H26
De volgende ochtend werd Emma abrupt wakker gemaakt door de gebeurtenissen van gisteren die door haar hoofd flashten. Nu haar moeder achter haar geheimpje was gekomen, en ze het waarschijnlijk al aan haar vader had verteld, moest ze het ook niet zo hard meer verbergen. Aan de ene kant voelde ze zich nogal opgelucht, want nu kon ze eindelijk haar ware ik zijn thuis, aan de andere kant, zou ze zich waarschijnlijk de hele tijd schamen. Het was ongeveer 9:30, perfect moment dus om uit bed te komen. Ze sprong vol enthousiasme uit bed en ging voor haar spiegel staan. Haar luier zag er wat nat uit en haar haar zat zoals gewoonlijk in de war, maar voor het ontbijt kon het er mee door. Ze deed snel een paar kousen aan en ging naar beneden. Voor ze de keuken in stapte raapte ze nog even al haar moed bijeen. "Hier gaat ie dan!"
"Goeiemorgen"
"Goeiemorgen Emma." Antwoordde haar vader, duidelijk verbaast dat zijn dochter een luier droeg. Haar moeder tokkelde wat op haar gsm.
"Oh goeiemorgen schat. Hier je antibioticapillen." Amy gaf het pakje aan Emma
"Jij hebt die luier goed gebruikt zo te zien Emma." zei Frank tegen Emma
"Ja, bedplassen hé" antwoordde ze met rode wangen.
"Je hoeft je niet te schamen voor bedplassen hoor schat, maar misschien moet je je eens verschonen, voor je uitslag krijgt."
"Ja mam"
Emma zette zich neer op de stoel en je kon duidelijk de natte luier horen. Ze nam een paar boterhammen met choco en legde ondertussen een beetje aan haar vader uit wat die luiers nu precies voor haar betekende.
Na het ontbijt ging ze terug naar boven om zich aan te kleden, het was bijna tijd om boodschappen te gaan halen met haar ouders. Ze stormde haar kamer uit deed haar vieze luier af en veegde zichzelf schoon. Ze nam een van haar pullups, stapte erin, en trok hem goed naar boven. Na even twijfelen besloot ze om een t-shirt en lange rok aan te doen, handiger voor als ze zich zou moeten verschonen. Ze stak een paar extra pullups in haar tas, voor het geval dat. Haar ouders wachten al in de auto, dus deed ze snel haar sneakers aan en sprong op de achterbank.
"Heb je geen luier aan?" vroeg haar Emma's moeder
"Nee, ik heb mijn grote meisje's ondergoed aan mama, hihihihi!" Emma moest even lachen van haar uitspraak, terwijl ze haar moeder toonde wat ze bedoelde.
"Ah, ik snap wat je bedoeld, valt minder op natuurlijk. Je hebt er toch eentje extra meegenomen ofzoiets?"
"Ja mam, vertrek nou maar!" Emma nam de AUX kabel in de auto en speelde haar muziek af over de radio terwijl haar vader richting de winkel reed.
Eens aangekomen bij de supermarkt, ging Emma samen met haar ouders door de winkel. Het was de eerste keer dat ze een pullup aanhad in zo een drukke situatie. Ze namen vooral eten en drinken mee uit de winkel, de gewone spullen eigenlijk. Emma stopte ook een paar zakken chips in de winkelkar. Terwijl Emma even naar de stripboeken keek, kwamen er een paar jongens, niet veel ouder dan 8, met hun kleine broertje met de kar van hun moeder aangerend. Hun moeder zat hun kwaad achterna
"JONGENS HOUD ONMIDDELLIJK OP MET DAT BELACHELIJK GEDOE!"
Emma keek even naar links en zag de kwajongens op haar afstormen. Ze wist gelukkig met haar acrobatische moves, te ontkomen aan erger, maar ze kwam wel keihard op haar kont terecht.
"Auw, fucking hell!" Gelukkig werd de kracht van de val een beetje geabsorbeerd door haar zachte pullup. Een paar tellen later hoorde ze een luid gehuil.
"Gaat het wel meisje?"
"Ja hoor, het gaat best." Emma en de moeder gingen even kijken hoe het met de kinderen ging. Ze waren tegen de muur geknald. De kar was nog heel, de jongens daarin tegen...
Na hun moeders tirade te hebben aangehoord, boden de jongens hun excuses aan aan Emma, en die accepteerde ze. Door de klap op de grond werd het Emma opeens duidelijk dat ze wel heel dringend naar de wc moest, maar toch probeerde ze het op te houden. Ze ging terug naar haar ouders, die bezig waren met afrekenen. Daarna gingen ze terug naar hun wagen. Terwijl Emma net de grootste boodschappenmand in de koffer wou zetten, brak de dam. Ze stond even stil terwijl ze haar plasje in haar pullup liet lopen.
"Gaat het wel Emma?" vroeg haar moeder even
"Ja hoor mama, ik ben euuuh, even bezig" antwoordde ze met een rood gezicht
"Oh ik snap het."
Toen ze net terug aankwamen zag Emma Ellen en Lillie voor haar deur staan, ze waren waarschijnlijk naar haar op zoek.
"Oh hoi Emma"
"Emmaaa!"
"Hey, alles goed?"
"Ja hoor, het gaat al beter"
"We kwamen even vragen of je mee het bos in ging?" Emma keek even naar haar ouders voor goedkeuring
"Ja ga maar hoor," antwoordde haar moeder al gouw "wij zullen wel verder uitladen"
"Echt, bedankt mam"
Emma stak even haar hand vanachter in haar rok om te voelen of haar pullup nog wat kon hebben. Hij was eigenlijk nog redelijk droog.
"Alright, waar wachten we op dan?!" zei Lillie enthousiast