genoot van dit nazomerweer. Leo zag haar staan en was blij dat Evelien zijn vriendin was. Ze was niet alleen mooi, maar nu ook een luierfanaat en dat maakte dat hij nog meer van haar hield. Zijn luier was ook alweer nat en hij was er eigenlijk al aan gewend om alles te laten lopen het ging als vanzelf. Evelien liep terug naar het bed en ging naast Leo zitten. Ondertussen kwam de zuster binnen met een kar met daarop een spuitje, een luier en wasspullen. "Zo Leo, tijd voor je verschoning". Ze deed de gordijnen om het bed heen en sloeg het laken terug. Evelien zag, nadat het plastic broekje was verwijderd, dat zijn luier behoorlijk vol was. De zuster verschoonde hem behendig en snel. Daarna kreeg hij nog een spuitje en liep ze met de volle luier weg.
Evelien deed haar hand onder de lakens en voelde aan zijn plastic broekje. Leo reageerde met een zucht van opwinding en drukte haar hand vast op zijn kruis. Evelien trok haar hand terug. "Laten we dat maar bewaren voor als je weer thuis komt. Ik moet trouwens ook weer weg. Katie wacht op me". Ze pakte haar handtas en gaf Leo nog een laatste kus om afscheid te nemen."Maak je geen zorgen schatje. Doe nog maar even wat ze wil. Zodra ik haar weer zie zal ik haar wel even aanpakken en de situatie bespreken". Hij zwaaide haar nog na toen ze de kamer uitliep en Evelien liep snel naar de lift. Vlug terug naar Katie en hopelijk een snelle verschoning.
Toen ze bij het appartement van Katie kwam merkte ze dat ze toch weer gespannen was. Was ze in de ogen van Katie op tijd? Was haar luier vuil genoeg en wat zou ze te eten krijgen? Wat ging er gebeuren als Leo met haar had gepraat? Ze liep naar de toegangsdeur van het complex en belde aan. Katie deed de deur open maar zei niet veel. Evelien werd direct richting de kinderkamer gestuurd en moest op de verschoontafel gaan liggen. Katie zei niks en maakte haar schoon. Ze kreeg een schone luier om, maar de rest van haar kleren werden aan de kant gelegd. Ze werd naar de grote bench geleid en erin geduwd. Nog voordat ze iets kon zeggen, ging het deurtje dicht. Daar zat ze dan opgesloten als een dier, in een ruimte waar ze nauwelijks kon bewegen, in een luier en voor de rest bloot. In de hoek stond een babyflesje met melk erin. De fles was nog warm. Evelien had dorst en pakte de fles.
Ze slurpte de inhoud van de fles leeg en na enkele minuten.....